Ο Ζελένσκι καταρρέει, κάτω από τους «ήχους της Βαλκυρίας»! Η Προφητεία του Αγίου Ιωνά συγκλονίζει! Το φθινοπωρινό βράδυ του 2016 που άλλαξε τη μοίρα της Ουκρανίας και του κόσμου ολόκληρου.. Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, κάτω από το βάρος της ήττας, προσπαθεί να γαντζωθεί στην προεδρική καρέκλα, αλλά η «Βαλκυρία» έχει ήδη αρχίσει να ακούγεται στο μυαλό του, μέσα από νοερές ορχήστρες…
Γράφει ο
Πύρινος Λόγιος
Το φθινοπωρινό βράδυ του 2016 που άλλαξε τη μοίρα της Ουκρανίας και του κόσμου ολόκληρου
Ήταν άλλο ένα βροχερό βράδυ στο φθινοπωρινό Κίεβο, τη πρωτεύουσα της άλλοτε Μικρής Ρωσίας, σήμερα Ουκρανίας.
Ο χειμώνας μπορεί ακόμη να αργούσε να έρθει, αλλά ο Οκτώβρης του 2016 ήταν ήδη βαρύς. Η παράσταση «Ο ληστής με το ευγενικό χαμόγελο» μόλις είχε τελειώσει και ο κόσμος, σκασμένος ήδη στα γέλια, άδειαζε σιγά-σιγά την τεράστια νεοκλασσική αίθουσα του θεάτρου Lesya Ukrainka κι ο Βόλια, ο θιασάρχης και κεντρικός ήρωας της παράστασης, μόλις άνοιγε τη πόρτα να μπεί στο καμαρίνι του, καταϊδρωμένος και κατάκοπος. Έπεσε σαν άδειο σακκί από πατάτες, στη πολυθρόνα μπροστά στον καθρέφτη του μπουντουάρ λαχανιασμένος.
Παρ’ ότι το κοινό του τον ζητωκραύγαζε, εκείνος το μισούσε. Το μισούσε γιατί τον αποδεχόταν μόνο όταν έπαιζε κωμικούς ρόλους, δήλαδή όταν έκανε τον τζουτζέ-καραγκιόζη κι όχι όταν υποδυόταν δραματικούς. Θυμόταν ακόμα την αποτυχημένη παράσταση πριν τρία χρόνια στο ίδιο θέατρο, όταν υποδυόταν τον «Θείο Βάνια» στο κλασσικό έργο του Τσέχοφ. Παταγώδης εισπρακτική επιτυχία, παρά την ακριβή και πολυδάπανη παραγωγή. Το κοινό τον ήθελε τζουτζέ. Πάει και τέλειωσε.
Μισούσε και τον εαυτό του ταυτόχρονα, που για να βγάλει μερικές χούφτες γρίβνα, ήταν αναγκασμένος να ντύνεται σαν γελωτοποιός για να ξεκαρδίζονται οι φραγκάτες 40άρες και 50άρες κυράτσες που κάθονταν πάντα στις μπροστινές θέσεις και τον χειροκροτούσαν σε κάθε κωμική γκριμάτσα του. Στον «Θείο Βάνια», δεν είχε πατήσει ούτε ίχνος από λαϊκά ή μπουρζουαζίδικα παπούτσια. Αντίθετα, είχε περάσει όλη η πολιτική και στρατιωτική νομενκλατούρα από το Lesya Ukrainka, συμπεριλαμβανομένου και του προέδρου Ποροσένκο. Η πολιτική τον τίμησε, ενώ το κοινό τον ήθελε καραγκιόζη και γελωτοποιό. Γι αυτό και το μισούσε και πολύ θα το ήθελε αντί για γκριμάτσα, να ξέρναγε απ ευθείας στα μούτρα τους, έτσι, για το γαμώτο. Αλλά πού; Είχε θαρρείς τα κότσια;
Ο ήχος ενός πολυτελούς αναπτήρα που ερχόταν από το σκοτεινό βάθος του καμαρινιού, τον έκανε να γυρίσει το κεφάλι του απότομα. Στο φώς της φλόγας, είδε το πρόσωπο ενός παντελώς αγνώστου κουστουμαρισμένου τύπου, που άναβε το τσιγάρο του. Τινάχτηκε πάνω σαν να τον είχε χτυπήσει δυνατό ρεύμα.
– Ποιός είσαι εσύ; Πώς βρέθηκες εδώ μέσα;
Ο Καπνιστής φύσηξε τον καπνό του τσιγάρου του ήρεμα και σηκώθηκε πάνω.
– Συγχαρητήρια για τη παράσταση! Πραγματικά την απόλαυσα, από το θεωρείο του τρίτου εξώστη. Για να έχω…πανοραμική εικόνα.
– Ποιός είσαι!
Ο Καπνιστής συνέχισε να μιλάει προσπερνώντας την ερώτηση του Βόλια.
– Είχα δει και την παράσταση σου πρόπερσι, τον «Θείο Βάνια». Εκπληκτικό περφόμανς, αλλά αποτυχία. Απόρησα γιατί διάλεξες αυτό το έργο του Τσεχωφ κι όχι ας πούμε…το ξεκαρδιστικό μονόπρακτο του, το «Πρόσκληση σε γάμο» που θα σου πήγαινε γάντι ο ρόλος του Αντρέϊ. Ιδίως στη πρώτη σκηνή, όταν εκείνος καθισμένος στη πολυθρόνα περιμένοντας τη νύφη, μονολογούσε κάνοντας κωμικές γκριμάτσες.
Ο Βόλια εκνευρίστηκε και χτύπησε το χέρι του στο κομοδίνο.
– Ποιός σκατά είσαι και τι θέλεις από μένα. Ασφαλίτης είσαι; Ρώσος; Έχω μπλέξει πουθενά; Και σβήσε το τσιγάρο σου, μ’ ενοχλεί ο καπνός που βρωμάει!
Ο Καπνιστής συνέχισε ατάραχος τον μονόλογο του, χωρίς καν να δίνει σημασία στον άλλον.
– Σε παρακολουθούμε εδώ και πολύ καιρό. Ξέρουμε τα πάντα για σένα. Ξέρουμε μέχρι και το νούμερο κυλότας που φορούσε η μάνα σου. Και σε πληροφορώ πως είσαι το κατάλληλο πρόσωπο για εμάς. Κατεργαράκος, δυνατός ψεύτης, πολύ καλός ηθοποιός σε δραματικούς ρόλους, φιλοχρήματος και προπάντων, φιλόδοξος στον υπερθετικό βαθμό. Θα σκότωνες ακόμα και τους γονείς σου για να γίνεις το πρόσωπο της Ουκρανίας. Μ’ άλλα λόγια, είσαι ένα κάθαρμα περιποιημένο, που μισείς το κοινό σου σαν τα αμαρτήματα σου και ο τέλειος επόμενος πρόεδρος της χώρας σου.
Ο Βόλια τον κοιτούσε σαν χάνος μπροστά στο δόλωμα. Τον έκοβε από πάνω μέχρι κάτω και δεν μπορούσε να ξεχωρίσει ποιός ή τι στα κομμάτια είναι τούτος. Ο Καπνιστής συνέχισε.
– Όχι, δεν είναι ούτε φάρσα, ούτε πλάκα. Είσαι απλά η επιλογή μας για τις επόμενες εκλογές. Ο Ποροσένκο, ήταν λύση ανάγκης προκειμένου να πετύχει η ανατροπή του Γιανούκοβιτς. Ουσιαστικά, εσύ ήσουν η επιλογή μας εξ αρχής, αλλά ήσουν ακόμη ανέτοιμος. Η Τιμοσένκο – αν πήγε εκεί το μυαλό σου – ήταν πολύ διεφθαρμένη και εντελώς ανίκανη να προωθήσει το έργο μας. Ο Ποροσένκο το ξεκίνησε, αλλά εσύ θα το ολοκληρώσεις.
– Για ποιόν δουλεύεις; ρώτησε με αχνή φωνή ο Βόλια.
– Δουλεύω για μια ελίτ σημαντικών ανθρώπων, που θέλει να φέρει μια νέα τάξη στον πλανήτη. Δεν είμαι ούτε αμερικανός, ούτε ευρωπαίος. Σε όλη τη Δύση, εγώ επέλεξα τους εκάστοτε αρχηγούς κρατών και προέδρους. Όπως επί παραδείγματι ο Μητσοτάκης, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας. Τον ξέρεις;
– Όχι!
– Δεν πειράζει, σε ξέρει ήδη αυτός. Ο Μακρόν στη Γαλλία, επίσης δική μου επιλογή. Ο Ρέντζι της Ιταλίας, ο Λεβέν της Σουηδίας, ο Κούρτς της Αυστρίας, η Λαγκάρτ της Ευρωπαϊκής Ένωσης… Όλες δικές μου επιλογές. Εγώ τους ελέγχω και εγώ τους κατευθύνω. όπως θα ελέγχω κι εσένα, όταν κερδίσεις τις εκλογές και θα φροντίσουμε εμείς να τις κερδίσεις.
– Αν ήρθες να μου πουλήσεις φούμαρα, είσαι πολύ γελασμένος. Τώρα θα καλέσω την ασφάλεια να σε πετάξουν έξω με τις κλωτσιές!
Ο Καπνιστής αγνόησε παντελώς τις απειλές του Βόλια. Απλά, έβαλε το χέρι του στη μέσα τσέπη του σακκακιού του κι έβγαλε ένα μικρό βιβλιαράκι, κάτι σαν…ταξιδιωτικός οδήγός και τον άφησε πάνω στο τραπεζάκι όπου καθόταν πρίν.
– Αυτό που σου αφήνω να μελετήσεις, είναι άκρως απόρρητο. Θέλω να το μελετήσεις καλά μέχρι αύριο που θα ξανάρθω. Η αμοιβή σου, όταν ολοκληρώσεις την αποστολή σου, θα είναι πέρα από όσες προσδοκίες είχες ποτέ. Η Οργάνωση μας, αμείβει πολύ ικανοποιητικά τους συνεργάτες της. Θα είσαι πλήρως ασφαλισμένος και θα έχεις όλη την υποστήριξη που έχει να δώσει μια τεράστια υπερδύναμη που κυβερνάει αυτή τη στιγμή τον πλανήτη. Θα γίνεις το όργανό μας και θα βρίσκεσαι κάτω από τις οδηγίες μου. Όλα είναι ήδη προσχεδιασμένα και υπολογισμένα μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Εσύ απλά θα παίξεις τον …ρόλο του νέου Προέδρου. Θα σου λέμε εμείς τι να πείς και πώς να το πείς. Από αύριο, αν φυσικά δεχθείς την προσφορά μας, ένας δικός μας άνθρωπος, ειδικός στις εκλογικές εκστρατείες, θα είναι δίπλα σου και θα οργανώνει τα πάντα. Από το τι θα φορέσεις, μέχρι και το τι θα πείς όταν σου σερβίρουν ποτό. Και βασίζομαι στην πολύ καλή ηθοποιία σου και στον ποταπό σου χαρακτήρα. Βάλε μπρος αυτά σου τα προσόντα και θα φτάσεις τόσο ψηλά, όσο δεν μπορείς να φανταστείς…
Ο Καπνιστής έκανε ένα βήμα να φύγει και σταμάτησε. Γύρισε το κεφάλι και τον κοίταξε με εκείνο το γνωστό του βλέμμα που παγώνει ακόμη και σκνίπα, που είναι έτοιμη για την πρώτη δαγκωνιά πάνω στο ρούχο.
– Φυσικά, όλα αυτά τα οποία είπαμε, σε απευκταία περίπτωση που θα αρνηθείς τη συνεργασία μαζί μας, θα τα κρατήσεις μέσα σου ακόμη κι αν σε απειλούν να σε σουβλίσουν ζωντανό. Και μη διανοηθείς να μιλήσεις οπουδήποτε. Να ξέρεις ότι θα ξέρω τι θα πείς πριν καν το πείς σε οποιονδήποτε. Αν και δε νομίζω, μιας και η βουλιμία σου για χρήμα και δόξα, είναι πάνω από τον οποιονδήποτε ενδοιασμό σου.
– Και ποιά θα είναι η αποστολή μου; ρώτησε ο Βόλια με ξέψυχη φωνή.
Ο Καπνιστής χαμογελάει και πετάει το τσιγάρο του μέσα σε ένα ποτήρι όπου υπήρχαν δυό δάχτυλα νερό. Ο τσιριχτός ήχος που έβγαλε το τσιγάρο καθώς καιγόταν ακούστηκε σαν απόκοσμος.
– Η διάλυση της Ρωσίας! Καλό σου βράδυ και καλή ξεκούραση. Θα τα ξαναπούμε αύριο!
Ο ήχος της βαγκνερικής «Βαλκυρίας» στ’ αυτιά του Ζελένσκι
Ήταν Νοέμβρης του 2022, πρίν ένα χρόνο ακριβώς δηλαδή, που αναρτήθηκε ένα από τα κείμενα μου που είχε τίτλο «Είναι η Ρωσία ηλίθιε! Γι’ αυτό και θα νικήσει!» Το άρθρο αυτό, γράφτηκε ως έμμεση απάντηση προς τις δυτικές και εγχώριες «Πελαγίτσες» που προσπαθούσαν, ένεκα των περίεργων «λαθών» του ρωσικού στρατού εκείνη την εποχή ως προς την πορεία της επιχείρησης, να μας πείσουν με κάθε τρόπο, πως τελικά ο Πούτιν θα…κρεμαστεί στη πλατεία του Κρεμλίνου, έχοντας χάσει τον πόλεμο κατά κράτος από τους Ουκρανούς και τους δυτικούς συμμάχους τους. Ομολογώ ότι ήταν από τις πιο επίπονες προσπάθειες μου για κείμενο στο διαδίκτυο, με πλήρως τεκμηριωμένα στοιχεία και με πλήθος ερωτημάτων από το αναγνωστικό κοινό, είτε μέσω μαιλ, είτε σχολίων που απαιτούσαν άμεση και πλήρως επιστημονική ανάλυση.
Ήταν από τις λίγες φορές που δικαιώθηκα ΠΛΗΡΩΣ σε ό,τι έγραψα. Ήμουν απόλυτα πεπεισμένος ότι η Ρωσία δεν υπήρχε περίπτωση ούτε μία στο τρισεκατομμύριο να ηττηθεί. Πόσω δε μάλλον, να …πέσει από την εξουσία ο Πούτιν. Όχι γιατί οι Ουκρανοί δεν ήταν καλοί μαχητές ή ότι η Δύση δεν είχε προηγμένα (οικονομικά, συμβατικά ή πυρηνικά) όπλα ή τις δυνάμεις για να κάμψει τους Ρώσους. Αλλά γιατί…είναι η Ρωσία.
Μια ιστορικά αήττητη και πλήρως ενωμένη αχανής ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ. Μια τέτοια χώρα με έναν τέτοιο λαό, που είναι έτοιμος να πέσει μέχρι τον τελευταίο μαχητή, απλά ΔΕΝ νικιέται. Ακόμη κι αν χτυπηθεί με πυρηνικά τελευταίου τύπου, ακόμα κι αν μείνει έστω κι ένας Ρώσος όρθιος, η αυτοκρατορία αυτή θα είναι ΑΝΙΚΗΤΗ. Δεν το λέω εγώ. Η άτιμη η Ιστορία το λέει. Και ό,τι λέει αυτή η ίδια και τα βιβλία της, απλά είναι κανόνας.
Τα γεγονότα που ακολούθησαν την περίφημη…αντεπίθεση των Ουκρανών, έχοντας στη διάθεση τους ό,τι πιο προηγμένο είχαν στις αποθήκες τους οι Δυτικοί και τον αέρα του ότι τους υποστήριζε ένας τεράστιος οργανισμός κρατών, δεν ήταν παρά μια…μικρή ανεμοθύελλα για τους Ρώσους. Από ένα σημείο και μετά, είχε φανεί η αδυναμία της Δύσης στο να μπορέσει να αντιδράσει ουσιαστικά, είτε πολιτικά είτε στρατιωτικά. Ο αγώνας έμοιαζε σαν ένα ποδοσφαιρικό ντέρμπι μεταξύ δύο ισάξιων ομάδων, αλλά που η μία εξ αυτών ήταν πλήρως ομογενοποιημένη, ενώ η άλλη ένα κράμα από ανόμοια γένη και διαφορετικές κουλτούρες μεταξύ τους. Ο μόνος που δεν ήξερε απολύτως τίποτε και απλά διεκπεραίωνε…εντολές άνωθεν παίζοντας τον ρόλο του άψογα, ήταν ο Βολοντίμιρ Ζελέσκι. Ο αχυράνθρωπος των Νεοταξιτών. Το φασιστόμουτρο που νόμιζε ότι έγινε…κάτι επειδή τον γύρναγαν από το ένα δυτικό κοινοβούλιο στο άλλο και τον παρουσίαζαν ως τον…αυριανό ηγέτη της…ελευθερίας. Ο κακός ηθοποιός που έκανε μόνο για …τζουτζές εμπρός στο κοινό του.
Εξ αρχής, τίποτε δεν ήλεγχε πραγματικά εκείνος. Αυτός που ήλεγχε τα πάντα και του έδινε τις εντολές, ήταν ο «ειδικός απεσταλμένος» της Δύσης που κανείς από το περιβάλλον του Ζελέσκι δεν είχε δει ποτέ.
Ο «Καπνιστής», ο «Σημαδεμένος», ο «Άνθρωπος με το Παλτό», ο «τύπος με τη ρεμπουμπλικα», ό, ό, ο… Οι άχρηστοι Διεθνιστές δηλαδή, οι οποίοι έδιναν τις εντολές σε…κάποιους άλλους και αυτοί οι…κάποιοι άλλοι ήλεγχαν με τη σειρά τους έναν…τζουτζέ, πίστεψαν ότι θα μπορούσαν να καθυποτάξουν μια ιστορική υπερδύναμη. Οι «ορατοί/αόρατοι» μαριονετίστες που απλά υποδείκνυαν – μέσω τρίτων – ένα…διεφθαρμένο γεροντάκι που παρίστανε τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών και μια – απείρου κάλλους – πραγματική ΗΛΙΘΙΑ που επίσης παρίστανε την Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ στο τι αποφάσεις θα πάρουν, τι χρήματα θα δαπανήσουν, πόσος στρατός θα σταλεί και με ποιόν τρόπο στην Ουκρανία, πόσα όπλα θα διαθέσει η συμμαχία, ποιές πολιτικές θα ακολουθήσουν οι άλλες μαριονέτες που ηγούνται των άλλων δυτικών χωρών απέναντι στη Ρωσία και άλλα τέτοια κωμικά.
Έτσι, με αυτόν ακριβώς τον τρόπο, περίμεναν να κερδίσουν ή τέλος πάντων να..υποτάξουν μια ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ.
Αν δεν ήταν τόσο τραγικά τα πράγματα και δεν είχε χυθεί ένας ολόκληρος χείμαρρος από αίμα, τότε θα μπορούσε πραγματικά να είναι για γέλια η υπόθεση.
Όπως έγραψε ο διεθνής τύπος αλλά και τα ανεξάρτητα μπλόγκ στην Ελλάδα και αλλού, ο Ζελένσκι βρίσκεται μισό βήμα πριν τη πτώση. Χαρακτηριστικοί είναι οι δραματικοί τίτλοι σε ένα από τα κορυφαία εγχώρια μπλόγκ που ασχολούνται με πολεμικές επιχειρήσεις.
Πριν από λίγες μέρες και συγκεκριμένα στις 3/11, το «Κανένα Ζόρι» βγάζει μια μεγάλη και συγκλονιστική είδηση μεταφράζοντας ένα άρθρο του Russia Today το οποίο συνετάχθη επ’ αφορμή της συνέντευξης που είχε δώσει δυό μέρες νωρίτερα στο περιοδικό TIME ο Ζελένσκι και που καθύβριζε τον Πούτιν αποκαλώντας τον «Γ@μημένο τρομοκράτη», στο οποίο ο αρθρογράφος περιγράφει τον Ζελένσκι ως άτομο που βρίσκεται υπό την επήρεια αυξημένου ΠΑΝΙΚΟΥ.
Κι αυτό διότι ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ της Ουκρανίας Β. Ζαλούζνι, αποφάσισε να μην υπακούει πλέον στις εντολές Ζελένσκι, φωνάζοντας ότι ο στρατός απλά…δεν υπάρχει πλέον. Και οι τελευταίες εξελίξεις που μιλάνε για δολοφονία του άμεσου βοηθού του Ζαλούνσκι, ταγματάρχη Τσαστιάκοφ με έκρηξη από χειροβομβίδες που βρισκόταν μέσα σε συσκευασία δώρου για τα γενέθλια του, δείχνουν άμεσα τον πανικόβλητο Ζελένσκι ως ηθικό αυτουργό. Στέλνοντας του πιθανόν ένα ματωμένο «μήνυμα» στο να κλείσει το στόμα του.
Είναι φανερό πλέον ότι η υπόθεση μοιάζει με την ιστορικά περιβόητη «Επιχείρηση Βαλκυρία», κατά την οποία μερικοί στρατηγοί του Χίτλερ, προκειμένου να εξιλεωθούν για τα ναζιστικά εγκλήματα και για την τυφλή τους υπακοή σε έναν παράφρονα, τον Αδόλφο Χίτλερ, αποφάσισαν να τον εξοντώσουν και να σταματήσουν τον πόλεμο πριν οι σύμμαχοι κατορθώσουν να μπούν στη Γερμανία. Ουσιαστικά επρόκειτο περί πραξικοπήματος, μιας και το εν λόγω σχέδιο είχε ως πρωταρχικό σκοπό τη συνέχιση της άσκησης της εξουσίας από τους Ναζί σε περίπτωση που θα είχε καταλυθεί ο νόμος και η τάξη στη Γερμανία. Τον Ιούλιο του 1944, οι σύμμαχοι βρισκόταν ήδη στα μέσα της δυτικής Ευρώπης και απείχαν λίγες χιλιάδες χλμ από το Βερολίνο. Ο Γερμανικός στρατός υποχωρούσε από παντού και ήταν ζήτημα χρόνου η τελειωτική ήττα.
Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει και στην Ουκρανία αυτές τις μέρες. Οι Ρώσοι πλέον βρίσκονται σχεδόν μέσα στην Αντβίιφκα και όποια απόπειρα ανακατάληψης του Μπαχμούτ από τους Ουκρανούς, βάφτηκε στο αίμα. Για να μη μιλήσουμε για την πλήρη καταστροφή από βομβαρδισμούς των Ρώσων, στα λιμάνια της Οδησσού και του Νικολάεφ όπου κατέστρεψαν κρίσιμες υποδομές, συν τα θανατηφόρα χτυπήματα σε κτίρια όπου στεγαζόταν διοικήσεις του ΝΑΤΟ και που καταστράφηκαν εντελώς.
Η Δύση κατάλαβε ή μάλλον – θα έλεγα – εμπέδωσε το ότι η ευελπιστούσα «κατάρρευση» ή εσχάτως η έστω, χαλιναγώγηση, της Ρωσίας απλά στα εδάφη που βρίσκεται, είναι πλέον αδύνατη και κοιτάζει να…συμμαζέψει το χάλι που η ίδια δημιούργησε μέσω αχυρανθρώπων, πουλώντας στεγνά τον…ιδανικό γι αυτήν, πρόεδρο της κατεστραμμένης πλέον Ουκρανίας…
Επίλογος
Ο Ζελένσκι, ως γνήσιος οπαδός του Ναζισμού, καταλαβαίνει ότι βρίσκεται ακριβώς στη θέση που βρισκόταν ο Αδόλφος Χίτλερ. Ξέρει ότι τον πούλησαν στεγνά οι διεθνιστές, γι αυτό τους απειλεί με…παγκόσμιο πόλεμο που θα έρθει αν η Ουκρανία χαθεί. Μόνο που ο Παγκόσμιος Πόλεμος ήδη είχε ξεκινήσει πριν δύο σχεδόν χρόνια, όταν αυτός ο ίδιος, ονειροπάρθηκε από τα ώπα-ώπα των Δυτικών και τον πακτωλό χρημάτων που έφταναν κάθε μέρα στο κατώφλι του και πίστεψε ότι θα μπορούσε να γίνει το…παγκόσμιο πρόσωπο του 21ου αιώνα, αρκεί να σιγοντάρει τις υπόγειες διαδρομές των αφεντικών του.
Σήμερα, που τα αφεντικά του έχουν χάσει σχεδόν όλους τους προϋπολογισμούς τους για την άμυνα τους, προσφέροντας τους θυσία στον βωμό ενός άλλου Βάαλ προκειμένου να πέσει η κραταιά αυτοκρατορία που έβαλαν στο μάτι οι Ροθτσάιλντ, ο Ζελένσκι βλέπει το τέλος του να έρχεται με γοργό βήμα. Η κίνηση απελπισίας με την δολοφονία του ταγματάρχη Τσαστιάκοφ δεν πρόκειται να τον σώσει.
Ο Ζαλούζνι μπορεί ίσως να τρόμαξε, αλλά οι Ρώσοι προελαύνουν και το Κίεβο είναι ζήτημα χρόνου να πέσει. Επομένως, ή θα υποστεί ένα πραξικόπημα εναντίον του, προκειμένου να παραμείνουν οι νεο-Ναζί στην εξουσία και να διαπραγματευτούν με τη Ρωσία τη παράδοση τους ή θα στέλνει συνεχώς διαταγές στο στρατό του να επιτίθεται συνεχώς εναντίον των προελαύνοντων Ρώσων και αυτοί οι τελευταίοι να μην αφήνουν ούτε ίχνος από πτώματα στο διάβα τους, μέχρις ότου μπούν στο Κίεβο. Αλλά τότε, δεν πρόκειται να βρεθεί όχι ελικόπτερο από τους δυτικούς, αλλά ούτε…πατίνι για να διαφύγει. Κατά τη γνώμη μου, μάλλον θα φροντίσει να την…κοπανήσει εγκαίρως για κάποιο «νησάκι» στον Ειρηνικό, αν και εφ’ όσον του δοθεί αυτή η ευκαιρία.
Ο Άγιος γέροντας Ιωνάς της Οδησσού, που έφυγε από τη ζωή το 2012, είχε προειδεί τον πόλεμο που θα ξεσπούσε στη χώρα του και είχε πεί κατά λέξη:
«Οι Καθολικοί θα έρθουν στη χώρα μας… Δεν θα παραμείνουν πολύ αλλά θα κάνουν μεγάλο κακό και θα χύσουν τόσο πολύ αίμα …αλλά θα φύγουν ντροπιασμένοι με τα κεφάλια κάτω».
Επαληθεύτηκε η πρόρρηση του μέχρι κεραίας. Είχε πεί όμως και κάτι άλλο, ακόμα πιο ενδιαφέρον ειδικά για τους Αμερικανούς:
«Ο άνεμος θα φυσήξει τα δολάρια κατά μήκος του δρόμου σαν φθινοπωρινά φύλλα και κανείς δεν θα τα κυνηγάει. Αυτά θα είναι σαν κομμάτια φθηνού χαρτιού»
Πράγματι, αυτή τη στιγμή το δολλάριο, βρίσκεται παγκοσμίως στην πλέον κρίσιμη καμπή του, μιας και ήδη έχει ανακοινωθεί από τους BRICS το νέο τους διεθνές νόμισμα, ενώ η Reserve Bank των Ροθτσάιλντ τυπώνουν δολλαριακό χρήμα εν είδει…χαρτοπόλεμου! Επομένως, κατά μεγάλο ποσοστό, και αυτή η προφητεία του αναμένεται να επαληθευτεί.
Ο Άγιος Ιωνάς, δεν τελειώνει εκεί με τις προρρήσεις του. Για τη Ρωσία ειδικά, είχε πεί πως:
«Άν ο Κύριος οφείλει να δώσει στους Ρώσους έναν ορθόδοξο τσάρο τότε πρέπει να μετανοήσουμε και να προσευχηθούμε πολύ σκληρά και τότε μόνο δια του τσάρου του προερχόμενου από το Θεό η Ρωσία θα μπορούσε να βρει τη σωτηρία»
Μ’ άλλα λόγια, ο Βλαντιμίρ Πούτιν παίζει να είναι ο τελευταίος Πρόεδρος της Ρωσίας και ότι θα επανέλθει η βασιλεία μεσω ενός νέου Τσάρου, ο οποίος θα είναι εκλεκτός του Θεού. Αυτό κι αν είναι ενδιαφέρον.
Αλλά για τη Ρωσία, θα τα πούμε σε νέο άρθρο. Υπάρχουν αρκετά ράμματα για τη γούνα της και παρά την ολοκληρωτική της νίκη έναντι των σατανικών δυνάμεων (ΝΑΤΟ-ΕΕ-Ναζιστές Ουκρανοί), αυτή η γούνα θα…τσουρουφλιστεί στο μέλλον. Θα τα δούμε αναλυτικά όλα αυτά. Προς το παρόν, ας χαρούμε όλοι. Οι προφητείες επαληθεύονται μία προς μία και ο Θεός, θα είναι μαζί μας. Θα είναι μαζί με την Ορθοδοξία που αρχίζει να παίρνει πλέον τα πάνω της…
Πύρινος Λόγιος
sergioschrys@outlook.com
Υ.Γ. Αν δεν γνωρίζετε τι είναι η Βαλκυρία παρά το ότι ενδεχομένως να έχετε ακούσει τη λέξη, πρόκειται για ένα μουσικό έργο-όπερα που συνέθεσε ο μεγάλος μουσουργός Ριχάρδος Βάγκνερ τον 19ο αιώνα και που συγκαταλέγεται στα αριστουργήματα του είδους Ένα έργο που ξετρέλαινε τον Χίτλερ να το ακούει και το μουσικό μοτίβο «H επέλαση των Βαλκυριών», αποτέλεσε και το…σήμα κατατεθέν του Ναζισμού στη Γερμανία. Το έργο βασίζεται πάνω στην σκανδιναβική μυθολογία και συγκεκριμένα αναφέρεται στις πανέμορφες θεότητες Βαλκυρίες, οι οποίες ήταν ερωμένες του θεού Οντίν και που παράλληλα ήταν αυτές που συνέλλεγαν τους γενναίους νεκρούς από τα πεδία των μαχών για να τους μεταφέρουν στον επίσης μυθικό χώρο Βαλχάλα, όπου και βρισκόταν το παλάτι του Οντίν για να ζήσουν πνευματικά μαζί του. Προφανώς, ο συμβολισμός του έργου επιρρέασε καταλυτικά τον Χιτλερ και τον ενέπνευσε στο να εκδικηθεί όλους όσους εξευτέλισαν τη Γερμανία λίγα χρόνια πρίν εκείνος ιδρύσει το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα και όταν πήρε την εξουσία το 1933, οι μουσικοί ήχοι από το έργο του Βάγκνερ «Βαλκυρία», κυριαρχούσαν σε κάθε ναζιστική παρέλαση.
Δείτε το – κατά τα άλλα – υπέροχο μουσικό βίντεο: