Ποια Αντιβιοτικά συνδέονται με θανατηφόρα καρδιακή πάθηση

Ποια Αντιβιοτικά συνδέονται με θανατηφόρα καρδιακή πάθηση.. Τα φάρμακα που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά και εμπεριέχουν φθοριοκινολόνη είναι τα εξής: Ofloxacin, Ciprofloxacin, Pefloxacin, Enoxacin, Temafloxacin, Norfloxacin, Lomefloxacin, Fleroxacin, Sparfloxacin, Rufloxacin, Grepafloxacin, Levofloxacin, Trovafloxacin, Moxifloxacin,Gemifloxacin,Gatifloxacin, Prulifloxacin, Pazufloxacin, Garenoxacin,Delafloxacin, Levonadifloxacin,Lascufloxacin.. Πηγή: Γαληνός Οδηγός Φαρμάκων

Αυτό το αντιβιοτικό συμβάλλει στην αύξηση των προβλημάτων με βακτήρια ανθεκτικά στα αντιβιοτικά, πέτρες στα νεφρά και ψυχωσικά επεισόδια- τα δεδομένα καταδεικνύουν ότι αυξάνει τον κίνδυνο θανατηφόρου καρδιακής πάθησης. Θα μοιραστώ μαζί σας τον τρόπο με τον οποίο μπορείτε να αποφύγετε αυτόν τον κίνδυνο.

Σύμφωνα με έρευνες, το μικροβίωμα του σώματός σας αποτελείται από σχεδόν 39 τρισεκατομμύρια βακτήρια[[1] Κατά τη διάρκεια των πρώτων ετών, η οικογένειά σας, η διατροφική σας πρόσληψη και η περιβαλλοντική σας έκθεση συμβάλλουν στην ποικιλία του μικροβιώματός σας, επηρεάζοντας τη δια βίου υγεία σας. Οι καθημερινές δραστηριότητες, όπως το βούρτσισμα των δοντιών σας, το φαγητό, το φιλί ή ο χειρισμός ενός οικογενειακού κατοικίδιου ζώου, επηρεάζουν επίσης το μικροβίωμά σας.

Αυτή η σύνθεση μπορεί να είναι τόσο ξεχωριστή για εσάς όσο ένα δακτυλικό αποτύπωμα και παίζει τεράστιο ρόλο στην πρόληψη ασθενειών, ενώ επηρεάζει τη λειτουργία του δέρματος, των πνευμόνων, του μαστού και του ήπατος σας[2]. επιβλαβή βακτήρια μπορούν να προκαλέσουν ασθένειες και νοσήματα, τα οποία συχνά αντιμετωπίζονται με αντιβιοτικά. Από τα 10 πιο συχνά συνταγογραφούμενα, δύο ανήκουν στην κατηγορία των αντιβιοτικών φθοριοκινολονών[3].

Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) προσέθεσε για πρώτη φορά μια προειδοποίηση σε πλαίσιο για τις φθοριοκινολόνες το 2008, λόγω του αυξημένου κινδύνου για τενοντίτιδα και ρήξη τένοντα[4] Οι προειδοποιήσεις σε πλαίσιο, που αναφέρονται επίσης ως προειδοποιήσεις μαύρου κουτιού, εμφανίζονται στις ετικέτες των συνταγογραφούμενων φαρμάκων και έχουν σχεδιαστεί για να εφιστούν την προσοχή σε σοβαρούς ή απειλητικούς για τη ζωή κινδύνους[5].

Μια πρόσθετη προειδοποίηση προστέθηκε το 2011 για όσους πάσχουν από μυασθένεια gravis, ενώ το 2013 συμπεριλήφθηκαν επικαιροποιήσεις που περιγράφουν τη μη αναστρέψιμη περιφερική νευροπάθεια[6]. 2018, ο FDA προειδοποίησε ότι τα αντιβιοτικά φθοριοκινολόνης μπορεί να αυξήσουν την εμφάνιση ρήξεων ή σχισμών στην αορτή[7] και, τον Ιανουάριο του 2022, ο FDA αποφάσισε:[8].

«Έχουμε αποφασίσει ότι οι φθοριοκινολόνες θα πρέπει να προορίζονται για χρήση σε ασθενείς χωρίς άλλες θεραπευτικές επιλογές για την οξεία βακτηριακή παραρρινοκολπίτιδα ή ABS, την οξεία βακτηριακή επιδείνωση της χρόνιας βρογχίτιδας (ABECB) και τη μη επιπλεγμένη ουρολοίμωξη, επειδή οι κίνδυνοι γενικά υπερτερούν των οφελών.
Για ορισμένες σοβαρές βακτηριακές λοιμώξεις τα οφέλη των φθοριοκινολονών υπερτερούν των κινδύνων και είναι σκόπιμο να παραμείνουν διαθέσιμες ως θεραπευτική επιλογή».

Ωστόσο, παρά τις προειδοποιήσεις αυτές, οι ερευνητές διαπίστωσαν τον Απρίλιο του 2022 ότι οι φθοριοκινολόνες εξακολουθούν να συγκαταλέγονται μεταξύ των αντιβιοτικών που συνταγογραφούνται περισσότερο σε όλο τον κόσμο[9].Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ορισμένοι εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης μπορεί να έχουν «ανεπαρκείς γνώσεις» σχετικά με το προφίλ ασφάλειας και τους κινδύνους αυτών των φαρμάκων και ότι μπορεί να χρειάζεται περισσότερη εκπαίδευση σχετικά με τις ανεπιθύμητες ενέργειες των φθοριοκινολονών.

Η προειδοποίηση του FDA συνδέει τις φθοριοκινολόνες με βλάβες στην αορτή

Η αορτή είναι η κύρια αρτηρία του σώματός σας που παρέχει οξυγονωμένο αίμα στο κυκλοφορικό σας σύστημα. Η αρτηρία προέρχεται από την αριστερή πλευρά της καρδιάς σας και διατρέχει το μπροστινό μέρος της σπονδυλικής σας στήλης. Η επανεξέταση από τον FDA διαπίστωσε ότι τα αντιβιοτικά φθοριοκινολόνης αυξάνουν τον κίνδυνο ρήξεων στην αορτή, που ονομάζονται επίσης αορτικές διατομές, ή ρήξεων ενός ανευρύσματος της αορτής, οδηγώντας σε υπερβολική αιμορραγία και θάνατο.

Τα ευρήματα προέκυψαν όταν τα αντιβιοτικά χορηγήθηκαν από το στόμα ή μέσω ένεσης. Αυτό οδήγησε τον FDA να προειδοποιήσει κατά της χρήσης αντιβιοτικών φθοριοκινολόνης σε άτομα που διατρέχουν κίνδυνο, εκτός εάν δεν υπάρχουν άλλες διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές.

Συγκεκριμένα, το αντιβιοτικό δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε άτομα που διατρέχουν κίνδυνο ή έχουν εν ενεργεία ανεύρυσμα αορτής, όπως όσοι πάσχουν από περιφερική αθηρωματική αγγειοπάθεια, υπέρταση και συγκεκριμένες γενετικές καταστάσεις όπως το σύνδρομο Ehlers-Danlos ή το σύνδρομο Marfan[10].

Τα ευρήματα αντλήθηκαν από τέσσερις δημοσιευμένες μελέτες παρατήρησης, οι οποίες στο σύνολό τους κατέδειξαν μια συνεπή συσχέτιση μεταξύ της αορτικής διατομής ή ρήξης και της χρήσης φθοριοκινολόνης. Ο υποκείμενος μηχανισμός δεν μπόρεσε να προσδιοριστεί από αυτές τις μελέτες.

Ορισμένες από τις ευρέως χρησιμοποιούμενες φθοριοκινολόνες περιλαμβάνουν την σιπροφλοξασίνη (Cipro), τη λεβοφλοξασίνη (Levaquin), τη γεμιφλοξασίνη (Factive) και τη μοξιφλοξασίνη (Avelox). Αυτά συνταγογραφούνται για τη θεραπεία λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού και του ουροποιητικού συστήματος. Σε ανακοίνωσή του, ο FDA προειδοποιεί:[11]

«Οι φθοριοκινολόνες δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε ασθενείς με αυξημένο κίνδυνο, εκτός εάν δεν υπάρχουν άλλες διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές.
Οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να αποφεύγουν τη συνταγογράφηση αντιβιοτικών φθοριοκινολονών σε ασθενείς που έχουν ανεύρυσμα αορτής ή διατρέχουν κίνδυνο για ανεύρυσμα αορτής, όπως ασθενείς με περιφερικές αθηρωματικές αγγειακές παθήσεις, υπέρταση, ορισμένες γενετικές καταστάσεις όπως το σύνδρομο Marfan και το σύνδρομο Ehlers-Danlos και ηλικιωμένους ασθενείς».

Οι λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού είναι συχνά ιογενείς

Οι ιοί προκαλούν συνήθως λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού (URI) με συμπτώματα ρινική καταρροή, βήχα, χαμηλό πυρετό, πονόλαιμο και δυσκολία στον ύπνο. Οι URI αντιπροσωπεύουν την πιο συχνή οξεία ασθένεια στα εξωτερικά ιατρεία, που συχνά σχετίζεται με το κοινό κρυολόγημα, το οποίο είναι συνήθως μια ήπια, αυτοπεριοριζόμενη φλεγμονή των βλεννογόνων μεμβρανών των αεραγωγών[12].

Η βακτηριακή νόσος μπορεί να ακολουθήσει μια ιογενή νόσο ως δευτερογενής λοίμωξη και συνήθως περιλαμβάνει συμπτώματα που επιμένουν περισσότερο από 14 ημέρες με πυρετό υψηλότερο από αυτόν που θα περίμενε κανείς συνήθως από έναν ιό. Συχνά, ο πυρετός χειροτερεύει λίγες ημέρες μετά την ασθένεια αντί να βελτιώνεται[13].

Δυστυχώς, ένας από τους πιο συνηθισμένους λόγους για τους οποίους συνταγογραφούνται φθοριοκινολόνες είναι για λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού, που συνήθως προκαλούνται από ιό. Σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ (CDC)[14], ο μεγαλύτερος αριθμός συνταγών αντιβιοτικών στην κοινότητα γράφεται στις νοτιοανατολικές πολιτείες.

Οι φθοριοκινολόνες κατέλαβαν την 4η θέση στον υψηλότερο αριθμό συνταγών που γράφονται ανά 1.000 άτομα στον δείκτη συνταγογράφησης αντιβιοτικών στα εξωτερικά ιατρεία του CDC το 2016. Επειδή οι πάροχοι εξακολουθούσαν να επιλέγουν τις φλουροκινολόνες περισσότερο από ό,τι θα έπρεπε για λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος, όπως η πνευμονία, το CDC ανέφερε το 2021 ότι μια ομάδα εμπειρογνωμόνων είχε συστήσει τη μείωση της χρήσης αυτών των φαρμάκων για τον σκοπό αυτό κατά 90%[15].

Οι βακτηριακές και οι ιογενείς λοιμώξεις είναι ανόμοιες σε σημαντικά σημεία που σχετίζονται με τη δομή του οργανισμού και τον τρόπο με τον οποίο ανταποκρίνονται στα φάρμακα. Παρόλο που και οι δύο είναι πολύ μικροί για να γίνουν αντιληπτοί με γυμνό μάτι, ο μεγαλύτερος ιός είναι στην πραγματικότητα μικρότερος από το μικρότερο βακτήριο[16]. σε αντίθεση με τα πιο πολύπλοκα βακτήρια, οι ιοί δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς ξενιστή και αναπαράγονται μόνο με την προσκόλλησή τους σε άλλα κύτταρα. Επίσης, σε αντίθεση με τα βακτήρια, οι περισσότεροι ιοί είναι συγκεκριμένοι ως προς τα κύτταρα στα οποία επιτίθενται.

Οι διαφορές στη δομή και την πολυπλοκότητα του οργανισμού έχουν αντίκτυπο στον τύπο του φαρμάκου που μπορεί να είναι αποτελεσματικό εναντίον του. Οι ιογενείς λοιμώξεις δεν επηρεάζονται από αντιβιοτικά όπως οι φθοριοκινολόνες. Στην πραγματικότητα, η χρήση αντιβιοτικών για ιογενείς λοιμώξεις συμβάλλει μόνο στην αύξηση του αριθμού των λοιμώξεων που είναι ανθεκτικές στα αντιβιοτικά.

Οι φθοριοκινολόνες συνδέονται με πολλαπλά προβλήματα υγείας

Τα αντιβιοτικά φθοριοκινολόνης έχουν συσχετιστεί με ρήξεις και βλάβες του αχίλλειου τένοντα για πάνω από μια δεκαετία. Άλλες σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως αποκολλήσεις αμφιβληστροειδούς καθώς και ανευρύσματα της αορτής, μπορεί επίσης να σχετίζονται με άλλα συστήματα που απαιτούν σχηματισμό κολλαγόνου[17] Αυτό μπορεί επίσης να εξηγήσει, τουλάχιστον εν μέρει, πώς το φάρμακο αυξάνει τον κίνδυνο ρήξης ή διαχωρισμού της αορτής, καθώς το κολλαγόνο[18] επενδύει τις αρτηρίες και τις φλέβες σας για να επιτρέπει το τέντωμα καθώς η καρδιά αντλεί αίμα[19].

Στη συνέχεια, τον Ιούλιο του 2022 ο FDA επέβαλε άλλη μια προειδοποίηση, «προειδοποιώντας τους γιατρούς για τον αυξημένο κίνδυνο τενοντίτιδας και ρήξης τενόντων που σχετίζεται με τη χρήση τους»[20] Σύμφωνα με την Dr. Renata Albrecht, η οποία είναι επικεφαλής του Τμήματος Ειδικών Παθογόνων και Μεταμοσχευτικών Προϊόντων του FDA, «οι ρήξεις του αχίλλειου που σχετίζονται με τις φθοριοκινολόνες είναι τρεις έως τέσσερις φορές πιο συχνές από τις ρήξεις μεταξύ των ατόμων που δεν λαμβάνουν αυτά τα φάρμακα[21].

Έτσι, εάν παίρνετε αυτά τα αντιβιοτικά, θα πρέπει να αναζητήσετε άμεση ιατρική φροντίδα εάν αισθανθείτε πόνο ή φλεγμονή στους μύες ή τους τένοντες. Δεν πρέπει επίσης να ασκείστε όσο οι αρθρώσεις σας είναι επηρεασμένες.

Τα φάρμακα είναι επίσης ισχυροί χηλικοί παράγοντες σιδήρου που μπορεί να προκαλέσουν επιγενετικές αλλαγές μέσω της απώλειας παραγόντων που απαιτούν σίδηρο ως συμπαράγοντα. Όπως σημειώνεται σε μια μελέτη, αυτό μπορεί επίσης να εξηγήσει την κλασική νεφρική τοξικότητα που σχετίζεται με τα αντιβιοτικά:[22]

«Σε υπο-μυλιομοριακές συγκεντρώσεις, τα αντιβιοτικά αυτά ανέστειλαν τις απομεθυλάσες ιστονών της περιοχής jumonji, τις απομεθυλάσες TET DNA και τις προλυλ-4-υδροξυλάσες κολλαγόνου, οδηγώντας σε συσσώρευση μεθυλιωμένων ιστονών και DNA και αναστολή της υδροξυλίωσης προλίνης στο κολλαγόνο, αντίστοιχα. Αυτές οι επιδράσεις ενδέχεται να εξηγούν τη νεφροτοξικότητα και την τενοντοπάθεια που προκαλούνται από τη φθοριοκινολόνη».

Μια πρόσφατη μελέτη[23] συνέδεσε τη χρήση των φθοριοκινολονών με την αύξηση του αριθμού των παιδιών και των ενηλίκων που πάσχουν από πέτρες στα νεφρά. Οι πιθανότητες εμφάνισης λίθων αυξήθηκαν κατά 1,5 φορά με τη χρήση φθοριοκινολονών και η έκθεση εντός 3 έως 12 μηνών συσχετίστηκε με μεγαλύτερο κίνδυνο. Φάνηκε ότι τα παιδιά και οι έφηβοι ήταν ιδιαίτερα ευάλωτοι.

Οι αντιδράσεις μπορεί να είναι σε όλο το σώμα, επηρεάζοντας το κεντρικό νευρικό σύστημα και το μυοσκελετικό, το οπτικό και το νεφρικό σας σύστημα, μερικές φορές ταυτόχρονα. Μεταξύ των σοβαρών αντιδράσεων που αναφέρθηκαν είναι:[24]

Διαταραχή μνήμης
Παραλήρημα
Ταραχή
Αποπροσανατολισμός
Αποκόλληση αμφιβληστροειδούς[25]
Απώλεια ακοής και/ή εμβοές[26]
Διαταραχή της προσοχής
Πέτρες στα νεφρά
Νεφρική ανεπάρκεια[27]
Υπογλυκαιμία που οδηγεί σε κώμα
Ρήξη ή ανατομή της αορτής
Ρήξη ή διαχωρισμός τένοντα

Περισσότερες ψυχιατρικές παρενέργειες από όσες φαντάζεστε
Οι ερευνητές συνιστούν περαιτέρω μελέτη για την κατανόηση της παθογένειας που προκαλούν τα αντιβιοτικά, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι ασθένειες που σχετίζονται με τα αντιβιοτικά μέσω του μετριασμού του εντερικού περιβάλλοντος – επαναφέροντάς το στην αρχική του κατάσταση[28].

Περαιτέρω έρευνες έχουν δείξει ότι η ανισορροπία στο μικροβίωμα του εντέρου που προκαλείται από τα αντιβιοτικά μπορεί να επηρεάσει αρνητικά την υγεία με διάφορους τρόπους και για μεγάλα χρονικά διαστήματα[29]. αν ο γιατρός σας συνταγογραφήσει ένα από αυτά τα επικίνδυνα αντιβιοτικά, ζητήστε να χρησιμοποιήσετε ένα άλλο. Θα ήταν ασυνήθιστο μια φθοριοκινολόνη να είναι το μόνο αντιβιοτικό που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της λοίμωξής σας.

Να θυμάστε ότι αυτά τα επικίνδυνα αντιβιοτικά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο ως έσχατη λύση. Εάν είναι απαραίτητο, φροντίστε να διαβάσετε προσεκτικά το ένθετο συσκευασίας και όλες τις προειδοποιήσεις και αναζητήστε ιατρική βοήθεια τη στιγμή που θα παρατηρήσετε κάποια παρενέργεια.

Ο αείμνηστος Δρ David Flockhart, ο οποίος διετέλεσε καθηγητής ιατρικής και επικεφαλής κλινικής φαρμακολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα και ο οποίος πριν από το θάνατό του θεωρούνταν ένας από τους κορυφαίους ειδικούς στις παρενέργειες των φθοριοκινολονών, δήλωσε το 2012 ότι «έως και το ένα τρίτο των ασθενών που λαμβάνουν μια φθοριοκινολόνη θα εμφανίσουν κάποιου είδους ψυχιατρική παρενέργεια»[30].

Αλλά το θέμα είναι ότι ο Flockhart είχε προσπαθήσει να επιστήσει την προσοχή σε αυτά τα φάρμακα πάνω από 10 χρόνια νωρίτερα, το 2001, όταν κατήγγειλε ειδικά το Ciprio, καθώς προσπαθούσε να τονίσει πόσο επικίνδυνες είναι οι φθοριοκινολόνες:[31]

Τα αντιβιοτικά προκαλούν μόνιμες αλλαγές στο μικροβίωμα του εντέρου σας

Η υγεία του μικροβιώματος του εντέρου σας αλλάζει το παιχνίδι. Τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και πιο εμφανές ότι η σύνθεση του εντερικού μικροβιώματος παίζει τεράστιο ρόλο στην υγεία σας και στην πρόληψη ασθενειών. Ο καρκίνος και πολλές άλλες παθήσεις της υγείας έχουν αποδοθεί στην επίδραση των μικροβίων του εντέρου, συμπεριλαμβανομένης της παχυσαρκίας, της κατάθλιψης, του Πάρκινσον και των αλλεργιών, για να αναφέρουμε μόνο μερικές.

Δεδομένου ότι το έντερό σας είναι η κύρια κατοικία του ανοσοποιητικού σας συστήματος,[32] η διατάραξη του μικροβιώματος του εντέρου σας διαταράσσει αυτόματα την ανοσολογική σας λειτουργία, γεγονός που μπορεί να έχει εκτεταμένες συνέπειες. Ένας τρόπος με τον οποίο τα αντιβιοτικά μπορούν να προωθήσουν την ασθένεια είναι η δημιουργία ενός περιβάλλοντος πλούσιου σε οξυγόνο στο έντερό σας, ευνοώντας την ανάπτυξη παθογόνων βακτηρίων.

Τα ωφέλιμα μικρόβια αναπτύσσονται σε αναερόβιο (χωρίς οξυγόνο) περιβάλλον, ενώ τα παθογόνα βακτήρια χρειάζονται οξυγόνο για να επιβιώσουν[33].Τα δεδομένα δείχνουν ότι ακόμη και μία σειρά αντιβιοτικών μπορεί να αλλάξει αρνητικά το μικροβίωμά σας για έως και ένα χρόνο, γι’ αυτό είναι ζωτικής σημασίας να χρησιμοποιείτε αντιβιοτικά μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο[34].

Ωστόσο, ο Δρ Martin Blaser από το Ιατρικό Κέντρο Langone του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης υποστηρίζει ότι ο αντίκτυπος των αντιβιοτικών στα βακτήρια του εντέρου μπορεί να είναι μόνιμος. Σε ένα κύριο άρθρο στο Nature γράφει:[35]

«Τα πρώτα στοιχεία από το εργαστήριό μου και άλλα δείχνουν ότι, μερικές φορές, η φιλική μας χλωρίδα δεν ανακάμπτει ποτέ πλήρως. Αυτές οι μακροχρόνιες αλλαγές στα ωφέλιμα βακτήρια μέσα στο σώμα των ανθρώπων μπορεί ακόμη και να αυξήσουν την ευαισθησία μας σε λοιμώξεις και ασθένειες.
Η υπερβολική χρήση αντιβιοτικών θα μπορούσε να τροφοδοτεί τη δραματική αύξηση παθήσεων όπως η παχυσαρκία, ο διαβήτης τύπου 1, η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, οι αλλεργίες και το άσθμα, οι οποίες έχουν υπερδιπλασιαστεί σε πολλούς πληθυσμούς».

Υποστηρίξτε την υγεία σας και το έντερό σας

Όσο ισχυρότερο είναι το ανοσοποιητικό σας σύστημα, τόσο λιγότερες πιθανότητες έχει οποιοδήποτε μικρόβιο να πατήσει πόδι στο σώμα σας. Ακολουθούν ορισμένες βασικές στρατηγικές για την υποστήριξη του ανοσοποιητικού σας συστήματος και την πρόληψη ασθενειών.

Βελτιστοποιήστε τη διατροφή σας – Αποφύγετε τρόφιμα που επιβαρύνουν το ανοσοποιητικό σας σύστημα, όπως τα τρανς λιπαρά, τα τηγανητά τρόφιμα, τα επεξεργασμένα τρόφιμα, τα σάκχαρα και τα δημητριακά. Επιδιώξτε να μειώσετε την καθαρή πρόσληψη υδατανθράκων (ζάχαρη, δημητριακά, φρουκτόζη) και πρωτεϊνών, αντικαθιστώντας τα με υψηλής ποιότητας υγιεινά λίπη.
Εξισορροπήστε τη χλωρίδα του εντέρου σας – Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να υποστηρίξετε το έντερό σας είναι να ενσωματώσετε στη διατροφή σας τρόφιμα που έχουν υποστεί φυσική ζύμωση, δουλεύοντας μέχρι 4 με 6 ουγκιές την ημέρα. Μπορείτε να πάρετε ένα υψηλής ποιότητας προβιοτικό συμπλήρωμα, αλλά τα τρόφιμα που έχουν υποστεί ζύμωση τείνουν να προσφέρουν το μεγαλύτερο όφελος.
Ασκηθείτε τακτικά – Η άσκηση βελτιώνει την κυκλοφορία των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος στο αίμα σας, δημιουργώντας ένα πιο αποτελεσματικό σύστημα στον εντοπισμό και την εξάλειψη των παθογόνων μικροοργανισμών στο σώμα σας. Βεβαιωθείτε ότι το πρόγραμμα γυμναστικής σας περιλαμβάνει προπόνηση με βάρη, ασκήσεις υψηλής έντασης, διατάσεις και ασκήσεις κορμού.
Κοιμηθείτε άφθονο και αναζωογονητικό ύπνο – Έρευνες δείχνουν ότι η στέρηση ύπνου έχει την ίδια επίδραση στο ανοσοποιητικό σας σύστημα με το σωματικό στρες ή την ασθένεια, γι’ αυτό και μπορεί να αισθάνεστε άρρωστοι μετά από μια άγρυπνη νύχτα.
Μειώστε το στρες – Τα υψηλά επίπεδα ορμονών του στρες μπορούν να μειώσουν την ανοσία σας, γι’ αυτό φροντίστε να εφαρμόζετε κάποιο είδος διαχείρισης του στρες. Ο διαλογισμός, η προσευχή, η γιόγκα και οι Τεχνικές Συναισθηματικής Ελευθερίας (EFT) είναι όλες εξαιρετικές στρατηγικές για τη διαχείριση του στρες, αλλά θα πρέπει να βρείτε τι λειτουργεί καλύτερα για εσάς.
Βελτιστοποιήστε τα επίπεδα βιταμίνης D – Μελέτες δείχνουν ότι η ανεπαρκής βιταμίνη D μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο για MRSA και άλλες λοιμώξεις. Η καλύτερη πηγή βιταμίνης D είναι η λογική έκθεση στον ήλιο. Παρακολουθήστε τα επίπεδα της βιταμίνης D για να επιβεβαιώσετε ότι βρίσκονται σε ένα θεραπευτικό εύρος 60 έως 80 ng/mL. Εάν δεν μπορείτε να εκτεθείτε στην υπεριώδη ακτινοβολία, εξετάστε το ενδεχόμενο λήψης ενός συμπληρώματος βιταμίνης D3 από το στόμα, σε συνδυασμό με μαγνήσιο και βιταμίνη Κ2 (MK-7).

Εκτός από τα μέτρα του τρόπου ζωής που αναφέρονται παραπάνω, υπάρχουν φυσικοί παράγοντες που είναι φυσικά αντιβακτηριδιακοί, συμπεριλαμβανομένων των ακόλουθων:

Βιταμίνη C – Ο ρόλος της βιταμίνης C στην πρόληψη και τη θεραπεία μολυσματικών ασθενειών είναι καλά τεκμηριωμένος. Η ενδοφλέβια χορήγηση βιταμίνης C είναι μια επιλογή, αλλά αν δεν έχετε πρόσβαση σε ιατρό που μπορεί να σας τη χορηγήσει, η λιποσωμική βιταμίνη C είναι η πιο ισχυρή από του στόματος μορφή. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη βιταμίνη C, ακούστε τη συνέντευξή μου με τον Dr. Ronald Hunninghake (υπερσύνδεσμος παραπάνω), έναν διεθνώς αναγνωρισμένο ειδικό στη βιταμίνη C.
Σκόρδο – Το σκόρδο είναι ένα ισχυρό αντιβακτηριακό, αντιιικό και αντιμυκητιακό. Μπορεί να τονώσει το ανοσοποιητικό σας σύστημα, να βοηθήσει στην επούλωση των πληγών και να σκοτώσει τα ανθεκτικά στα αντιβιοτικά βακτήρια. Για μεγαλύτερη δραστικότητα, το σκόρδο πρέπει να καταναλώνεται φρέσκο και ωμό (ψιλοκομμένο ή λιωμένο).
Εκχύλισμα φύλλων ελιάς – Μελέτες in vitro δείχνουν ότι το εκχύλισμα φύλλων ελιάς είναι αποτελεσματικό κατά της Klebsiella, ενός αρνητικού κατά Gram βακτηρίου, αναστέλλοντας τον πολλαπλασιασμό του, εκτός του ότι είναι τοξικό για άλλα παθογόνα μικρόβια.
Μέλι Manuka – Το μέλι Manuka, που παρασκευάζεται από τα άνθη και τη γύρη του θάμνου Manuka, έχει αποδειχθεί ότι είναι πιο αποτελεσματικό από τα αντιβιοτικά στη θεραπεία σοβαρών, δύσκολα θεραπεύσιμων δερματικών λοιμώξεων. Κλινικές δοκιμές έχουν δείξει ότι το μέλι Manuka μπορεί να εξαλείψει αποτελεσματικά περισσότερα από 250 κλινικά στελέχη βακτηρίων, συμπεριλαμβανομένων ανθεκτικών ποικιλιών όπως το MRSA.
Έλαιο τεϊόδεντρου – Το έλαιο τεϊόδεντρου είναι ένα φυσικό αντισηπτικό που αποδεδειγμένα σκοτώνει πολλά βακτηριακά στελέχη[36].
Κολλοειδής άργυρος – Ο κολλοειδής άργυρος θεωρείται αποτελεσματικό φυσικό αντιβιοτικό εδώ και αιώνες και πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι μπορεί να βοηθήσει ακόμη και στην εξάλειψη παθογόνων μικροοργανισμών ανθεκτικών στα αντιβιοτικά. Εάν ενδιαφέρεστε για αυτή τη θεραπεία, βεβαιωθείτε ότι έχετε διαβάσει τις τελευταίες οδηγίες για την ασφαλή χρήση του κολλοειδούς αργύρου, καθώς υπάρχουν κίνδυνοι με την ακατάλληλη χρήση του.

Διαβάστε επίσης – «ΒΟΜΒΑ» του CEO της Moderna για τα ΕΜΒΟΛΙΑ – Βίντεο

Ακολουθείστε μας στα social media για να βλέπετε πρώτοι τα άρθρα μας