12.9 C
Αθήνα
Σάββατο, 20 Απριλίου 2024, 7:30
ΑπόψειςΠρωτοσέλιδα

Ιολογία – Μια επιστήμη Που Δεν Είναι Επιστήμη..

Ιολογία – Μια επιστήμη Που Δεν Είναι Επιστήμη.. Ο τρόπος με τον οποίο ασκείται σήμερα η ιολογία, δεν είναι παρά ένα εργαλείο πολιτικής. Φοβάμαι ότι αυτή ακριβώς είναι η πρόθεση της πολιτικής. Ο πεισματάρης πλατωνισμός της ιολογίας και τα συμφέροντα της πολιτικής έλκονται μαζί!

Μετάφραση: Απολλόδωρος

23 Νοεμβρίου | 2021 Bernd Lukoschnik |

Μια άποψη του Bernd Lukoschnik.

Τα αξιώματα του Koch

1. Το παθογόνο πρέπει να είναι ανιχνεύσιμο σε όλες τις περιπτώσεις νόσου με τα ίδια συμπτώματα, αλλά όχι σε υγιή άτομα.

2. το παθογόνο μπορεί να μεταφερθεί από το άρρωστο άτομο σε καθαρή καλλιέργεια (απομόνωση).

3. μετά τη μόλυνση με το παθογόνο από την καθαρή καλλιέργεια, ένα προηγουμένως υγιές άτομο εμφανίζει τα ίδια συμπτώματα με το άτομο από το οποίο προήλθε το παθογόνο.

4. το παθογόνο μπορεί να μεταφερθεί ξανά σε καθαρή καλλιέργεια από το μολυσμένο και το άρρωστο άτομο.

Ο ανεξέλεγκτος πνευματικός αυτοακρωτηριασμός της σημερινής επιστήμης-σταρ, της ιολογίας, τον τελευταίο χρόνο είναι τρομακτικός – και προβληματίζει.

Διάφοροι λόγοι έρχονται στο μυαλό μας: Σε τελική ανάλυση, ο επιστήμονας επηρεάζεται από τα πολλά χρήματα και την πολιτική και/ή την επιδίωξή του για καριέρα και/ή την ανάγκη να συγκεντρώσει χρηματοδότηση από τρίτους για το δικό του ινστιτούτο. Απλά δεν μπορεί κανείς να επιτρέψει προσεγγίσεις που είναι επιζήμιες για τη βιοτεχνολογία!

Αλλά για να εξηγήσει κανείς την πραγματική καταστροφική παρακμή της γνώσης στις ιολογικές επιστήμες, πρέπει να ψάξει βαθύτερα: να εντοπίσει δηλαδή την υφέρπουσα αλλαγή στην επιστημονική λογική της ιολογίας.

Στο έργο του “Συνομιλία για τα δύο κύρια παγκόσμια συστήματα“, το κοπερνικανικό και το πτολεμαϊκό, ο Γαλιλαίος αναπτύσσει τα φυσικά φιλοσοφικά και μεθοδολογικά θεμέλια της σύγχρονης φυσικής στην αντιπαράθεση με την αριστοτελική θεώρηση της φύσης.

Με τον τρόπο αυτό, ο Αριστοτελικός της συνομιλίας συνοψίζει επιγραμματικά τη φυσική φιλοσοφία του Γαλιλαίου και την άποψή του για το τι χαρακτηρίζει τη νέα φυσική όταν λέει (2):

Η γνώση και η εξήγηση με την έννοια του Πλάτωνα είναι, στον πυρήνα της, ανάμνηση. Αναγνωρίζει και εξηγεί κανείς τη προς διερεύνηση φυσική διαδικασία, η οποία προσφέρεται στην αισθητηριακή αντίληψη, αναπολώντας ξανά την κάποτε αναζητημένη “ιδέα“, στην οποία “συμμετέχει” το αισθητηριακά δοσμένο.

Ο Πλατωνιστής δεν παίρνει την αλήθεια για τις φυσικές διαδικασίες από την αντίληψη, δηλαδή από τον εμπειρισμό. Αντίθετα, ο πλατωνικός επιστήμονας πρέπει να απομακρυνθεί από τις συγκεκριμένες φυσικές διαδικασίες, να στραφεί στο “πνεύμα” και να ανιχνεύσει τις ιδέες σε ένα είδος “Wesensschau” (Ουσία του Λόγου). Έτσι, οι σημαντικότερες ιδέες για τη νόηση της φύσης είναι οι αριθμοί, οι αριθμητικές σχέσεις και οι τύποι. Σε αυτούς αντανακλάται η ουσία των φυσικών διεργασιών και των αντικειμένων αντίληψης.

Αλλά δεν είναι μόνο οι ιδέες, οι αριθμοί, το πνεύμα που αποτελούν τη βάση της γνώσης για την παρατηρούμενη φύση. Ακόμη πιο σημαντικό για τον Πλάτωνα: Οι ιδέες είναι πέραν αυτού ο λόγος ύπαρξης του υπάρχοντος στο χώρο και στο χρόνο. Η πραγματικότητα έρχεται στις ιδέες, αυτές είναι το πραγματικά όν, αυτό που είναι πραγματικό. Ενώ η αισθητή πραγματικότητα είναι μόνο ένα είδος σκιώδους πραγματικότητας, η οποία λαμβάνει την ύπαρξή της μόνο από τον κόσμο των ιδεών.

Αυτή η διχοτόμηση της φύσης σε έναν κόσμο των ιδεών και του πνεύματος, που είναι ισχυρός στο είναι, και σε μια μη αυθεντική πραγματικότητα, που είναι αδύναμη στο είναι, τροφοδοτείται στη σύγχρονη φυσική από τον πλατωνισμό μέσω του πλατωνιστή Γαλιλαίου. Και επειδή η φυσική είναι μέχρι σήμερα η κορυφαία επιστήμη όλων των επιστημών, όλες οι επιστήμες καθορίζονται επίσης από αυτή την πλατωνική θεώρηση της φύσης.

Αυτό έχει σοβαρές συνέπειες για τη σημερινή ιολογία (βλ. παρακάτω).

Στη σύγχρονη γνώση της φύσης, η ιδέα αντικαθίσταται από μαθηματικές έννοιες, θεωρίες και μοντέλα. Η σημασία των μαθηματικών για τη φυσική επιστήμη είχε ήδη διαμορφωθεί από τους αριθμούς ως τις σημαντικότερες ιδέες στον “παράδεισο των ιδεών” του Πλάτωνα.

Φυσικά, ο σύγχρονος φυσικός και επιστήμονας με πλατωνικό προσανατολισμό πρέπει επίσης να ανατρέξει στον εμπειρισμό για να διαβεβαιώσει τον εαυτό του ότι η θεωρητικοποίησή του δεν διολισθαίνει στο απλώς κερδοσκοπικό. Ο εμπειρισμός, δηλαδή η παρατήρηση, η αντίληψη, το πείραμα και το πείραμα ελέγχου, είναι απαραίτητοι διορθωτές της διαμόρφωσης της θεωρίας.

Τα αποφασιστικά κριτήρια της αλήθειας, ωστόσο, βρίσκονται στις ίδιες τις ιδέες: η καθαρή όραση της ιδέας, με σύγχρονους όρους: η κομψή κατασκευή της θεωρίας, η συνοχή της στο εσωτερικό της, η ελευθερία της από αντιφάσεις, η διανοητική ομορφιά του μαθηματικού σχεδιασμού. Υπερβολικά διατυπωμένη: Αυτό που είναι μαθηματικά όμορφο δεν μπορεί να είναι λάθος. Ο Werner Heisenberg, για παράδειγμα, εκφράζει πολύ όμορφα αυτόν τον ενθουσιασμό για τη γνωστική δύναμη της μαθηματικής θεωρητικοποίησης:

Βαθιά μέσα στην ψυχή του επιστήμονα αντηχεί η πεποίθηση, η πλατωνική κληρονομιά, ότι στην πραγματικότητα μόνο η μαθηματική θεωρία αντιπροσωπεύει την αληθινή πραγματικότητα, ότι στη σύγχρονη επιστήμη σημασία έχει η δημιουργία της όμορφης θεωρίας και ότι η αντιστοιχία με τον αισθητό κόσμο είναι δευτερεύουσα. Στην πραγματικότητα, πραγματικό είναι το μαθηματικό κατασκεύασμα, που προέρχεται πραγματικά από την πειραματική επαλήθευση.

Από τον SARS-CoV-2 δεν υπάρχουν, όπως και από τον SARS-CoV-1, μέχρι στιγμής απομονωμένα στελέχη (4)!

Από αυτό προκύπτει:

Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι περίεργα διαφορετική εδώ και ενάμιση χρόνο:

Δεν έχουμε τους ιούς SARS σε απομονωμένη μορφή. Παρ’ όλα αυτά, διαθέτουμε ένα τεστ PCR: αν αυτό δείξει θετικό, τότε ονομάζεται λοίμωξη από κορονοϊό και το θετικό άτομο θεωρείται ότι πάσχει από τη νόσο του κορονοϊού. Επίσης, αρκετά συχνά λέγεται ότι υπάρχουν ηλεκτρονικές μικρογραφίες του ιού. Τα ” αγκαθωτά” σφαιρίδια παρουσιάζονται ακόμη και στις καθημερινές ειδήσεις!

Υπάρχουν τελικά απομονωμένα στελέχη; Ή μήπως τα απομονωμένα στελέχη δεν είναι απαραίτητα για την ανίχνευση του ιού; Ή είναι δυνατόν να παραχθεί ένα τεστ PCR χωρίς βαθμονόμηση;

Ο μοριακός βιολόγος Dr. Andrew Kaufman και ο μικροβιολόγος Dr. Stefan Lanka αποδεικνύουν στις διαλέξεις τους (5)(6), οι οποίες είναι εύκολα κατανοητές ακόμη και από μη ειδικούς, ότι οι βασικές ερευνητικές μελέτες, στις οποίες υποτίθεται ότι έχουν ανιχνευθεί ο SARS-CoV-1 ή ο SARS-CoV-2 και οι αλληλουχίες των γονιδίων τους, δεν κάνουν ακριβώς αυτό. Καμία από τις μελέτες δεν πληροί τα αξιώματα του Koch – σε ορισμένες περιπτώσεις τα παραδέχονται ακόμη και οι ίδιοι οι συγγραφείς των μελετών – δηλαδή τα μικροβιολογικά κριτήρια που πρέπει να πληρούνται για να αποδειχθεί ένα παθογόνο και η πρόκληση μιας συγκεκριμένης ασθένειας από αυτό.

Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι αυτοί οι κορονοϊοί δεν υπάρχουν. Το μόνο που λέγεται είναι ότι: Δεν είναι – σύμφωνα με τα μικροβιολογικά κριτήρια αλήθειας – αποδεδειγμένοι. Αυτό που είναι σαφές, ωστόσο, είναι ότι δεν έχει αναγνωριστεί η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ του παθογόνου και μιας συγκεκριμένης νόσου Covid-19 – ακριβώς επειδή ο ιός δεν έχει ανιχνευθεί.

Αλλά υπάρχουν εικόνες από ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, προβάλλεται η αντίρρηση.

Υπάρχουν τέτοιες εικόνες, αλλά δεν απεικονίζουν πλήρως καθαρισμένα σωματικά υγρά, στα υπερκείμενα από την υπερφυγοκέντρηση των υγρών δεν υπάρχει μόνο ένας τύπος σωματιδίων, αλλά μια ποικιλία διαφορετικών σωματιδίων, κυτταρικά θραύσματα, θραύσματα ιστών, εξοσώματα ιστών κ.λπ. Αυτό παραδέχονται και τα ινστιτούτα που τράβηξαν αυτές τις φωτογραφίες (4).

Με αυτό το ερώτημα προσεγγίζουμε τον πλατωνισμό της ιολογίας.

Αυτό που έχουμε στο υπερκείμενο από τη φυγοκέντρηση (3) είναι, μεταξύ άλλων σωματιδίων, νουκλεϊκά οξέα – τα οποία ο ιολόγος ερμηνεύει ως τμήματα του ιϊκού γονιδιώματος, δηλαδή δεν τα αναγνωρίζει, αλλά μόνο τα ερμηνεύει.

Με τη βοήθεια ενός μοριακού βιολογικού αλγορίθμου υπολογιστών, της διαδικασίας ευθυγράμμισης, συναρμολογεί αυτά τα κομμάτια (3) “ευθυγραμμίζοντάς” τα με τις γονιδιακές αλληλουχίες των ιών που είχαν προηγουμένως ερευνηθεί. Αυτό σημαίνει: σε μοντέλα ιών, διότι αυτοί οι προηγουμένως εντοπισμένοι “πρότυποι” ιοί ήταν επίσης κατασκευές που δημιουργήθηκαν κατά τη διαδικασία ευθυγράμμισης.

Προστίθενται γονιδιακές αλληλουχίες ή τμήματα νουκλεϊκών οξέων που λείπουν από το υπερκείμενο, τα οποία απαιτεί η διαδικασία ευθυγράμμισης για να προκύψει ένα πλήρες μοντέλο – μέχρις ότου ο υπολογιστής υπολογίσει ένα σκέλος του ιού από τα περίπου 30.000 νουκλεοτίδια.

Ωστόσο, αυτό δεν μας λέει ακόμη αν αυτό το μοντέλο αντιστοιχεί σε έναν πραγματικό ιό στο σωματικό υγρό.

Για να κάνουμε πραγματική εμπειρική επιστήμη, θα ήταν απαραίτητο το αργότερο τώρα να ελέγξουμε αν αυτό το μοντέλο ιού αντιστοιχεί σε έναν πραγματικό ιό.

Το αργότερο τώρα: Η γνήσια μικροβιολογία θα προσπαθούσε στην πραγματικότητα πρώτα – πριν υπολογίσει ένα μοντέλο – να απομονώσει τον ιό σύμφωνα με τα αξιώματα του Koch στο σωματικό υγρό του ασθενούς, στη συνέχεια να τον καθαρίσει και στη συνέχεια να τον αναλύσει βιοχημικά.

Αλλά όμως, τώρα το μοντέλο έχει δημιουργηθεί κατά τη διαδικασία ευθυγράμμισης. Τουλάχιστον τώρα θα έπερεπε να ανακοινωθεί ότι θα αναζητηθεί ο ιός.

Αλλά ο ιολόγος δεν το έκανε και δεν το κάνει αυτό!

Επίσης ο ιολόγος κάνει την επιστήμη του Γαλιλαίου. Πρέπει επίσης να κινείται μεταξύ εμπειρισμού και θεωρίας. Επειδή όμως η γαλιλαϊκή επιστήμη ως πλατωνική γνώση είναι θεωρητικά βαριά, ο ιολόγος κινδυνεύει επίσης να δει στη θεωρία κάτι περισσότερο από μια διανοητική υπόθεση. Κινδυνεύει κι αυτός να θεωρήσει το νοητικό κατασκεύασμα ως την πραγματικότητα που είναι ισχυρότερη από τη δική του, πράγμα που μπορεί να κάνει ήρεμα χωρίς την εξέταση στον κόσμο του δοκιμαστικού σωλήνα, ο οποίος είναι ασθενέστερος από τον δικό του.

Επιπλέον, το νοητικό κατασκεύασμα του ιού αποκτά μια ιδιαίτερη ευγένεια από το γεγονός ότι δημιουργήθηκε σε έναν κόσμο ιδεών που θεωρείται σήμερα κατ’ εξοχήν ενσάρκωση του “αντικειμενικού νου“: στον υπολογιστή και στον αλγόριθμο ευθυγράμμισής του.

Έτσι, δεν είναι πλέον καθόλου απαραίτητο να αποδειχθούν οι κατασκευές που υπολογίζονται στον υπολογιστή στην ουσιαστική πραγματικότητα: Τα τόσο όμορφα μαθηματικά του υπολογιστή είναι πολύ όμορφα για να είναι λάθος. Για να μιλήσουμε με τον Descartes: Τα μοντέλα των ιών υπολογίζονται, άρα οι ιοί υπάρχουν- το νοητικό κατασκεύασμα είναι συνεκτικό, άρα υπάρχει.

Όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι καθαρή εικασία.

Υπάρχει όμως και μια άλλη ένδειξη ότι για τους επιστήμονες των ιών, ο κόσμος των θεωριών, των μοντέλων και του λογισμικού έχει εξέχουσα θέση: η βαθιά πίστη στη μοντελοποίηση επιδημιολογικών σεναρίων και στις προβλέψεις πανδημικών συμβάντων που βασίζονται σε αυτά.

Κατά τη διάρκεια της επιδημίας της γρίπης των χοίρων, νέα σενάρια που δημιουργήθηκαν από υπολογιστές σχετικά με την πορεία της επιδημίας και τον αναμενόμενο αριθμό των θανάτων τέθηκαν στον κόσμο – και αποδείχθηκε ότι καμία από τις προβλέψεις δεν ήταν σωστή! Και όμως, κάθε αποτυχημένη προσομοίωση στον υπολογιστή ακολουθούσε μια άλλη που πιστευόταν εκ νέου. Σαν να μην υπήρχε η προηγούμενη αποτυχημένη προσπάθεια.

Και αυτό, επίσης, μπορεί να εξηγηθεί μόνο αν υποθέσει κανείς ότι η προσομοίωση στον υπολογιστή όχι μόνο εμπιστεύεται την αναγνώριση της μελλοντικής πραγματικότητας, αλλά ότι υπάρχει μια υποσυνείδητη πεποίθηση ότι η μαθηματική μοντελοποίηση των επιδημικών γεγονότων αποτελεί, τρόπον τινά, το αρχέτυπο της τελευταίας. Με την αντίστοιχη εκτίμηση του λογικού συμβάντος: Δεν το εμπιστεύεται κανείς και το ξεχνάει γρήγορα – και στρέφεται στη νέα μοντελοποίηση.

Για να ξαναγίνει η ιολογία επιστήμη, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στον εμπειρισμό στην ερευνητική διαδικασία. Έτσι, σύμφωνα με τα αξιώματα του Koch, οι παθογόνοι μικροοργανισμοί πρέπει να απομονωθούν, να παρουσιαστούν σε καθαρή καλλιέργεια και να αποδειχθεί η αιτιώδης συνάφεια μεταξύ του παθογόνου μικροοργανισμού και μιας συγκεκριμένης ασθένειας.

Ο τρόπος με τον οποίο ασκείται σήμερα η ιολογία, δεν είναι παρά ένα εργαλείο πολιτικής. Φοβάμαι ότι αυτή ακριβώς είναι η πρόθεση της πολιτικής. Ο πεισματάρης πλατωνισμός της ιολογίας και τα συμφέροντα της πολιτικής έλκονται μαζί!

Κάθε φωτογραφία και μια γροθιά στην παραπληροφόρηση.. Ακολούθησε μας στο instagram για να έχεις την πιο άμεση επαφή με την αλήθεια..

——-

Πηγές:

  1. Werner Heisenberg, steps across borders. 1971
  2. Alexandre Koyré, Galilei. Berlin 1988
  3. Stefan Lanka, misinterpretation of the virus, in: Wissenschektivenplus magazine 01/2020
  4. Torsten Engelbrecht/Stefano Scoglio/Konstantin Demeter, Phantom Virus: In search of Sars-CoV-2, in: Off-Guardian.org/2021/01/31)
  5. Dr. Andrew Kaufman: Koch’s postulates – the cornerstone of “planemia”? www.youtube.com/watch?v=gfXnjmfUh5M
  6. Dr. Stefan Lanka: What is a corona virus? Www.youtube.com/watch?v=vJql1LvD0&feature.youtu.be
  7. A big request to Professor Ulrike Kämmerer – Telegraph, from Dr. Stefan Lanka https://telegra.ph/Eine-große-Bitte-an-Frau-Prof-Kämmerer-10-27

+++

Ευχαριστούμε τον συγγραφέα για το δικαίωμα δημοσίευσης του άρθρου.

+++

Πηγή εικόνας: Α: Maksim Shmeljov / shutterstock


—-Δικτυογραφία:

Die Virologie – eine Wissenschaft, die keine ist | Von Bernd Lukoschnik – apolut.net

https://apolut.net/die-virologie-eine-wissenschaft-die-keine-ist-von-bernd-lukoschnik/

Ακολουθείστε μας στα social media για να βλέπετε πρώτοι τα άρθρα μας

Σχετικές αναρτήσεις

Άλλη μια γκάφα από των “Πρόεδρο” των ΗΠΑ

admin

Η Ινδία «διώχνει» την Τουρκία από τις παραγγελίες του Πολεμικού της Ναυτικού – Στερεώνει δεσμούς με την Ελλάδα

admin

Οι ΗΠΑ επιστρέφουν στις αναποτελεσματικές κυρώσεις

admin

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε εάν το επιθυμείτε. Αποδέχομαι Διαβάστε περισσότερα