Το μυστήριο του περιστατικού UFO στην Πορτογαλία όπου βρέθηκε άγνωστος μικροοργανισμός.. Κατά τη διάρκεια του περιστατικού UFO το 1959 στην Évora της Πορτογαλίας, ανακαλύφθηκε μια μυστηριώδης λευκή ουσία που αποδείχθηκε ότι ήταν ένας μονοκύτταρος οργανισμός άγνωστος στην επιστήμη.
Στις 2 Νοεμβρίου 1959, ο Joaquín Guedes do Amaral , διευθυντής της Σχολής Βιομηχανίας και Εμπορίου στην πόλη Évora, ήταν στη δουλειά όταν ένας από τους συναδέλφους του παρατήρησε ένα ασυνήθιστο αντικείμενο να αιωρείται χαμηλά στον ουρανό.
Μισή ώρα αργότερα, ένα άλλο UFO που μοιάζει με μέδουσα εμφανίστηκε στον ουρανό. Το αντικείμενο «ταλαντεύτηκε» για λίγο και μετά άρχισε να κινείται γρήγορα στον ουρανό, μερικές φορές σταματώντας. Τελικά, σταμάτησε για αρκετή ώρα, αιωρούμενο στον αέρα για περίπου μισή ώρα πριν απομακρυνθεί με μεγάλη ταχύτητα.
Παρά το γεγονός ότι το UFO βρισκόταν στον ουρανό για αρκετή ώρα, κανένας από τους αυτόπτες μάρτυρες δεν μπορούσε να το φωτογραφίσει. Ίσως επειδή το 1959 δεν είχαν όλοι κάμερες στο χέρι μεσώ κινητών ή οι άνθρωποι ήταν πολύ σοκαρισμένοι από αυτό που έβλεπαν για να σκεφτούν να τραβήξουν φωτογραφίες.
Και όταν η «μέδουσα» πέταξε μακριά, ζελατινώδεις κλωστές, η λεγόμενη «αστρική ζελατίνα» ή «τρίχες αγγέλου» , άρχισαν να πέφτουν από τον ουρανό . Και τότε ολόκληρη η περιοχή όπου έπεσαν τα νήματα πλημμύρισε από στρατιωτικούς, οι οποίοι εκκένωσαν τους κατοίκους σαν να υπήρχε βιολογική απειλή μόλυνσης.
Τα νήματα αποσυντέθηκαν πολύ γρήγορα όταν έφτασαν στο έδαφος, αλλά κάποια δείγματα συλλέχθηκαν και στη συνέχεια μεταφέρθηκαν σε ειδικούς για μελέτη. Τα δείγματα λέγεται ότι ήταν πολύ εύθραυστα στη δομή.
Ο Amaral ήταν μεταξύ εκείνων που μεταφέρθηκαν στο Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας για να μελετήσουν αυτά τα δείγματα και σύντομα ανακάλυψε σε ένα δείγμα «έναν μονοκύτταρο οργανισμό, πιθανώς κάποιο είδος μικροβίου με άγνωστα χαρακτηριστικά».
Στη συνέχεια, ο Amaral επικοινώνησε με άλλους επιστήμονες και τους έδειξε το μυστηριώδες μικροοργανισμό, στο οποίο στη συνέχεια έκαναν αρκετές δοκιμές. Ως αποτέλεσμα, βγήκε το ακόλουθο συμπέρασμα:
«Ο μικροοργανισμός της Evora είχε μέγεθος περίπου 4 mm και αποτελούνταν από πλοκάμια. Σε εργαστηριακές δοκιμές, έδειξε ενεργά προστατευτικές αντιδράσεις έναντι των πλακών ανάλυσης. Πρόσθετες μελέτες έχουν δείξει ότι τα πλοκάμια του αντέχουν πίεση έως και 350 γραμμάρια. Στην αρχή της παρατήρησης είχε διαφορετικά χρώματα. Το κεντρικό σώμα ήταν κίτρινο, τα πλοκάμια ήταν σκούρα κόκκινα και μετά άλλαξαν τα χρώματα δίνοντας ένα καστανοκίτρινο χρώμα που γινόταν όλο και πιο σκούρο.
Τα πλοκάμια ήταν κατασκευασμένα από παράλληλες κλωστές που συνδέονται με μια ζελατινώδη ουσία. Κάθε νήμα ήταν διαφανές. Στο εσωτερικό, μπορούσαν να φανούν μικρά σώματα που μεγάλωσαν με την πάροδο του χρόνου. Για να δημιουργηθεί μια τέλεια καθορισμένη γραμμή επαφής. Στο κέντρο του κεντρικού σώματος υπήρχε ένα στόμιο άνοιγμα που περιβαλλόταν από αρκετά πολύ λεπτά σχέδια, τα οποία πιθανώς είναι πτυχώσεις ή ρωγμές. Γίνονταν παρατηρήσεις για 2 χρόνια, μέχρι να διαλυθούν σταδιακά τα πλοκάμια και το κεντρικό σώμα του οργανισμού».
Μια από τις πιο δημοφιλείς υποθέσεις σχετικά με τη φύση αυτού του πλάσματος ήταν ότι αυτό το πλάσμα είναι απλώς μια μικροσκοπική μέδουσα. Ωστόσο, καμία από τις μέδουσες που είναι γνωστές στην επιστήμη δεν ταιριάζει με τα χαρακτηριστικά του πλάσματος από την Evora, και, επιπλέον, ορισμένοι ερευνητές είπαν ευθέως ότι αυτό το πλάσμα έχει μια μορφή “περίεργη, εντελώς άγνωστη για την επίγεια βιολογία” και “μπορεί να είναι το πρώτο αποδεικτικό στοιχείο εξωγήινης ζωής».
Μεταξύ των ερευνητών για τη μελέτη αυτού του πλάσματος, εκτός από τον Amaral, αναφέρονται ονόματα όπως Javier Sierra, Francisco Mourao Correa – συντονιστής εξωπολιτικής στην Πορτογαλία, καθώς και ατελείωτοι βιολόγοι και ερευνητές του φαινομένου UFO.Ο καθηγητής Amaral ήταν ένας από αυτούς που πίστευαν ότι αυτό το πλάσμα ήταν εξωγήινης προέλευσης και προσπάθησε περαιτέρω να προωθήσει πληροφορίες , αλλά αντιμετώπισε σκληρή κριτική από την επιστημονική κοινότητα.
Στη συνέχεια, οι αρχές άρχισαν να εμποδίζουν άμεσα τη δημοσίευση στον Τύπο σχετικά με το πλάσμα από την Évora και το 1978 ξέσπασε μια περίεργη πυρκαγιά στο Πανεπιστήμιο της Λισαβόνας, η οποία κατέστρεψε όλα τα αρχεία της μελέτης του πλάσματος, τις φωτογραφίες του, τις γραπτές αναφορές και άλλα στοιχεία.
Διαβάστε – Η περίεργη ιστορία του Ιταλού που εξαφανίστηκε για 22 χρόνια χωρίς να γεράσει