Ο όρος “καταστροφολογία” περί του καιρού αναφέρεται στην υπερβολική απεικόνιση ή έμφαση στη σοβαρότητα, τη συχνότητα ή τις επιπτώσεις των καιρικών φαινομένων, πέρα από αυτό που μπορεί να υποδηλώνουν τα επιστημονικά δεδομένα και το ιστορικό πλαίσιο. Ουσιαστικά, περιλαμβάνει το να κάνει κανείς ένα καιρικό γεγονός να φαίνεται πιο καταστροφικό ή εξαιρετικό από ό,τι είναι στην πραγματικότητα.
Η καταστροφολογία περί κάθε καιρικού φαινομένου είναι η νέα κανονικότητα των κλιματικών προπαγανδιστών. Οι 7 ίντσες βροχής που έπεσαν στη Νέα Υόρκη δεν είναι απόδειξη της κλιματικής αλλαγής… Ούτε οι 8 ίντσες που έπεσαν το 1882 με ~290 ppm ατμοσφαιρικού CO2.
Με την πάροδο του χρόνου, η συνεχής υπερβολή μπορεί να διαβρώσει την εμπιστοσύνη του κοινού στις μετεωρολογικές προβλέψεις και προειδοποιήσεις. Εάν οι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι απειλές είναι συχνά υπερβολικές, μπορεί να εφησυχάσουν και να μην λάβουν τις απαραίτητες προφυλάξεις κατά τη διάρκεια πραγματικά σοβαρών γεγονότων.
Εάν οι αρχές ενεργήσουν βάσει υπερβολικών μετεωρολογικών προβλέψεων, θα μπορούσε να οδηγήσει σε περιττή κατανομή πόρων, εκτρέποντάς τους από περιοχές ή περιόδους όπου μπορεί να χρειαστούν πραγματικά.
Η συνεχής έκθεση σε υπερβολικές απειλές καταστροφής μπορεί να προκαλέσει περιττό φόβο και άγχος στο κοινό, επηρεάζοντας δυνητικά την ψυχική ευεξία. Εάν κάθε καιρικό φαινόμενο απεικονίζεται ως καταστροφή, γίνεται πρόκληση για το κοινό να διακρίνει ποια γεγονότα αποτελούν πραγματικές απειλές. Αυτό μπορεί να μειώσει τον επείγοντα χαρακτήρα των πραγματικών προειδοποιήσεων για έντονες καιρικές συνθήκες.
Στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, αν και είναι σημαντικό να κοινοποιούνται οι πραγματικοί κίνδυνοι που συνδέονται με έναν πλανήτη που θερμαίνεται, είναι εξίσου σημαντικό να αποφευχθεί η αδικαιολόγητη καταστροφολογία. Η ισορροπημένη, ακριβής επικοινωνία διασφαλίζει ότι το κοινό παραμένει ενημερωμένο, ωστόσο, αυτό δεν είναι ό,τι συνήθως βλέπουμε.
Για παράδειγμα, οι πρόσφατες βροχές στη Νέα Υόρκη έχουν σημειωθεί ως απόδειξη σημαντικών κλιματικών αλλαγών. Αλλά μην ξεγελιέστε… Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στην χώρα μας… Βρίσκουν ευκαιρία υπερτονίζοντας κάποια έντονα καιρικά φαινόμενα, ώστε να περάσουν την ατζέντα τους για την κλιματική αλλαγή, πάντα βέβαια μέσω των πρόθυμων δημοσιογράφων…
Τι λέει η IPCC για τις έντονες βροχοπτώσεις;
Ισχυρές βροχοπτώσεις και πλημμύρες: Υπάρχει χαμηλή εμπιστοσύνη στην εμφάνιση έντονων βροχοπτώσεων και συχνότητας πλημμυρών στις παρατηρήσεις, παρά τις τάσεις που έχουν διαπιστωθεί σε λίγες περιοχές (Κεφάλαιο 8, Κεφάλαιο 11 και σε ολόκληρη την Ενότητα 12.4). Στις κλιματικές προβλέψεις, η εμφάνιση μιας αύξησης στην έντονη βροχόπτωση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την κλίμακα της συσσώρευσης (Kirchmeier-Young et al., 2019), με, γενικά, καμία εμφάνιση πριν από ένα επίπεδο θέρμανσης 1,5°C ή 2°C. .
Πηγή: https://www.ipcc.ch/report/ar6/wg1/downloads/report/IPCC_AR6_WGI_FGD_Chapter12.pdf
Βροχόπτωση στη Νέα Υόρκη
Η πόλη της Νέας Υόρκης, δεδομένης της θέσης και του πυκνού αστικού περιβάλλοντός της, έχει βιώσει μια ποικιλία από ακραίες βροχοπτώσεις σε όλη την ιστορία της. Αυτά τα γεγονότα διέφεραν ως προς την αιτία και τον αντίκτυπο, αλλά μερικά ξεχωρίζουν λόγω της σοβαρότητάς τους και των προκλήσεων που θέτουν στις υποδομές και τους κατοίκους της πόλης.
Η Μεγάλη Καταιγίδα του 1882: Στις 19-20 Αυγούστου 1882, η πόλη της Νέας Υόρκης επλήγη από μια καταστροφική καταιγίδα που οδήγησε σε σημαντικές βροχοπτώσεις σε σύντομο χρονικό διάστημα, οδηγώντας σε σημαντικές πλημμύρες. Σύγχρονες αναφορές την περιέγραψαν ως μια από τις πιο σοβαρές καταιγίδες που έπληξαν την πόλη εδώ και πολλά χρόνια.
Η καταιγίδα έριξε άφθονη βροχή στην πόλη. Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι πάνω από 8 ίντσες βροχής έπεσαν στο Central Park μέσα σε 24 ώρες, μια τεράστια ποσότητα με κάθε πρότυπο. Από τις έντονες βροχοπτώσεις, οι δρόμοι μετατράπηκαν σε ποτάμια, πλημμύρισαν υπόγεια και οι υποδομές υπέστησαν ζημιές. Οι ραγδαίες βροχοπτώσεις ξεπέρασαν την ικανότητα αποστράγγισης της πόλης, απεικονίζοντας τις προκλήσεις της αντιμετώπισης των ακραίων καιρικών συνθηκών σε ένα αστικό περιβάλλον, ακόμη και στα τέλη του 19ου αιώνα.
Η καταιγίδα του 1882 χρησιμεύει ως ιστορική υπενθύμιση των προκλήσεων που έχουν θέσει στη Νέα Υόρκη τα ακραία γεγονότα βροχοπτώσεων σε όλη την ιστορία της και πώς τέτοια γεγονότα επηρέασαν τις αποφάσεις για τον αστικό σχεδιασμό και την ανάπτυξη υποδομών.
Τυφώνας Donna (1960): Τον Σεπτέμβριο του 1960, ο τυφώνας Donna έπληξε την ανατολική ακτή των ΗΠΑ, αφήνοντας ένα ίχνος καταστροφής από τη Φλόριντα έως τη Νέα Αγγλία. Ενώ ο ίδιος ο τυφώνας δεν χτύπησε τη Νέα Υόρκη, οι επιπτώσεις του έγιναν αισθητές στην περιοχή. Το Central Park κατέγραψε σχεδόν 3 ίντσες βροχοπτώσεων στις 12 Σεπτεμβρίου, ένα σημαντικό ποσό για μια μέρα. Ο συνδυασμός της καταιγίδας και των βροχοπτώσεων οδήγησε σε τοπικές πλημμύρες, ειδικά σε περιοχές της πόλης με χαμηλό υψόμετρο.
Βορειοανατολικός υπερτροπικός κυκλώνας (Nor’easter) του 1992: Αν και δεν ήταν ένα τροπικό σύστημα, ο Nor’easter του Δεκεμβρίου του 1992 ήταν ένα ακραίο γεγονός βροχοπτώσεων με αξιοσημείωτη σημασία. Η επίμονη δυνατή βροχόπτωση σε συνδυασμό με την υψηλή παλίρροια προκάλεσαν εκτεταμένες πλημμύρες σε όλη τη Νέα Υόρκη. Οι παράκτιες περιοχές, ιδιαίτερα εκείνες στο Staten Island και στο Brooklyn, υπέστησαν το μεγαλύτερο βάρος της καταιγίδας, με πολλά σπίτια και δρόμους πλημμυρισμένους. Το Central Park κατέγραψε περισσότερες από 2 ίντσες βροχής κατά τη διάρκεια αυτού του φαινομένου και πολλές περιοχές στη μητροπολιτική περιοχή ανέφεραν πολύ υψηλότερα σύνολα.
Τυφώνας Irene (2011): Αν και ο τυφώνας Irene εξασθένησε σε μια τροπική καταιγίδα μέχρι να φτάσει στη Νέα Υόρκη στα τέλη του Αυγούστου 2011, έφερε παρόλα αυτά σημαντικές βροχοπτώσεις στην περιοχή. Σε διάστημα δύο ημερών, το Central Park κατέγραψε περισσότερες από 6 ίντσες βροχής. Πολλά σημεία της πόλης αντιμετώπισαν πλημμύρες και υπήρξαν εκτεταμένες διακοπές ρεύματος. Το μετρό της πόλης, σανίδα σωτηρίας για εκατομμύρια, έκλεισε εν αναμονή της καταιγίδας. Αν και το κύμα καταιγίδας δεν ήταν τόσο ακραίο όσο αρχικά αναμενόταν, οι έντονες βροχοπτώσεις οδήγησαν σε σημαντικές πλημμύρες σε περιοχές με κακή αποστράγγιση.
Τροπική καταιγίδα Elsa (2021): Τον Ιούλιο του 2021, η τροπική καταιγίδα Elsa έπληξε την ανατολική ακτή, φέρνοντας ισχυρές βροχές και θυελλώδεις ανέμους στην περιοχή της Νέας Υόρκης. Το Central Park ανέφερε περισσότερες από 1,5 ίντσες βροχοπτώσεων σε λιγότερο από 24 ώρες. Ενώ η υποδομή της πόλης κράτησε αρκετά καλά, η εκδήλωση ήταν άλλη μια υπενθύμιση των προκλήσεων που θέτει η ακραία βροχόπτωση σε ένα πυκνοκατοικημένο αστικό περιβάλλον.
Γεγονός βροχής Σεπτεμβρίου 2023: Η Νέα Υόρκη, το Λονγκ Άιλαντ και η Κοιλάδα Χάντσον, είχαν εκτεταμένες βροχοπτώσεις μεταξύ 4 και 6 ιντσών, με ορισμένες περιοχές να σημειώνουν βροχόπτωση πάνω από 7 ίντσες.
Αυτά τα γεγονότα υπογραμμίζουν την ευπάθεια της Νέας Υόρκης σε ακραία φαινόμενα βροχοπτώσεων, είτε προέρχονται από τροπικά συστήματα, είτε από βορειοανατολικό υπερτροπικό κυκλώνα, είτε από άλλα μετεωρολογικά φαινόμενα. Οι προσπάθειες της πόλης να ενισχύσει την ανθεκτικότητά της σε τέτοια φαινόμενα παραμένουν μια διαρκής πρόκληση και προτεραιότητα.
Στην πραγματικότητα, αν και η πρόσφατη βροχόπτωση μπορεί να έσπασε κάποια ρεκόρ βροχόπτωσης 1 ώρας, η συνολική βροχόπτωση 4-7 ιντσών στις 24 ώρες δεν ξεπέρασε τις πρώτες 4 (βλ. παρακάτω γράφημα), εκ των οποίων μόνο 1 τη 2η χιλιετία. Εξετάζοντας τα αρχεία βροχοπτώσεων 24 ωρών για το Central Park, είναι σαφές ότι δεν φαίνεται να υπάρχει σημαντική τάση στις έντονες βροχοπτώσεις.
Ωστόσο, φαίνεται να υπάρχει μια ελαφριά αύξηση στη συνολική βροχόπτωση (δείτε το παρακάτω γράφημα) με αύξηση περίπου 10% ή 4 ίντσες από το 1900. Αυτό ήταν ένα καθαρό όφελος, καθώς ο πληθυσμός της Νέας Υόρκης αυξήθηκε από 3,5 εκατομμύρια το 1900 στα 20 εκατομμύρια σήμερα.
Υπήρξε επίσης μια μικρή αύξηση στον “Παρατηρούμενο αριθμό ακραίων γεγονότων βροχόπτωσης 2 ιντσών”, ωστόσο, οι αριθμοί που καταγράφηκαν τις τελευταίες δεκαετίες είναι ίσοι με αυτούς που παρατηρήθηκαν το 1900, όταν η συγκέντρωση CO2 στην ατμόσφαιρα ήταν ~296 ppm.
