Το έγκλημα της εξαναγκαστικής συλλογής οργάνων στην Κίνα πρέπει να τελειώσει.. «Ώρα να ξυπνήσουμε»: Η ιατρική κοινότητα καλείται να σπάσει τη σιωπή της για την εξαναγκαστική συλλογή οργάνων στην Κίνα. Αυτοί που αφαιρούν με τα νυστέρια τους όργανα από ζωντανούς αθώους δεν είναι οι μόνοι συνένοχοι στο έγκλημα της εξαναγκαστικής συλλογής οργάνων. Η σιωπή ισοδυναμεί επίσης με συνενοχή.
Αυτό ήταν ένα από τα επιχειρήματα που τέθηκαν σε ένα εικονικό στρογγυλό τραπέζι που πραγματοποιήθηκε στις 23 Μαρτίου στο περιθώριο μιας συνεδρίασης του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, όπου μια ομάδα αποτελούμενη από έναν Βρετανό νομοθέτη, γιατρούς, δικηγόρους και ακτιβιστές συζήτησαν την επί δεκαετίες έλλειψη δράσης σχετικά με την κρατικά εγκεκριμένη λεηλασία οργάνων της κομμουνιστικής Κίνας, η οποία έχει οδηγήσει στο θάνατο ανείπωτο αριθμό πιστών.
Το έγκλημα της εξαναγκαστικής συλλογής οργάνων στην Κίνα
Τα στοιχεία για την αναγκαστική αφαίρεση οργάνων υπό την εποπτεία του κινεζικού καθεστώτος εμφανίστηκαν για πρώτη φορά το 2006. Εκείνη τη χρονιά, πολλοί μάρτυρες προσέγγισαν την Epoch Times πιστοποιώντας την ύπαρξη της φρικτής πρακτικής που ουσιαστικά μετέτρεπε την τεράστια δεξαμενή των Κινέζων κρατουμένων συνείδησης, πολλοί από τους οποίους ήταν ασκούμενοι της διωκόμενης άσκησης Φάλουν Γκονγκ, σε μια ζωντανή τράπεζα οργάνων.
Το Φάλουν Γκονγκ είναι μια πνευματική πρακτική που αποτελείται από διαλογιστικές ασκήσεις και ηθικές διδασκαλίες που βασίζονται στις αρχές της αλήθειας, της καλοσύνης και της ανεκτικότητας. Το κομμουνιστικό καθεστώς ξεκίνησε μια σαρωτική εκστρατεία δίωξης κατά των ασκούμενών του το 1999 και έκτοτε έχει κρατήσει εκατομμύρια ασκούμενους σε φυλακές, στρατόπεδα εργασίας και άλλες εγκαταστάσεις.
«Εξαπατώντας» – Από τις πρώτες αναφορές για την αφαίρεση οργάνων έχουν περάσει 16 χρόνια και η πρόοδος είναι αργή για να σταματήσει η παράνομη πράξη, ενώ η ευαισθητοποίηση είναι περιορισμένη. Έχουν εκδοθεί ψηφίσματα από το Κογκρέσο των ΗΠΑ και το κοινοβούλιο της ΕΕ που καταδικάζουν το ζήτημα, ενώ μερικές χώρες έχουν αποκλείσει τον τουρισμό οργάνων. Αλλά δεν υπάρχει επί του παρόντος νόμος που να καθιστά τους δράστες υπόλογους, σημείωσαν οι συμμετέχοντες στο πάνελ.
Εν μέρει αυτή η αδράνεια οφείλεται στην έλλειψη κατανόησης του μεγέθους του ζητήματος, μεταξύ άλλων και μεταξύ των μελών της κοινότητας των μεταμοσχεύσεων. Ο Δρ. Γουέλτον Γκελκρίς, ειδικός στον γαστρεντερικό καρκίνο στο Πανεπιστήμιο της Γιούτα, εκτιμά ότι μόνο περίπου το 5 έως 10 τοις εκατό της ιατρικής κοινότητας έχει ακούσει για την εξαναγκαστική συλλογή οργάνων. Ακόμα και μεταξύ αυτών που είναι ενήμεροι, πολλοί εμφανίζονται παθητικοί σχετικά με το θέμα, ελπίζοντας ότι το πρόβλημα θα εξαφανιστεί με κάποιο τρόπο από μόνο του, δήλωσε στην επιτροπή.
Όταν το κινεζικό καθεστώς δήλωσε ότι θα σταματήσει να χρησιμοποιεί όργανα από θανατοποινίτες και θα δημιουργήσει ένα σύστημα εθελοντικής δωρεάς οργάνων το 2015, «η ελπίδα ήταν ότι μπορούμε να τους πιστέψουμε και κατά κάποιο τρόπο να συνεργαστούμε και να συμπράξουμε μαζί τους», δήλωσε ο Γκελκρίς, αναφερόμενος στην ευρέως διαδεδομένη άποψη εντός της ιατρικής κοινότητας. Ήταν η ίδια στάση που κράτησε ο κόσμος όταν η Κίνα προσχώρησε στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, είπε.
«Η ελπίδα μας ήταν να πείσουμε ή να επηρεάσουμε το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα και την Κίνα με τα ήθη τις αξίες μας και την ιατρική μας ηθική. Αλλά συνέβη το αντίθετο», είπε. Σύμφωνα με την καταμέτρηση του Γκελκρίς, εννέα κορυφαίοι ιατρικοί επιστήμονες στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν εγκαταλείψει τα αντίστοιχα ιδρύματά τους λόγω αφανών δεσμών με το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα.
Το 2020, ένα ανεξάρτητο λαϊκό δικαστήριο δεν βρήκε καμία απόδειξη ότι οι δολοφονίες του καθεστώτος για τα όργανα είχαν σταματήσει. Η αποτυχία των κυβερνήσεων να ερευνήσουν, ανέφερε το δικαστήριο, «επέτρεψε σε πολλούς ανθρώπους να πεθάνουν φρικτά και άσκοπα».
Όσον αφορά τη διεθνή υγειονομική κοινότητα, το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα «παίζει με αυτούς τους ανθρώπους, λέγοντας: “Θα κάνουμε την αλλαγή που θέλετε, κάναμε την αλλαγή που θέλετε, θα αλλάξουμε τους νόμους, αλλάξαμε τους νόμους” και ούτω καθεξής», δήλωσε ο Ντέιβιντ Μάτας, ένας Καναδός δικηγόρος και ερευνητής που παρακολουθεί το θέμα από το 2006.
«Αλλά δεν υπάρχει καμία έρευνα», δήλωσε ο Μάτας. «Δεν υπάρχει διαφάνεια, δεν υπάρχει έρευνα, είναι απλώς ένα είδος κοροϊδίας, και φυσικά αυτοί οι άνθρωποι δεν θέλουν να παραδεχτούν ότι έχουν εξαπατηθεί».
Ο Γκελκρίς και άλλοι στο πάνελ παρατήρησαν ότι το δυτικό ιατρικό επάγγελμα δεν έχει κάνει καλή δουλειά στην αστυνόμευση του εαυτού του. Αναφέρθηκαν σε μια έκθεση σύμφωνα με την οποία μεταξύ 2000 και 2017, πάνω από το 99% των 445 ερευνητικών εργασιών που δημοσιεύθηκαν σε έγκυρα αγγλικά ιατρικά περιοδικά και χρησιμοποίησαν κινεζικά δεδομένα μεταμοσχεύσεων οργάνων απέτυχαν να παρουσιάσουν τη συγκατάθεση του δότη. Η έκθεση κάλυψε 85.000 μεταμοσχεύσεις.
Το έγκλημα της εξαναγκαστικής συλλογής οργάνων στην Κίνα – Συναίνεση του ΚΚΚ
Το κινεζικό καθεστώς, δήλωσαν οι συμμετέχοντες στο πάνελ, χρησιμοποιεί επίσης την πολιτική και οικονομική του επιρροή για να εξαναγκάσει πολλές χώρες να παραμείνουν σιωπηλές στο θέμα. Σε μια εκδήλωση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ πριν από μια δεκαετία, ο Ισπανός δικηγόρος για τα ανθρώπινα δικαιώματα Κάρλος Ιγκλέσιας επρόκειτο να εκφωνήσει μια τρίλεπτη ομιλία καταδικάζοντας τον πρώην ηγέτη της Κίνας Τζιάνγκ Ζεμίν επειδή διέταξε τη δίωξη του Φάλουν Γκονγκ το 1999.
«Πριν συζητηθεί η ημερήσια διάταξη, ο εκπρόσωπος του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος πήγαινε από καρέκλα σε καρέκλα και μιλούσε σε κάθε χώρα ξεχωριστά, ώστε να τους πει «καμία ενέργεια», δήλωσε ο Ιγκλέσιας, αναφερόμενος στις προσπάθειες του Πεκίνου να σταματήσει τον έλεγχο του σώματος σχετικά με τις παραβιάσεις των δικαιωμάτων του.
Το 2007, ένα χρόνο αφότου βγήκαν για πρώτη φορά στη δημοσιότητα οι ισχυρισμοί για την εξαναγκαστική αφαίρεση οργάνων, δώδεκα ανήσυχοι Γάλλοι χειρουργοί υπέγραψαν ένα ψήφισμα που σκόπευαν να παραδώσουν στους κορυφαίους ηγέτες της χώρας. Αυτό συνέβη ένα χρόνο πριν το Πεκίνο φιλοξενήσει τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες.
Όμως ένας από τους εμπλεκόμενους γιατρούς, ο Φράνσις Ναβάρρο, χειρουργός και καθηγητής στο Centre Hospitalier Universitaire de Montpellier, αντ’ αυτού του είπαν «πρώτα να ηρεμήσει και τέλος να είναι όσο πιο διακριτικός γίνεται», δήλωσε σε συνέδριο του 2013 με στόχο την ευαισθητοποίηση για το θέμα. «Επειδή με την Κίνα, δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για να τεθεί αυτό το θέμα στο τραπέζι», ανέφερε το αίτημα της γαλλικής κυβέρνησης, σύμφωνα με τον γιατρό.
Στη Γαλλία, ομάδες ιατρικής δεοντολογίας, συμπεριλαμβανομένων των Γιατρών κατά της αναγκαστικής συλλογής οργάνων (DAFOH), έχουν προσπαθήσει τουλάχιστον τρεις φορές να περάσουν νομοθετικά μέτρα για την καταπολέμηση του τουρισμού μεταμοσχεύσεων οργάνων. Αλλά κάθε φορά, η κυβέρνηση το απέρριπτε, με το επιχείρημα ότι δεν υπάρχουν αρκετοί Γάλλοι που πηγαίνουν στο εξωτερικό για όργανα, δήλωσε στην Epoch Times ο Δρ. Χάρολντ Κινγκ, διευθυντής του γαλλικού παραρτήματος της DAFOH.
Αυτό συνέβη παρά την αποκάλυψη της DAFOH το 2014 ότι 300 Γάλλοι εξαφανίζονταν κάθε χρόνο από τις λίστες αναμονής μεταμοσχεύσεων οργάνων της χώρας χωρίς εξήγηση, είπε, σημειώνοντας ότι αυτό ήταν μια ένδειξη ότι μπορεί να είχαν πάει στην Κίνα για να λάβουν αυτά τα όργανα. Έχουν περάσει πλέον περισσότερες από δύο δεκαετίες από τότε που το κινεζικό καθεστώς ξεκίνησε την εκστρατεία εξόντωσης με στόχο το Φάλουν Γκονγκ, η ένταση της οποίας, όπως λένε οι ερευνητές, αυξήθηκε παράλληλα με την κινεζική βιομηχανία μεταμοσχεύσεων οργάνων.
Ο δικηγόρος Ιγκλέσιας με έδρα την Ισπανία υπενθύμισε πώς, μεταξύ 2014 και 2017, το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης εκπαίδευε Κινέζους γιατρούς στη μεταμόσχευση οργάνων, παρότι είχε ήδη προειδοποιηθεί για την κλοπή οργάνων.
«Πρόκειται για μια εμπορική συμφωνία που πιθανώς πληρώθηκε με χρήματα του ΚΚΚ», δήλωσε στην Epoch Times ο Ιγκλέσιας, ο οποίος είναι επίσης ο ευρωπαίος διευθυντής του Ιδρύματος Δικαίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
«Υπάρχουν αυτοί οι δεσμοί, αυτές οι συνδέσεις μεταξύ των υψηλόβαθμων ιατρικών αξιωματούχων και του Κινεζικού Κομμουνιστικού Κόμματος», δήλωσε νωρίτερα στο στρογγυλό τραπέζι.
«Πρέπει να μείνουν μακριά από αυτό το κακό, διότι είναι πιθανό να γίνουν συνένοχοι σε δολοφονίες.
«Ήρθε λοιπόν η ώρα να ξυπνήσουμε».
Διαβάστε επίσης – Η βασίλισσα Ελισάβετ Β’ ήταν επικεφαλής της Επιτροπής των 300
Ακολουθείστε μας στα social media για να βλέπετε πρώτοι τα άρθρα μας
epochtimes.gr