Η εξωφρενική δίωξη του Τζούλιαν Ασάνζ… Σήμερα σηματοδοτεί τη δεύτερη και τελευταία μέρα σε αυτό που θα μπορούσε κάλλιστα να είναι η τελευταία δίκη έκδοσης του Τζούλιαν Ασάνζ ενώπιον του βρετανικού Ανώτατου Δικαστηρίου. Εδώ και σχεδόν πέντε χρόνια, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών εργάζεται για να κάνει τον ιδρυτή του Wikileaks να εκδοθεί στις ΗΠΑ για να αντιμετωπίσει κατηγορίες ότι παραβίασε τον νόμο περί κατασκοπείας.
Εμπνευσμένος από τον Daniel Ellsberg που κυκλοφόρησε τα Pentagon Papers το 1971, ο Julian Assange ίδρυσε το Wikileaks το 2006. Το όραμα του Assange ήταν να αναπτύξει μια διαδικτυακή πύλη όπου οι πληροφοριοδότες θα μπορούσαν να υποβάλλουν αποδεικτικά στοιχεία εταιρικών ή κυβερνητικών αδικημάτων χωρίς να χρειάζεται να ταυτοποιηθούν ή να διακινδυνεύσουν την έκθεση. Μόλις υποβληθούν, ομάδες εθελοντών και δημοσιογράφων θα αναλύουν τα έγγραφα για να καθορίσουν τη νομιμότητα. Και, εάν αποφασιστεί ότι είναι αυθεντικό, δημοσιεύστε το υλικό κατευθείαν στο Διαδίκτυο, ώστε το κοινό να μπορεί να το δει μόνο του.
Την τελευταία μιάμιση δεκαετία, το Wikileaks έχει ανακοινώσει μια σειρά από σημαντικές ιστορίες. Πολλά από τα μεγαλύτερα προέρχονταν από τα ημερολόγια πολέμου του Αφγανιστάν και του Ιράκ , μαζί με τη λεγόμενη διαρροή Διπλωματικών Καλωδίων , όλα δημοσιευμένα το 2010. Τα έγγραφα που διέρρευσαν αποκάλυψαν ότι όχι μόνο η κυβέρνηση των ΗΠΑ είχε διαπράξει πολλά εγκλήματα πολέμου στο Ιράκ και το Αφγανιστάν στην πρώτη δεκαετία του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, αλλά υπήρξαν επίσημες προσπάθειες για να συγκαλυφθούν.
Τα αρχεία καταγραφής του πολέμου στο Ιράκ έφεραν επίσης στο φως πολλές λεπτομέρειες σχετικά με τη χρήση βασανιστηρίων από την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών (CIA). Και, όπως γράφει ο δημοσιογράφος Keven Gosztola στο εξαιρετικό βιβλίο του για την τρέχουσα υπόθεση του Assange, αφού ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα αρνήθηκε να διώξει οποιονδήποτε εμπλεκόμενο ή να αποζημιώσει τους επιζώντες του προγράμματος, τα Diplomatic Cables αποκάλυψαν ότι Αμερικανοί αξιωματούχοι «είχαν παρέμβει στα συστήματα δικαιοσύνης της Γαλλίας και της Γερμανίας. , Ιταλία και Ισπανία για να προστατεύσουν πράκτορες της CIA, αξιωματικούς του στρατού των ΗΠΑ και αξιωματούχους της κυβέρνησης Μπους από τη δίωξη» που σχετίζονται με το πρόγραμμα βασανιστηρίων.
Το 2016, δεκάδες χιλιάδες email ανώτατων δημοκρατικών αξιωματούχων και ανώτερων στελεχών της Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών διέρρευσαν στο Wikileaks. Τα email περιείχαν πολιτικά επιζήμιες αποκαλύψεις για την εκστρατεία της Χίλαρι Κλίντον -όπως λεπτομέρειες σχετικά με μια σειρά από ιδιωτικές ομιλίες που ο υποψήφιος έδωσε σε στελέχη της Wall Street- και ακόμη και κάποια στοιχεία καθαρής διαφθοράς, όπως το γεγονός ότι η Εθνική Επιτροπή των Δημοκρατικών μοιράζεται επερχόμενες ερωτήσεις με την Κλίντον πριν από τις προκριματικές συζητήσεις.
Ένα χρόνο αργότερα, η οργάνωση εξάλειψε κάθε προκύπτουσα καλή θέληση που θα μπορούσε να είχε από τον Λευκό Οίκο Ντόναλντ Τραμπ όταν δημοσίευσε τα λεγόμενα έγγραφα Vault 7 . Οι διαρροές αναφέρουν λεπτομερείς πτυχές των δυνατοτήτων κυβερνοπολέμου της CIA – κυρίως την ικανότητα της υπηρεσίας να παρακολουθεί και να ελέγχει εξ αποστάσεως νεότερα αυτοκίνητα, έξυπνες τηλεοράσεις, προσωπικούς υπολογιστές, προγράμματα περιήγησης ιστού και τα περισσότερα smartphone.
Οι διαρροές εξόργισαν τον διευθυντή της CIA Μάικ Πομπέο. Σε απάντηση, έστρεψε το βλέμμα της υπηρεσίας στον Ασάνζ, στον οποίο είχε χορηγηθεί άσυλο στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο πέντε χρόνια νωρίτερα. Η CIA ζήτησε από την UC Global, την ισπανική εταιρεία που είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια της πρεσβείας, να ηχογραφήσει κρυφά τον Ασάνζ, μεταξύ άλλων όταν συναντιόταν με τους δικηγόρους του, και να στείλει τις ηχογραφήσεις πίσω στη CIA – ένα σχέδιο που θα χρεωνόταν αργότερα ο επικεφαλής της εταιρείας για στο ισπανικό δικαστήριο.
Και σύμφωνα με μια εκπληκτική αναφορά του Yahoo News από τους Zach Dorfman, Sean Naylor και Michael Isikoff, η CIA του Πομπέο στη συνέχεια «σχεδίασε να απαγάγει τον ιδρυτή του WikiLeaks» κάνοντας τους υπαλλήλους της UC Global να αφήσουν «κατά λάθος» την πόρτα της πρεσβείας ανοιχτή. Και επιπλέον, «ορισμένοι ανώτεροι αξιωματούχοι εντός της CIA συζήτησαν ακόμη και τη δολοφονία του Ασάνζ, φτάνοντας στο σημείο να ζητούν «σκίτσα» ή «επιλογές» για το πώς να τον δολοφονήσουν». Σύμφωνα με καταθέσεις υπαλλήλων της UC Global, το προτιμώμενο σχέδιο ήταν να δηλητηριαστεί ο ιδρυτής του Wikileaks.
Προφανώς, επιλέχθηκε μια διαφορετική προσέγγιση. Το 2018, οι ΗΠΑ κατήγγειλαν τον Ασάνζ για συνωμοσία για την απόκτηση απόρρητου υλικού το 2010. Ένα χρόνο αργότερα, ο Ισημερινός ανακάλεσε το άσυλο του Ασάνζ, οδηγώντας στη σύλληψή του τον Απρίλιο του 2019 από την αστυνομία του Λονδίνου. Τον επόμενο μήνα, οι ΗΠΑ ζήτησαν έκδοση και πρόσθεσαν δεκαεπτά κατηγορίες για κατασκοπεία εναντίον του Ασάνζ.
Η διαδικασία έκδοσης έχει διαρκέσει σχεδόν πέντε χρόνια, σε μεγάλο βαθμό λόγω των ανησυχιών για την ασφάλεια του Ασάνζ υπό κράτηση στις ΗΠΑ. Και με βάση τα ρεπορτάζ των Dorfman, Naylor και Isikoff, αυτή είναι μια πολύ λογική ανησυχία.
Υπάρχουν τόσες πολλές παράλογες και εξωφρενικές πτυχές των όσων έχει κάνει, κάνει και σκοπεύει να κάνει η αμερικανική κυβέρνηση στον Τζούλιαν Ασάνζ. Το κυριότερο μεταξύ αυτών είναι το γεγονός ότι όλα όσα θέλουν να τον κατηγορήσουν οι ομοσπονδιακοί εισαγγελείς βάσει του νόμου περί κατασκοπείας αποτελείται από εντελώς νόμιμα και κοινά στοιχεία της δημοσιογραφίας. Το γεγονός ότι οι δημοσιογράφοι συχνά αναζητούν, αποκτούν και δημοσιεύουν απόρρητο υλικό είναι ο λόγος που η κυβέρνηση των ΗΠΑ ήταν απρόθυμη να διώξει τον ιδρυτή του Wikileaks. Αν η δημοσιογραφία του Ασάνζ είναι έγκλημα, το ίδιο είναι και μεγάλο μέρος της δημοσιογραφίας στους New York Times , στο Associated Press και σε κάθε άλλο σημαντικό μέσο στη χώρα.
Παραδόξως, ο επικεφαλής εισαγγελέας των ΗΠΑ στην υπόθεση προσπάθησε να αποφύγει αυτό το άβολο γεγονός, υποδεικνύοντας ότι ο Ασάνζ δεν δικαιούται τα δικαιώματα της Πρώτης Τροποποίησης επειδή είναι Αυστραλός. Αλλά θυμηθείτε, τον κατηγορούν για παραβιάσεις του νόμου περί κατασκοπείας, ενός νόμου των ΗΠΑ. Έτσι, με άλλα λόγια, οι εισαγγελείς των ΗΠΑ πιστεύουν ότι ένας ξένος δημοσιογράφος που δρα εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών πρέπει να συμμορφώνεται με τη νομοθεσία των ΗΠΑ, αλλά ότι την ίδια στιγμή, η αμερικανική κυβέρνηση δεν περιορίζεται από τους δικούς της νόμους επειδή αυτός ο δημοσιογράφος είναι ξένος που δρα εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Τζούλιαν Ασάνζ δεν είναι κατάσκοπος. Ούτε είναι τρομοκράτης ή κάποιος Δημοκρατικός ή Ρεπουμπλικανός πράκτορας. Είναι ένας δημοσιογράφος που προέβλεψε τη δυνατότητα του Διαδικτύου να ενδυναμώνει και να προστατεύει τους καταγγέλλοντες (το σύστημα ανώνυμης υποβολής που οραματίστηκαν ο Ασάνζ και οι συνομήλικοί του είναι πλέον τυπικό σε όλη τη βιομηχανία ειδήσεων).
Ο λόγος που ο Ασάνζ βρισκόταν σε διάφορες μορφές κράτησης για σχεδόν δώδεκα χρόνια δεν είναι επειδή διέπραξε πραγματικά εγκλήματα, αλλά επειδή έφερε σε αμηχανία το πολιτικό κατεστημένο.
Σήμερα, το ίδιο πολιτικό κατεστημένο προσποιείται την οργή για την υποτιθέμενη δολοφονία του Ρώσου αντιφρονούντα Αλεξέι Ναβάλνι, καθώς και για τη συνεχιζόμενη φυλάκιση του δημοσιογράφου της Wall Street Journal, Έβαν Γκερσκόβιτς, στη Μόσχα, ενώ κάνει ελιγμούς να ρίξει έναν δυτικό δημοσιογράφο στην απομόνωση για τους υπόλοιπους της ζωής του που τόλμησε να σπάσει πραγματικά ενοχοποιητικές ιστορίες.
Εναπόκειται σε όσους από εμάς ενδιαφέρονται πραγματικά για την αλήθεια και που αντιτίθενται όχι μόνο στις ατασθαλίες των ξένων καθεστώτων που θέλουν να ανατρέψουν οι κυβερνήσεις μας αλλά, πιο επειγόντως, στον αυταρχισμό που λειτουργεί ήδη στις χώρες μας, να απαιτήσουμε από τους υπεύθυνους του Ηνωμένου Βασιλείου και οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ τηρούν τις αρχές που μέχρι στιγμής μόνο προσποιούνται ότι ενσωματώνουν. Και αυτό ξεκινά με την απόσυρση των κατηγοριών εναντίον του Τζούλιαν Ασάνζ.
Εάν αρνηθούν να το πράξουν, αυτό θα αποκαλύψει περισσότερα για αυτούς από ό,τι θα μπορούσε οποιοσδήποτε αντιφρονών δημοσιογράφος.