Κρυφές Πύλες στο Μαγνητικό Πεδίο της Γης κι όμως υπάρχουν. Ένα αγαπημένο θέμα της επιστημονικής φαντασίας είναι “η πύλη” — ένα εξαιρετικό άνοιγμα στο χώρο ή το χρόνο που συνδέει τους ταξιδιώτες σε μακρινές σφαίρες. Μια καλή πύλη είναι μια συντόμευση, ένας οδηγός, μια πόρτα στο άγνωστο. Μακάρι να υπήρχαν στην πραγματικότητα… Αποδεικνύεται ότι υπάρχουν, κάπως έτσι, και ένας ερευνητής που χρηματοδοτείται από τη NASA στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα έχει καταλάβει πώς να τους βρει.
Του Δρ Tony Phillips
Science στη NASA
Ένα αγαπημένο θέμα της επιστημονικής φαντασίας είναι “η πύλη” — ένα εξαιρετικό άνοιγμα στο χώρο ή το χρόνο που συνδέει τους ταξιδιώτες σε μακρινές σφαίρες. Μια καλή πύλη είναι μια συντόμευση, ένας οδηγός, μια πόρτα στο άγνωστο. Μακάρι να υπήρχαν στην πραγματικότητα…
Αποδεικνύεται ότι υπάρχουν, κάπως έτσι, και ένας ερευνητής που χρηματοδοτείται από τη NASA στο Πανεπιστήμιο της Αϊόβα έχει καταλάβει πώς να τους βρει.
«Τα ονομάζουμε σημεία Χ ή περιοχές διάχυσης ηλεκτρονίων», εξηγεί ο φυσικός πλάσματος Jack Scudder από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα. «Είναι μέρη όπου το μαγνητικό πεδίο της Γης συνδέεται με το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου, δημιουργώντας ένα αδιάκοπο μονοπάτι που οδηγεί από τον δικό μας πλανήτη στην ατμόσφαιρα του ήλιου 93 εκατομμύρια μίλια μακριά».
Παρατηρήσεις από το διαστημόπλοιο THEMIS της NASA και τους ανιχνευτές Cluster της Ευρώπης υποδηλώνουν ότι αυτές οι μαγνητικές πύλες ανοίγουν και κλείνουν δεκάδες φορές κάθε μέρα. Συνήθως βρίσκονται μερικές δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα από τη Γη, όπου το γεωμαγνητικό πεδίο συναντά τον ορμητικό ηλιακό άνεμο. Οι περισσότερες πύλες είναι μικρές και βραχύβιες. άλλοι χασμουριούνται, απέραντοι και συντηρημένοι. Τόνοι ενεργητικών σωματιδίων μπορούν να ρέουν μέσα από τα ανοίγματα, θερμαίνοντας την ανώτερη ατμόσφαιρα της Γης, πυροδοτώντας γεωμαγνητικές καταιγίδες και ανάφλεξες φωτεινών πολικών σέλας.
Διαβάστε – Ανατριχιαστικές αλλά ελάχιστα γνωστές περιπτώσεις απαγωγών από εξωγήινους
Η NASA σχεδιάζει μια αποστολή που ονομάζεται «MMS», συντομογραφία του Magnetospheric Multiscale Mission, που θα εκτοξευθεί το 2014, για να μελετήσει το φαινόμενο. Γεμάτα με ενεργητικούς ανιχνευτές σωματιδίων και μαγνητικούς αισθητήρες, τα τέσσερα διαστημόπλοια του MMS θα απλωθούν στη μαγνητόσφαιρα της Γης και θα περιβάλλουν τις πύλες για να παρατηρήσουν πώς λειτουργούν.
Μόνο ένα πρόβλημα: Η εύρεση τους. Οι μαγνητικές πύλες είναι αόρατες, ασταθείς και άπιαστες. Ανοιγοκλείνουν χωρίς προειδοποίηση «και δεν υπάρχουν πινακίδες που να μας καθοδηγούν», σημειώνει ο Scudder. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πινακίδες και ο Scudder τις βρήκε.
Οι πύλες σχηματίζονται μέσω της διαδικασίας της μαγνητικής επανασύνδεσης. Αναμιγνύονται γραμμές μαγνητικής δύναμης από τον ήλιο και τη Γη σταυρώνονται και ενώνονται για να δημιουργήσουν τα ανοίγματα. Τα «σημεία Χ» είναι εκεί που λαμβάνει χώρα η διασταύρωση. Η ξαφνική ένωση των μαγνητικών πεδίων μπορεί να προωθήσει πίδακες φορτισμένων σωματιδίων από το σημείο Χ, δημιουργώντας μια «περιοχή διάχυσης ηλεκτρονίων».
Για να μάθει πώς να εντοπίζει αυτά τα γεγονότα, ο Scudder εξέτασε δεδομένα από ένα διαστημικό ανιχνευτή που έκανε τροχιά γύρω από τη Γη πριν από περισσότερα από 10 χρόνια. «Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, το διαστημόπλοιο Polar της NASA πέρασε χρόνια στη μαγνητόσφαιρα της Γης», εξηγεί ο Scudder, «και συνάντησε πολλά σημεία Χ κατά τη διάρκεια της αποστολής του».
Τα δεδομένα από το διαστημόπλοιο Polar της NASA, περίπου το 1998, παρείχαν κρίσιμες ενδείξεις για την εύρεση μαγνητικών σημείων Χ.
Πιστώσεις: NASA
Επειδή η Polar έφερε αισθητήρες παρόμοιους με αυτούς του MMS, ο Scudder αποφάσισε να δει πώς φαινόταν ένα σημείο X στο Polar. “Χρησιμοποιώντας δεδομένα Polar, βρήκαμε πέντε απλούς συνδυασμούς μετρήσεων μαγνητικού πεδίου και ενεργητικών σωματιδίων που μας λένε πότε έχουμε συναντήσει ένα σημείο Χ ή μια περιοχή διάχυσης ηλεκτρονίων. Ένα μόνο διαστημικό σκάφος, με κατάλληλα όργανα, μπορεί να κάνει αυτές τις μετρήσεις.”
Αυτό σημαίνει ότι ένα μόνο μέλος του αστερισμού MMS χρησιμοποιώντας τα διαγνωστικά μπορεί να βρει μια πύλη και να ειδοποιήσει άλλα μέλη του αστερισμού. Οι σχεδιαστές αποστολών πίστευαν από καιρό ότι το MMS μπορεί να χρειαστεί να αφιερώσει ένα χρόνο περίπου για να μάθει να βρίσκει πύλες προτού μπορέσει να τις μελετήσει. Η εργασία του Scudder συντομεύει τη διαδικασία, επιτρέποντας στο MMS να φτάσει στη δουλειά χωρίς καθυστέρηση.
Είναι μια συντόμευση αντάξια των καλύτερων πυλών μυθοπλασίας, μόνο που αυτή τη φορά οι πύλες είναι πραγματικές. Και με τις νέες «οδηγίες» ξέρουμε πώς να τις βρίσκουμε.
πηγή
σχετικοί σύνδεσμοι
Ιστότοπος αποστολής MMS Ιστότοπος
NASA THEMIS Τοποθεσία
Polar Mission
Magnetic Portals Συνδέστε τη Γη με τον Ήλιο