Κραυγή αγωνίας στις ΗΠΑ: Μιλήστε με τη Ρωσία πριν να είναι αργά! « Είστε έτοιμοι να πεθάνετε για τον Ζελένσκι;» Αναρωτιέται το The National Interest.. Πολύ σημαντική δήλωση αυτή που δείχνει ότι οι μέχρι τώρα κυρίαρχοι του πλανήτη, έχουν χάσει την μπάλα στην κυριολεξία.. Και μέσω ουσιαστικά των δικών τους μέσων ενημέρωσης, βγάζουν έναν τρόμο για όσα έχει πετύχει η πλευρά του Πούτιν..
Κραυγή αγωνίας στις ΗΠΑ
Το εμβληματικό The National Interest, δημοσιεύει ένα άρθρο – κραυγή αγωνίας αναφορικά με τις εξελίξεις στον πόλεμο της Ουκρανίας. Πρόκειται για μία αμερικανική δεξαμενή σκέψης, η οποία μόνο φιλορωσική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Ή ανάλυση όμως που παραθέτει προκειμένου να ζητήσει την παρέμβαση της διπλωματίας για να σταματήσει ο πόλεμος, είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
Ειδικά οι συγκρίσεις με την παρούσα κατάσταση, και τα αντίστοιχα προοίμια του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, ο οποίος θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί με απλές διπλωματικές κινήσεις. Η επίκληση στον πόλεμο της Κορέας, στον πόλεμο του Βιετνάμ και στον πόλεμο του Ιράκ, τονίζουν τα λάθη της αμερικανικής διπλωματίας, που τώρα φαίνεται να επαναλαμβάνονται.
Η προειδοποίηση είναι ξεκάθαρη: Μπορεί να ήμασταν έτοιμοι να ενισχύσουμε οικονομικά τον Ζελένσκι. Να ενισχύσουμε με όπλα τον Ζελένσκι, να πληρώσουμε ακριβότερα την βενζίνη για τον Ζελένσκι, να κρυώσουμε τον χειμώνα για τον Ζελένσκι. Είμαστε όμως έτοιμοι να πεθάνουμε για τον Ζελένσκι;
Παραθέτουμε το άρθρο – παρέμβαση σε μετάφραση:
Του καθηγητή Simon Serfaty
Βρισκόμαστε τώρα μπερδεμένοι και ασαφείς σχετικά με το τι κάνουμε ή τι περιμένουμε καθώς βαδίζουμε στο δεύτερο και αναμφισβήτητα τελευταίο μισό της προεδρίας του Τζο Μπάιντεν. Στο εσωτερικό, η δημοκρατία των ΗΠΑ κινδυνεύει και στο εξωτερικό, ένας τραγικός πόλεμος που διεξάγεται σε μια στιγμή παγκόσμιας μετάλλαξης που λέγεται σε γλώσσες που δεν κατανοούμε καλά, ακόμη και όταν φέρουν αμερικανική προφορά.
Ποιος ξέρει τι θα ακολουθήσει; Αυτός είναι ένας πόλεμος που δεν μπορεί να κερδίσει καμία πλευρά, αλλά που και οι δύο αρνούνται να τερματίσουν. «Δεν έχουμε ξεκινήσει τίποτα ακόμα», προειδοποίησε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν πριν από δύο μήνες. Ως εγκληματική υπενθύμιση ότι παρά τα αυξανόμενα στοιχεία αποτυχίας, η Ρωσία εξακολουθεί να κατέχει τον πόλεμο που ξεκίνησε, αφού ελέγχει την κλιμάκωσή του πέρα από οτιδήποτε μπορεί να αντέξει η Ουκρανία και η Δύση τολμά να σκεφτεί.
«Δεν έχουμε χάσει τίποτα και δεν θα χάσουμε τίποτα», υποστήριξε πρόσφατα ο Πούτιν, καθώς μια προκλητική Ουκρανία τον έκανε να αποσύρει τον στρατό του. Κι αν, υπό την πίεση των επικριτών του εντός Ρωσίας, εννοεί αυτά που λέει; Για όσους απορρίπτουν τους πυρηνικούς υπαινιγμούς του, αυτές δεν είναι απόηχοι της κουβανικής μπλόφας πυραύλων. Ένας προκλητικός Πούτιν δεν είναι ο Nikita Khrushchev και όσα είναι γνωστά για αυτόν υποδηλώνουν ότι μπορεί να επιλέξει τη χειρότερη από τις κακές επιλογές που είναι διαθέσιμες παρά τις προειδοποιήσεις του Μπάιντεν που είχαν σκοπό να τον αποτρέψουν.
Μήπως είναι καιρός, λοιπόν, να σκεφτούμε την πορεία που ακολουθούμε όλοι και να πατήσουμε φρένο πριν να είναι πολύ αργά; Θυμηθείτε τη στιγμή του Σεράγεβο, πάνω από 100 χρόνια πριν, όταν τόσα πολλά θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί αν σκεφτεί κανείς τον κατακλυσμό που θα ακολουθούσε. Ή, πιο κοντά μας, θυμάστε τον πόλεμο της Κορέας μετά την ανακάλυψη στο Inchon, τον πόλεμο του Βιετνάμ μετά την απομάκρυνση του Ngo Dinh Diem ή τον πόλεμο στο Ιράκ μετά τη σύλληψη του Σαντάμ Χουσεΐν; Όλες οι ευκαιρίες για τον τερματισμό ενός πολέμου προτού επιφέρει σχεδόν δυσβάσταχτο κόστος.
Για όσους φοβούνται τον κατευνασμό, η προθυμία να μιλήσουν δεν είναι επανάληψη του προπολεμικού Μονάχου ή της μεταπολεμικής Γιάλτας. Η Ουκρανία δεν είναι ούτε η Αυστρία του 1938, όταν ο Γερμανός επιτιθέμενος παρέμεινε στρατιωτικά αδύναμος ούτε η Πολωνία το 1945, όταν ο πόλεμος είχε ήδη κερδηθεί. Για όσους περιμένουν μια Κορέα—όπως το status quo ante bellum, αυτός δεν είναι ένας πόλεμος με αμοιβαία αποδεκτές κόκκινες γραμμές που δίνουν στους πρωταγωνιστές του τον χρόνο που χρειάζονται για να επιτύχουν μια υποτιθέμενη θέση ισχύος πριν συμφωνήσουν σε σοβαρές διαπραγματεύσεις.
Για όσους ονειρεύονται την άνευ όρων αποχώρηση από τη Ρωσία ή αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία, αυτός δεν είναι ο πόλεμος στο Αφγανιστάν, που διεξάγεται από τον ηλικιωμένο ηγέτη ενός φθαρμένου σοβιετικού κράτους. Αυτή είναι μια δική της στιγμή, μια υπαρξιακή παγκόσμια κρίση που δεν έχει ξαναδεί από το 1945. Και μην κάνετε λάθος: ο πόλεμος στην Ουκρανία μόλις αρχίζει και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το πώς θα επηρεάσει την ισορροπία της δεκαετίας.
Διαβάστε επίσης – Σφαλιάρα μεγατόνων στους “εραστές” της κλιματικής αλλαγής από τον πρώην πρόεδρο της Greenpeace
Ακολουθείστε μας στα social media για να βλέπετε πρώτοι τα άρθρα μας
Κραυγή αγωνίας στις ΗΠΑ – πηγή newsbreak