Η πολυπολικότητα και το φάντασμα του πολέμου στο Ιράκ: Μια αλλαγή παραδείγματος στην παγκόσμια πολιτική.. Εξερευνώντας την Παγκόσμια Μετατόπιση Ισχύος: Ο απρόβλεπτος αντίκτυπος της εισβολής στο Ιράκ το 2003 από τις ΗΠΑ στην πολυπολικότητα και η εμφάνιση της Κίνας και της Ρωσίας ως πυλώνες μιας νέας παγκόσμιας τάξης.
Ο πόλεμος στο Ιράκ του 2003 είναι μια στοιχειωμένη ανάμνηση για τον κόσμο, αλλά χρησιμεύει επίσης ως καθοριστικός καταλύτης για την αλλαγή του διεθνούς γεωπολιτικού τοπίου. Ο απόηχος της εισβολής των ΗΠΑ, μια στιγμή ορόσημο στη σύγχρονη ιστορία, πυροδότησε την άνοδο ενός πολυπολικού κόσμου, όπου έθνη πέρα από την παραδοσιακή δυτική σφαίρα επιρροής έχουν αναδειχθεί ως ισχυροί παράγοντες στην παγκόσμια σκηνή.
Οι απαρχές μιας Νέας Παγκόσμιας Τάξης: Η εισβολή
«Τη νύχτα της 19ης προς την 20η Μαρτίου 2003, η αμερικανική αεροπορία άρχισε να βομβαρδίζει την ιρακινή πρωτεύουσα, τη Βαγδάτη». Με αυτές τις ενέργειες, το γεωπολιτικό πλαίσιο του κόσμου ξεκίνησε τη στροφή του προς την πολυπολικότητα. Η εισβολή στο Ιράκ, βαθιά διχαστική εντός του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, έθεσε σε κίνηση μια παγκόσμια αλλαγή ισχύος που ήταν, εκείνη την εποχή, αδιανόητη για τους πολεμικούς στρατηγούς στην Ουάσιγκτον και το Λονδίνο.
«Ο πόλεμος στο Ιράκ σηματοδότησε επίσης την έναρξη του διπλωματικού συντονισμού μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ (ΣΑΗΕ). Αυτός ο άνευ προηγουμένου συντονισμός έχει μετατραπεί, τις τελευταίες δύο δεκαετίες, σε μια αποφασιστική κοινή πολιτική για τη «προστασία μιας νέας παγκόσμιας τάξης που βασίζεται στο διεθνές δίκαιο». Στα 20 χρόνια από την εισβολή στο Ιράκ, η ισορροπία δυνάμεων έχει κλίνει σημαντικά, εγκαινιάζοντας μια νέα εποχή πολυπολικότητας που οι σχεδιαστές του πολέμου δεν είχαν προβλέψει ποτέ.
Συνδέοντας τις τελείες: Οι άμεσες συνέπειες του πολέμου
Η εισβολή, που στηρίζεται σε μια παράνομη απόφαση, άφησε καταστροφικό σημάδι στο Ιράκ. Οι συνέπειες του πολέμου –η πλήρης εξόντωση των υποδομών του Ιράκ, η απόλυση του ιρακινού στρατού, η αύξηση των προσφύγων και η αύξηση του εξτρεμισμού– αντηχούν ακόμη και σήμερα.
«Οι ασήμαντοι λόγοι του πολέμου, όπως τα ανύπαρκτα όπλα μαζικής καταστροφής (WMD) και η υποτιθέμενη υποστήριξη της Βαγδάτης σε τρομοκρατικές ομάδες όπως η Αλ Κάιντα, απομυθοποιήθηκαν εκτενώς τα επόμενα χρόνια». Η χειραγώγηση του δημόσιου αισθήματος ήταν τόσο επιτυχημένη που παρά τις μαζικές δημόσιες διαμαρτυρίες στις δυτικές πρωτεύουσες, η πολεμική μηχανή βρισκόταν ήδη σε κίνηση, υπό την καθοδήγηση ανθρώπων όπως ο Τόνι Μπλερ και ο Χοσέ Μαρία Αζνάρ.
Σκιές πολέμου: Το παρασκήνιο της εισβολής
Ένα σημαντικό μέρος αυτού του έπος βρίσκεται στις απαρχές αυτού του πολέμου. Οι σπόροι για την εισβολή σπάρθηκαν πριν από τη μοιραία μέρα του Σεπτεμβρίου 2001. Ήδη από τον Φεβρουάριο του 2001, ο Paul Wolfowitz, γνωστός υπέρμαχος της αλλαγής του καθεστώτος στο Ιράκ, είχε διοριστεί ως αναπληρωτής υπουργός Άμυνας. Το σενάριο του πολέμου είχε ήδη σκιαγραφηθεί, με τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου να παρέχουν μια βολική ευκαιρία να δημιουργηθεί το σκηνικό.
Ο Τζορτζ Μπους, επηρεασμένος από έναν γερακικό κύκλο γύρω από τον Ντικ Τσένι, προσπάθησε να ολοκληρώσει αυτό που αντιλαμβανόταν ως ημιτελές από τον Πόλεμο του Κόλπου το 1991. Η προσπάθεια σύνδεσης του Ιράκ με τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου είχε ως στόχο τη συγκέντρωση της δημόσιας και πολιτικής υποστήριξης για έναν πόλεμο, τόσο σε εσωτερικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.
Το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ σε κρίση: Διαίρεση μεταξύ των δυνάμεων
Η ένταση μεταξύ των μελών του ΣΑΗΕ κλιμακώθηκε καθώς πλησίαζε η εισβολή. Ενώ ο Κόλιν Πάουελ προσπάθησε να παρουσιάσει στοιχεία για την υποτιθέμενη κατοχή όπλων μαζικής καταστροφής από το Ιράκ, η Κίνα και η Ρωσία, μαζί με τη Γερμανία και τη Γαλλία, στάθηκαν σταθερά ενάντια στον πόλεμο.
«Η Κίνα και η Ρωσία, που αντιτάχθηκαν έντονα στον πόλεμο, άρχισαν να συντονίζουν τις αποφάσεις και τις απαντήσεις τους, εν μέρει λόγω των αντίστοιχων πετρελαϊκών συμφερόντων τους στο Ιράκ». Η εξέλιξη αυτού του συντονισμού είναι εμφανής σήμερα στην αυξημένη διμερή συνεργασία και την κοινή εξωτερική πολιτική μεταξύ των δύο χωρών.
Το ξεδιπλούμενο χάος: Περιφερειακή αστάθεια και η εμφάνιση του ISIS
Ο απόηχος της εισβολής ήταν καταστροφικός, οδήγησε σε εβδομαδιαίες επιθέσεις, την άνοδο της Αλ Κάιντα και του ISIS και διαρκή σύγκρουση στο Ιράκ. Το κουτί της Πανδώρας που είχαν προβλέψει η Κίνα και η Ρωσία άνοιξε πράγματι, εξαπολύοντας εκτεταμένο περιφερειακό χάος. Οι προειδοποιήσεις τους, δυστυχώς, δεν εισακούστηκαν.
Από το χάος στην πολυπολικότητα: Η διεκδικητική διπλωματία της Ρωσίας και της Κίνας
Σε μια περίεργη ανατροπή της μοίρας, την ίδια μέρα που σηματοδότησε την 20η επέτειο από την εισβολή στο Ιράκ, ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping ξεκίνησε μια κρατική επίσκεψη στη Μόσχα, συμβολίζοντας την αυξημένη ενότητα μεταξύ Κίνας και Ρωσίας.
Σήμερα, μια νέα τάξη πραγμάτων διαμορφώνεται. «Ο προσανατολισμός προέρχεται από την Ανατολή». Τα κέντρα ισχύος στο Πεκίνο και τη Μόσχα παρουσιάζουν υγιείς, συνεργατικές στρατηγικές για την επίλυση παγκόσμιων συγκρούσεων, παρέχοντας μια έντονη αντίθεση με την προσέγγιση των παραδοσιακών κόμβων ισχύος.
Θεσμοποίηση της Πολυπολικής Τάξης: Μαθαίνοντας από το Παρελθόν
Είκοσι χρόνια μετά, το φάντασμα του πολέμου στο Ιράκ συνεχίζει να διαμορφώνει την παγκόσμια πολιτική. Ο αποτυχημένος «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας», η ανεξέλεγκτη εξάπλωση του εξτρεμισμού και το καταστροφικό ανθρώπινο κόστος οδήγησαν σε έναν κόσμο όλο και πιο επιφυλακτικό απέναντι σε μονομερείς αποφάσεις και παρεμβάσεις.
Η εισβολή στο Ιράκ τερμάτισε την εποχή των άμεσων στρατιωτικών εισβολών των ΗΠΑ, οδηγώντας σε μια εποχή που αναζητά απεγνωσμένα εναλλακτικές στον πόλεμο. Σήμερα, η πολυπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων έχει αναδειχθεί ισχυρότερη, με τα έθνη να εργάζονται για την αποτροπή των αιώνιων πολέμων.
Ο πόλεμος στο Ιράκ δεν προκάλεσε απλώς παγκόσμιο χάος, πυροδότησε επίσης μια σημαντική αλλαγή στη διεθνή πολιτική. Σήμερα, πρέπει να αναγνωρίσουμε τη βαρύτητα αυτής της αλλαγής και να αγωνιστούμε για έναν κόσμο που σέβεται το διεθνές δίκαιο, υποστηρίζει την ειρήνη και τρέφει την πολυπολικότητα για ένα ισορροπημένο και αρμονικό μέλλον. Οι πληγές του παρελθόντος πρέπει να καθοδηγούν τις στρατηγικές του παρόντος για να εξασφαλίσουν έναν ειρηνικό κόσμο για τις μελλοντικές γενιές.
LUMI-NEWS.GR
Φωτογραφία από Mike Cook από το Pixabay