Πως μια θεωρία συνωμοσίας συμβαίνει τώρα και μάλιστα είναι για το καλό μας.. Η μείωση του πληθυσμού στο Ηνωμένο Βασίλειο “καλή για τον πλανήτη”, εξηγεί η σύμβουλος του WEF καθηγήτρια Σάρα Χάρπερ… Η μείωση του πληθυσμού ήταν μια θεωρία συνωμοσίας παλαιότερα, αλλά τώρα είναι “καλή για εμάς”…
Θυμάστε πώς η μείωση του πληθυσμού ονομαζόταν “δεξιά θεωρία συνωμοσίας”; Τα πράγματα έχουν αλλάξει και η “κατάρρευση του πληθυσμού”, που δεν μπορούν πλέον να αρνηθούν, είναι τώρα καλή για εμάς!
Η Telegraph επέλεξε τον τέλειο αγγελιοφόρο για να επικοινωνήσει τον νέο τρόπο που πρέπει να σκεφτόμαστε για τη μείωση του πληθυσμού. Μία υψηλού επιπέδου σύμβουλος του WEF μας λέει:
Η καθηγήτρια της Οξφόρδης Σάρα Χάρπερ είναι ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο. Το άρθρο της Telegraph που απαριθμούσε τα διαπιστευτήριά της ξέχασε να αναφέρει ότι συμμετέχει στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Ατζέντας για τις Γηράσκουσες Κοινωνίες του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ.
Η καθηγήτρια Χάρπερ είναι ενθουσιασμένη με τις πρόσφατες μειώσεις στη γονιμότητα:
Η καθ. Χάρπερ είπε στην Telegraph: “Νομίζω ότι είναι καλό που οι χώρες υψηλού εισοδήματος και υψηλής κατανάλωσης του κόσμου μειώνουν τον αριθμό των παιδιών που κάνουν. Είμαι πολύ θετική σε αυτό”.
Η ακαδημαϊκός είπε ότι η μείωση της γονιμότητας στις πλούσιες χώρες θα βοηθούσε στην αντιμετώπιση της “γενικής υπερκατανάλωσης που έχουμε αυτή τη στιγμή”, η οποία έχει αρνητικό αντίκτυπο στον πλανήτη.
Το πιο σημαντικό, η μείωση των γεννήσεων θα επιφέρει μειώσεις στις εκπομπές CO2 από τις πλούσιες χώρες, επισημαίνει η Sarah:
Έρευνες διαπίστωσαν ότι τα πλούσια έθνη τείνουν να έχουν πολύ μεγαλύτερα αποτυπώματα άνθρακα από τις φτωχότερες χώρες, καθώς οι πλούσιοι άνθρωποι έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράζουν περισσότερα αγαθά, να ταξιδεύουν περισσότερο και να κάνουν άλλες δραστηριότητες που προκαλούν εκπομπές ρύπων.
Οι εκπομπές άνθρακα από χώρες υψηλού εισοδήματος ήταν 29 φορές μεγαλύτερες από τις χώρες χαμηλού εισοδήματος σε κατά κεφαλήν βάση το 2020, δείχνουν τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας.
Μείωση πληθυσμού ή αντικατάσταση πληθυσμού;
Εδώ είναι το περίεργο μέρος: αν η ηγεσία του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ ήθελε να μειώσει τις εκπομπές CO2 από τις πλούσιες χώρες, θα μπορούσα να καταλάβω πώς θα ήλπιζαν ότι οι μειώσεις του πληθυσμού θα οδηγούσαν σε μείωση της οικονομικής παραγωγής. Εκτός από τις ηθικές προεκτάσεις, είναι απλά μαθηματικά ότι λιγότεροι άνθρωποι σημαίνουν λιγότερα αυτοκίνητα στο δρόμο, λιγότερο φαγητό που καταναλώνεται κλπ.
Ωστόσο, κάτι τελείως διαφορετικό συμβαίνει! Ενώ ο πληθυσμός των ντόπιων ιθαγενών δεν αναπαράγεται πλέον στα επίπεδα που απαιτούνται για τη διατήρησή του, η νέα μετανάστευση αυξάνεται. Αντιπροσωπεύει όλο και μεγαλύτερο μερίδιο γεννήσεων!
Ενώ ο αριθμός των γεννήσεων στη Βρετανία μειώνεται, το ποσοστό των παιδιών που γεννήθηκαν από γονείς που μετανάστευσαν από χώρες εκτός Βρετανίας έχει φτάσει σε υψηλό επίπεδο.
Σχεδόν ένα στα τρία παιδιά που γεννήθηκαν πέρυσι γεννήθηκαν από μητέρες που γεννήθηκαν εκτός Ηνωμένου Βασιλείου. Ο αριθμός των γεννήσεων από γυναίκες που γεννήθηκαν εκτός Ηνωμένου Βασιλείου αυξήθηκε κατά 3.600 από έτος σε έτος, αντιπροσωπεύοντας το 30,3% του συνόλου των γεννήσεων. Η προηγούμενη αιχμή ήταν 29,3% το 2020.
Συμπεριλαμβανομένου του πατέρα, περισσότερα από ένα στα τρία παιδιά που γεννήθηκαν πέρυσι είχαν τουλάχιστον έναν γονέα που γεννήθηκε στο εξωτερικό. Στο Λονδίνο, ο αριθμός ήταν δύο τρίτα.
Αυτή η εξέλιξη δεν συνάδει με την επιθυμία μείωσης του πληθυσμού των χωρών υψηλής κατανάλωσης. Φαίνεται αυτοκαταστροφικό να γιορτάζουμε τη μείωση των γεννήσεων, ενώ ταυτόχρονα ενισχύουμε τις αφίξεις νέων μεταναστών που εργάζονται σκληρά για να ζήσουν καλά, καταναλώνουν πολύ, έχουν πολλά παιδιά και πραγματοποιούν το “Βρετανικό όνειρο”.
Παρακαλώ μην ερμηνεύσετε την παραπάνω ασυνέπεια ως εχθρότητα προς τους μετανάστες: Μετανάστευσα στις Ηνωμένες Πολιτείες, δούλεψα σκληρά για να έχω μια καλή ζωή και είμαι ευλογημένος με μια όμορφη οικογένεια και δύο μεγάλα παιδιά. Είμαι πάρα πολύ ευγνώμων για την ευκαιρία να ζήσω σε αυτή την όμορφη χώρα των ελεύθερων – και είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι μετανάστες θέλουν να ζουν καλά και να εργάζονται σκληρά, όπως έκανα κι εγώ.
Ωστόσο, παρόλο που συμπαθώ τους μετανάστες όπως και τους ντόπιους, δεν μπορώ να διώξω την αίσθηση ότι η καθηγήτρια Harper και το WEF έχουν μια ασυνέπεια μεταξύ δηλωμένων στόχων και ενεργειών, που δεν μπορώ να εξηγήσω εύκολα.
Αυτή η ασυνέπεια δεν είναι κάτι που μπορώ να καταλάβω και πολύ καλά: οι νέοι μετανάστες θέλουν να καταναλώνουν εξίσου με τους ντόπιους κατοίκους. Γιατί να ενθαρρύνουμε τη μετανάστευση από τις φτωχές προς τις πλούσιες χώρες, εάν ο στόχος είναι η μείωση των εκπομπών άνθρακα και άλλων εκπομπών που θα προέκυπταν λόγω της μείωσης του πληθυσμού των πλούσιων χωρών;
Βοηθήστε με να λύσω αυτό το παζλ! Υπάρχει κάτι που μας διαφεύγει; Τι θέλουν πραγματικά;