ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝ; Η τραγωδία των κοινών αναφέρεται σε μια κατάσταση κατά την οποία άτομα με πρόσβαση σε έναν δημόσιο πόρο (που ονομάζεται επίσης κοινός) ενεργούν προς το συμφέρον τους και, με τον τρόπο αυτό, εξαντλούν τελικά τον πόρο.
Αυτή η οικονομική θεωρία εννοιώθηκε για πρώτη φορά το 1833 από τον Βρετανό συγγραφέα William Forster Lloyd. Το 1968, ο όρος «τραγωδία των κοινών» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Garret Hardin στο περιοδικό Science .
Αυτή η θεωρία εξηγεί την τάση των ατόμων να λαμβάνουν αποφάσεις με βάση τις προσωπικές τους ανάγκες, ανεξάρτητα από τον αρνητικό αντίκτυπο που μπορεί να έχει στους άλλους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η πεποίθηση ενός ατόμου ότι οι άλλοι δεν θα ενεργήσουν προς το συμφέρον της ομάδας μπορεί να το οδηγήσει να δικαιολογήσει εγωιστική συμπεριφορά. Πιθανή κατάχρηση ενός πόρου κοινής συγκέντρωσης —υβριδικού μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού αγαθού— μπορεί επίσης να επηρεάσει τα άτομα να ενεργούν με γνώμονα το βραχυπρόθεσμο συμφέρον τους, με αποτέλεσμα τη χρήση ενός μη βιώσιμου προϊόντος και να αγνοούν τη βλάβη που θα μπορούσε να προκαλέσει στο περιβάλλον ή το ευρύ κοινό.
Είναι χρήσιμο τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και για τα άτομα να κατανοήσουν την τραγωδία των κοινών, ώστε να μπορούν να κάνουν πιο βιώσιμες και φιλικές προς το περιβάλλον επιλογές. Ακολουθούν πέντε παραδείγματα από τον πραγματικό κόσμο της τραγωδίας των κοινών και μια εξερεύνηση της λύσης αυτού του προβλήματος.
5 ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ TRAGEDY OF THE COMMONS
1. Κατανάλωση καφέ
Ενώ ένα απλό φλιτζάνι καφέ μπορεί να φαίνεται ακίνδυνο, η κατανάλωση καφέ είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της τραγωδίας των κοινών. Τα φυτά καφέ είναι ένας φυσικός κοινός πόρος, αλλά η υπερκατανάλωση έχει οδηγήσει σε απώλεια οικοτόπων θέτοντας σε κίνδυνο το 60 τοις εκατό των ειδών των φυτών —συμπεριλαμβανομένου του καφέ Arabica που παρασκευάζεται πιο συχνά.
2. Υπεραλίευση
Καθώς ο παγκόσμιος πληθυσμός συνεχίζει να αυξάνεται, η προσφορά τροφίμων πρέπει να αυξηθεί εξίσου γρήγορα. Ωστόσο, το υπερβολικό κυνήγι και η υπεραλίευση έχουν τη δυνατότητα να ωθήσουν πολλά είδη στην εξαφάνιση. Για παράδειγμα, η υπεραλίευση του ερυθρού τόνου του Ειρηνικού έχει προκαλέσει ένα ιστορικό χαμηλό πληθυσμού περίπου στο 3% του αρχικού τους πληθυσμού. Αυτό όχι μόνο θέτει σε κίνδυνο τον ερυθρό τόνο του Ειρηνικού, αλλά και ως αποτέλεσμα περαιτέρω κίνδυνο για το θαλάσσιο οικοσύστημα.
3. Fast Fashion
Η υπερπαραγωγή από μάρκες μόδας έχει δημιουργήσει ακραίο πλεόνασμα προϊόντων σε σημείο που η πολυτελής μάρκα Burberry έκαψε αξίας 37,8 εκατομμυρίων δολαρίων από τα υπολείμματα της σεζόν του 2018 για να αποφύγει να προσφέρει έκπτωση στα απούλητα προϊόντα. Επιπλέον, καθώς οι νέες τάσεις αναδύονται γρήγορα στα κοινωνικά δίκτυα στο Διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι καταναλωτές αγοράζουν συνεχώς νέα είδη ένδυσης και απορρίπτουν παλιά, εκτός τάσης είδη που τελικά καταλήγουν σε χωματερές και συμβάλλουν στη ρύπανση.
4. Κυκλοφοριακή συμφόρηση
Η κυκλοφοριακή συμφόρηση είναι ένα από τα πιο γνωστά σύγχρονα παραδείγματα της τραγωδίας των κοινών. Σύμφωνα με μελέτη της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Χάρβαρντ , η ατμοσφαιρική ρύπανση από κυκλοφοριακή συμφόρηση στις αστικές περιοχές συμβάλλει σε περισσότερους από 2.200 πρόωρους θανάτους ετησίως μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Καθώς περισσότεροι άνθρωποι αποφασίζουν ότι οι δρόμοι και οι αυτοκινητόδρομοι είναι ο πιο γρήγορος τρόπος για να ταξιδέψουν στη δουλειά, περισσότερα αυτοκίνητα καταλήγουν στους δρόμους, επιβραδύνοντας τελικά την κυκλοφορία και μολύνοντας τον αέρα.
5. Χρήση υπόγειων υδάτων
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα υπόγεια ύδατα είναι η πηγή πόσιμου νερού για περίπου το ήμισυ του πληθυσμού και περίπου 50 δισεκατομμύρια γαλόνια χρησιμοποιούνται κάθε μέρα για τη γεωργία. Εξαιτίας αυτού, η παροχή υπόγειων υδάτων μειώνεται ταχύτερα από ό,τι μπορεί να αναπληρωθεί. Σε περιοχές που είναι επιρρεπείς στην ξηρασία, ο κίνδυνος έλλειψης νερού είναι υψηλός και συχνά τίθενται περιορισμοί για τον μετριασμό του. Ορισμένα άτομα, ωστόσο, αγνοούν τους περιορισμούς του νερού και η παροχή τελικά γίνεται μικρότερη για όλους.
ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΕΙ Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝ;
Πώς θα αντιδρούσατε όταν ανακαλύπτατε ότι οι καταναλωτικές σας συνήθειες εξαντλούν τους φυσικούς πόρους; Έχετε δύο βασικές επιλογές: να βρείτε εναλλακτικά, βιώσιμα προϊόντα και να αποτρέψετε την υπερκατανάλωση.
Εύρεση Εναλλακτικών και Βιώσιμων Προϊόντων
Για να οδηγήσετε την αλλαγή και να αποφύγετε την τραγωδία των κοινών, είναι σημαντικό να μποϊκοτάρετε τα προϊόντα ή τις επωνυμίες που προκαλούν την υποτιθέμενη βλάβη και να αναζητήσετε εναλλακτικές λύσεις. Η εύρεση βιώσιμων επιλογών, αντί να συνεχίσει με αυτό που αποκαλεί η Καθηγήτρια Βιώσιμης Επιχειρηματικής Στρατηγικής , Rebecca Henderson, «business as usual», αντιμετωπίζει άμεσα τον αντίκτυπο των καταναλωτικών σας συνηθειών. Δυστυχώς, αυτή η ανταπόκριση δεν έχει αυξηθεί σε δημοτικότητα, καθώς πολλοί καταναλωτές πιστεύουν ότι το μποϊκοτάρισμα ενός προϊόντος δεν θα έχει αρκετά μεγάλο αντίκτυπο για να κάνει τη διαφορά.
Η τραγωδία των κοινών μάς δείχνει πώς, χωρίς κάποιου είδους ρύθμιση ή δημόσια διαφάνεια των επιλογών και των ενεργειών που σχετίζονται με τα δημόσια αγαθά, δεν υπάρχει κανένα κίνητρο για τα άτομα να συγκρατηθούν από το να πάρουν πολλά. Στην πραγματικότητα, τα άτομα μπορεί να έχουν ακόμη και μια νοοτροπία «χρησιμοποιήστε το ή χάσετε». Εάν έχουν επίγνωση του αναπόφευκτου ότι το ίδιο το καλό θα εξαντληθεί, μπορεί να σκεφτούν: «Καλύτερα να πάρω το μερίδιό μου όσο μπορώ ακόμα».
Πρόληψη Υπερκατανάλωσης
Πιθανότατα έχετε συναντήσει παραδείγματα της τραγωδίας των κοινών στην καθημερινή σας ζωή. Αυτά τα υποθετικά σενάρια μπορούν να προσφέρουν μια εικόνα για το πώς να αποτραπεί η υπερκατανάλωση πόρων. Σκεφτείτε πώς θα αντιδρούσατε στα ακόλουθα σενάρια:
- Κατά τη διάρκεια μιας ξηρασίας, η πόλη σας ρυθμίζει τις ημέρες και τις ώρες που επιτρέπεται να ποτίζετε το γκαζόν σας. Πόσο πιθανό είναι να αγνοήσετε αυτές τις παραμέτρους;
- Εάν όλοι στην κοινότητά σας συμμορφώνονται με τους κανονισμούς της πόλης για το πότισμα του γκαζόν, είναι πιο πιθανό να τους ακολουθήσετε και εσείς. Ποιος θέλει ένα λαμπερό πράσινο γκαζόν ενώ το υπόλοιπο γκαζόν της πόλης είναι καφέ;
- Το τοπικό σας παντοπωλείο, το οποίο πάντα ενθάρρυνε τη χρήση επαναχρησιμοποιήσιμων σακουλών, άρχισε να χρεώνει για κάθε χάρτινη ή πλαστική σακούλα. Πόσο πιθανό είναι να αρχίσετε να φέρνετε τις δικές σας τσάντες;
- Κανείς δεν θέλει να πληρώσει ένα ασφάλιστρο για κάτι που πιθανότατα θα πετάξει ή θα χρησιμοποιήσει ως σακούλα σκουπιδιών. Η χρέωση για τις τσάντες παντοπωλείου αυξάνει τα στοιχήματα, επειδή περιλαμβάνει τα τελικά αποτελέσματα του πελάτη. Οι πιθανότητες είναι ότι αυτή η αλλαγή θα σας οδηγήσει να κρατήσετε επαναχρησιμοποιούμενες τσάντες στο αυτοκίνητό σας, σε περίπτωση που χρειαστεί να σταματήσετε στο παντοπωλείο στο δρόμο για το σπίτι.
Αυτά τα παραδείγματα δείχνουν πώς, όταν αντιμετωπίζουν ένα δημόσιο αγαθό, τα άτομα μπορούν να παρακινηθούν να συνεργαστούν μέσω χρηματικών ή ηθικών κινήτρων ή κυρώσεων. Αυτό που είναι πραγματικά συναρπαστικό είναι ότι αυτό ισχύει και σε μεγαλύτερη κλίμακα.
Θυμάστε το προηγούμενο παράδειγμα μάρκες μόδας πολυτελείας που καίνε τα ρούχα που περισσεύουν; Λοιπόν, η Burberry – έχοντας ακούσει τις αντιδράσεις των πελατών της για το κάψιμο των αποθεμάτων, ανεξάρτητα από το πόσο βιώσιμα απορρίπτονταν τα προϊόντα της – δεσμεύτηκε από τότε να σταματήσει να καίει ρούχα και να χρησιμοποιεί πραγματική γούνα.
ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΜΙΑΣ ΒΙΩΣΙΜΗΣ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ
Είναι εύκολο τόσο για άτομα όσο και για οργανισμούς να πέσουν θύματα της τραγωδίας των κοινών. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να είναι έτσι. Αναπτύσσοντας μια πιο βιώσιμη νοοτροπία , μπορείτε να συνειδητοποιήσετε καλύτερα τον μακροπρόθεσμο αντίκτυπο που έχουν οι βραχυπρόθεσμες επιλογές σας στο περιβάλλον τόσο στην προσωπική σας ζωή όσο και στην εργασία.
Φωτογραφία από Chris από το Pixabay