Η κρίση της Αστυνομίας… Υπήρξε μια εποχή που το να φοράς αστυνομική στολή ήταν συνώνυμο του σεβασμού, της σοβαρότητας και της εμπιστοσύνης. Πάνω απ’ όλα αυτό που ήταν κάποτε ο αστυνομικός με μια φράση χαρακτηριζόταν. Εμπιστοσύνη. Όταν κάποιος χρειαζόταν να σωθεί από κάποια επικίνδυνη κατάσταση και όταν χρειαζόταν να καταγγελθεί ένα έγκλημα, στρεφόταν στην αστυνομία.
Τώρα η εποχή για την οποία μιλάμε φαίνεται να έχει γίνει μακρινό παρελθόν. Είναι σχεδόν σαν να είχαμε ξεχάσει τελείως τι σημαίνει να φοράς πραγματικά τη στολή και τι σημαίνει να τιμάς ένα επάγγελμα που θα έπρεπε να θεωρείται αποστολή….
Η αποστολή να θέσουμε τον εαυτό μας στην υπηρεσία των άλλων και να τους βοηθήσουμε όταν το χρειάζονται. Αντίθετα, στον απόηχο της αποτυχημένης πανδημικής φάρσας, βλέπουμε ότι πολύ λίγα έχουν απομείνει από αυτό που κάποτε ήταν ένας σοβαρός και αξιόπιστος θεσμός.
Έχουμε ακόμα μπροστά στα μάτια μας τις εικόνες άσεμνων καταχρήσεων που διέπραξαν αστυνομικοί κατά τη διάρκεια της φάρσας της πανδημίας. Έχουμε ακόμα μπροστά στα μάτια μας τις εικόνες εκείνων των αστυνομικών που, αντί να διώξουν επικίνδυνους εγκληματίες, κυνηγούσαν παιδιά για τις μάσκες, επέβαλαν πρόστιμα, εισέβαλαν σε σπίτια και εκκλησίες, παραβιάζοντας κατάφωρα έναν τεράστιο αριθμό νόμων και το ίδιο το σύνταγμα… Η εμπιστοσύνη έφυγε και στην θέση της εμφανίστηκε μια άλλη φράση.. Ο μπαμπούλας!!!
Το ερώτημα που πρέπει να κάνουμε στον εαυτό μας μπροστά σε αυτή τη “σφαγή” είναι αυτό. Πώς ήταν αυτό δυνατό; Τι συνέβη τις τελευταίες δεκαετίες που έχει μετατρέψει ένα σώμα σαν αυτό σε ένα είδος αδίστακτης πολιτοφυλακής έτοιμης για κάθε βαρβαρότητα, προκειμένου να ευχαριστήσει τον αφέντη του κράτους, ο οποίος σίγουρα δεν είναι πλέον ένα νομικό πρόσωπο προικισμένο με κάποια αποτελεσματική εξουσία, αλλά μια προσομοίωση στα χέρια διεθνών οικονομικών δυνάμεων, φαρμακευτικών εταιρειών και υπερεθνικών ιδρυμάτων που δεν έχουν εκλεγεί από κανέναν, όπως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και ο ΠΟΥ.
Κατά τη γνώμη μας, το αποφασιστικό βήμα για την κατανόηση του κακού που πλήττει την αστυνομία είναι αυτό. Είναι αυτό που αφαίρεσε το κράτος από τις εξουσίες και την κυριαρχία του για να το μετατρέψει σε μια οντότητα με τον ακριβή σκοπό να διώξει πολίτες που απρόθυμοι να ζήσουν ως σκλάβοι σε αυτό που υποτίθεται ότι ήταν ο παγκοσμιοποιητικός «παράδεισος» της Μεγάλης Επαναφοράς…
Είναι επομένως απολύτως φυσικό ότι εάν οι ηγέτες του κράτους κατευθύνονται από άνδρες που έχουν ορκιστεί πίστη στις μυστικές εταιρείες των Ελευθεροτεκτόνων, τι άλλο σκοπό έχουν από το να υπηρετήσουν τις υπερεθνικές δυνάμεις που θέλουν την καταστροφή των εθνών υποταγμένα κάτω από μια κυβέρνηση παγκοσμίως;;; Η Αστυνομία από ίδρυμα στην υπηρεσία του πολίτη έχει ακολουθήσει την ίδια πτωτική τροχιά.
Δεν εξυπηρετεί πλέον τον πολίτη, αλλά τον καταπιέζει και τον διώκει γιατί στα μάτια όσων συνέλαβαν αυτό το σχέδιο είναι εχθρός αν δεν αποφασίσει υπάκουα να πάει στο σφαγείο χωρίς να διαμαρτυρηθεί.
Οι μπάτσοι ζητούν μεταρρυθμίσεις για να σωθεί το σώμα
Ωστόσο, υπάρχει ένα υγιές μέρος αυτού του σώματος που δεν είναι πλέον διατεθειμένο να ανεχθεί το σημερινό status quo. Υπάρχει ένα υγιές μέρος που κατά τη διάρκεια της πανδημικής φάρσας περιθωριοποιήθηκε επειδή έδειξε μια λάμψη αξιοπρέπειας και τιμής που οι άλλοι άνδρες με στολή δυστυχώς δεν μπορούσαν ή δεν ήθελαν να δείξουν.
Αυτό το κομμάτι αρχίζει να ζητά δυνατά αλλαγές στο σώμα που φαίνονται αναπόφευκτες αν δεν θέλουμε να μετατρέψουμε οριστικά την Αστυνομία, αν δεν είναι ήδη, σε μια παρωδία του εαυτού της ανίκανη να κάνει οτιδήποτε για τους πολίτες.
Πάμε ν δούμε τι έγινε στην Ιταλία και είμαστε σίγουροι ότι και εδώ στη χώρα μας, υπάρχει ακόμα αυτό το υγιές κομμάτι μέσα στις τάξεις της αστυνομίας το οποίο τελικά θα καταφέρει να κάνει τη διαφορά, αποφεύγοντας και κτυπώντας τη διαφθορά….
Υπήρξαν αρκετές συναντήσεις κατά τη διάρκεια του έτους σε διάφορα αρχηγεία της ιταλικής αστυνομίας στις οποίες αρκετοί αστυνομικοί άρχισαν να ζητούν αλλαγές που τώρα φαίνονται απαραίτητες.
«Τα όρια ηλικίας των διαγωνισμών είναι απλά γελοία και οι ερωτήσεις του τεστ δεν χρησιμεύουν σε καμία περίπτωση για την επιλογή κατάλληλων αστυνομικών» λένε αυτοί οι «αντιφρονούντες» και δύσκολα μπορεί κανείς να διαφωνήσει μαζί τους. Αν μάλιστα ρίξετε μια ματιά στον διαγωνισμό που ανακοινώθηκε τον περασμένο Ιούλιο , θα δείτε ότι το όριο συμμετοχής έχει τεθεί στο μάλλον χαμηλό όριο των 26 ετών.
Αυτή η εποχή, ωστόσο, όπως είναι γνωστό, στον σημερινό σύγχρονο φιλελεύθερο-προοδευτικό κόσμο εξακολουθεί να είναι μια βαθιά ανώριμη εποχή. Μια εποχή των Tik Tokers που έχουν κολλήσει στο Tik Tok, το γνωστό, ή διαβόητο, κινεζικό κοινωνικό δίκτυο.
Και είναι αυτού του είδους οι άνθρωποι που μπήκαν στα σώματα τα τελευταία χρόνια. Έχουν μπει ανώριμα παιδιά που πιστεύουν ότι το να φοράς τη στολή είναι απλώς ένα παιχνίδι και που βλέπουν το να γίνουν αστυνομικοί όχι ως ευκαιρία για να βοηθήσουν άλλους ή τη χώρα, αλλά απλώς ως ευκαιρία να βγάλουν μερικές selfies με στολή για να τις μοιραστούν στη συνέχεια στο Facebook και στο Tik Tok με φίλους . Αλλά και μια επίσης ευκαιρία να αποκτήσουν εξουσία, την οποία δεν είναι έτοιμοι να επιβάλλουν δίκαια στους πολίτες…
Και αυτοί οι τελευταίοι ηλίθιοι νέοι της παγκοσμιοποιημένης γενιάς σαφώς δεν είναι ικανοί να πολεμήσουν το έγκλημα, δεδομένου ότι δεν ξέρουν καν τι είναι, και δεν ενδιαφέρονται καθόλου να μάθουν επειδή ασχολούνται με το κοινωνικό τους παιχνίδι και αλίμονο σε κανέναν που τους ενοχλεί.
Και είναι δύσκολο να σκεφτεί κανείς ότι οι σημερινοί ηγέτες της αστυνομίας θέλουν να βάλουν τέλος σε αυτό το φαινόμενο, δεδομένου ότι το βλέπουμε στις κοινωνικές σελίδες της αστυνομίας, όπως η Agent Lisa και η επίσημη σελίδα της ίδιας της δύναμης, που μοιάζουν όλο και περισσότερο με αυτούς τους παράγοντες επιρροής . Σελίδες που εμπλέκονται σε μια σπασμωδική και γελοία επιχείρηση συμπάθειας στην οποία διαρκώς γιορτάζουμε τον εαυτό μας και δεν ανεχόμαστε επικριτικές παρατηρήσεις και σημειώσεις κανενός είδους τόσο εντός όσο και εκτός ιδρύματος.
Υπάρχουν πολλοί ευσυνείδητοι αστυνομικοί που ζητούν να αυξηθούν τα όρια ηλικίας για να μπορέσουν να ενταχθούν στην αστυνομία για να επιτρέψουν σε πιο ώριμους και σωματικά προετοιμασμένους ανθρώπους να μπορούν πραγματικά να κάνουν κάτι για τους πολίτες, σε αντίθεση με τους Tik Tokers που στο δρόμο όταν αντιμετωπίζουν πραγματικό κίνδυνο παραλύουν από φόβο και απειρία.
Αλλά για μερικές υψηλότερες θέσεις αυτό είναι καλό. Είναι εντάξει να στρατολογείτε παιδιά ελεύθερα γιατί δεν θα αποτελέσουν ποτέ πρόβλημα για εκείνους που κάθονται στην κορυφή της εξουσίας.
Ένας πιο εκπαιδευμένος και πιο ώριμος άντρας είναι στα χαρτιά ικανός να πει όχι σε κάθε κακοποίηση και πάνω απ’ όλα ένας άνθρωπος που δεν μπαίνει στο σώμα μόνο για να μπορέσει να κερδίσει μισθό έχει ελάχιστη συνείδηση και σέβεται τους νόμους και δεν τους παραβιάζει , όπως αντίθετα έχουμε δει τα τελευταία χρόνια και δυστυχώς σε άλλα σοβαρά προηγούμενα όπως αυτά της G8 στη Γένοβα το 2001.
Και ακριβώς από αυτό το τελευταίο ατυχές γεγονός στο οποίο εξακολουθούν να υπάρχουν πολύ σοβαρές σκιές πάνω από τις ενέργειες του σώματος, μια πρόταση που γίνεται από όσους θέλουν να αποκαταστήσουν την αξιοπρέπεια και την τιμή στην αστυνομία θα ήταν χρήσιμη για να αποφευχθούν καταχρήσεις όπως αυτές της Γένοβας ή της πανδημικής φάρσας .
Αυτό της τοποθέτησης ενός αριθμού ταυτότητας στη στολή για να επιτρέψει στους ανθρώπους να εντοπίσουν τον αστυνομικό που ήταν ένοχος για ένα πιθανό έγκλημα χωρίς να τον κάνει να καταφύγει σε μια ανωνυμία που είναι πλέον απαράδεκτη.
Έπειτα, υπάρχει ένα άλλο θέμα στο τραπέζι που είναι γνωστό στους κόλπους της δύναμης και που αφορά τις συνθήκες των εμβολιασμένων αστυνομικών. Όπως διαβάζουμε όλο και πιο συχνά για θανάτους στα σπίτια κανονικών ανθρώπων, διαβάζουμε και για αστυνομικούς χωρίς ιδιαίτερη παθολογία που πεθαίνουν με τον ίδιο τρόπο με θύματα «ξαφνικών ασθενειών» .
Πολλοί ενέδωσαν φοβούμενοι ότι θα χάσουν το εισόδημά τους όταν ένα καθεστώς, αυτό του Ντράγκι, εκβίασε εγκληματικά Ιταλούς με το όπλο στο κεφάλι τους που αντιπροσωπεύεται από την απώλεια ή την αναστολή των θέσεων εργασίας τους, όπως συνέβη με αρκετούς αστυνομικούς και καραμπινιέρους που αρνήθηκαν να ενεργήσουν ως πειραματόζωα για η χορήγηση ορών από φαρμακευτικές εταιρείες.
Άλλοι, όμως, υποχώρησαν από κομφορμισμό και δουλοπρέπεια απέναντι στους βασανιστές του Palazzo Chigi, αλλά το αποτέλεσμα δεν αλλάζει και πολύ. Πολλοί από αυτούς που εμβολιάστηκαν στο αστυνομικό σώμα είναι πλέον ανάπηροι και δεν μπορούν να ασκήσουν τις ελάχιστες δραστηριότητες ενός κανονικού επαγγέλματος, πόσο μάλλον του αστυνομικού που στα χαρτιά απαιτεί κάτι περισσότερο από καλή φυσική προετοιμασία.
Τεκτονικές διεισδύσεις στην αστυνομία
Η Αστυνομία πρέπει να σωθεί, αλλά για να γίνει αυτό, όπως ειπώθηκε πριν, πρέπει να ξεκινήσουμε από το κακό που τη μόλυνε. Μόνο ένας ριζικός καθαρισμός του σώματος από τη μασονική διείσδυση μπορεί να αποκαταστήσει την απαραίτητη ακεραιότητα σε αυτό το ίδρυμα και μόνο η αυστηρή εκπαίδευση που εξετάζει τους υποψηφίους και αξιολογεί σοβαρά αν είναι κατάλληλοι να κάνουν αυτή τη λεπτή δουλειά μπορεί να ανεβάσει το επίπεδο των στολών.
Σήμερα υπάρχει η αντίστροφη διαδικασία. Τα τελευταία 35 χρόνια έχουν γίνει τα πάντα για να χαμηλώσει το επίπεδο της δύναμης και κατά τη γνώμη μας η παρακμή ξεκίνησε με την ατυχή αποστρατικοποίηση της αστυνομίας που αποφασίστηκε το 1981 από τον Francesco Cossiga, ίσως το πιο σοβαρό λάθος που διέπραξε ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας.
Το αποτέλεσμα αυτής της μεταρρύθμισης είναι σαφές σε όλους σήμερα. Η Αστυνομία έχει χάσει τη μέθοδο, τη σοβαρότητα, την αυστηρότητα και τον επαγγελματισμό και έχει δημιουργήσει επίσης ένα είδος ανεπίλυτης ευπάθειας μεταξύ τους, που τώρα έχουν μειωθεί στην τάξη των πολιτών με στολή, και των άλλων ακόμη στρατιωτικοποιημένων υπηρεσιών επιβολής του νόμου, όπως οι Καραμπινιέροι και οι Guardia di. Finanza .
Η επιβολή του νόμου εξ ορισμού δεν μπορεί να μην είναι στρατιωτική. Η ιδιότητα του αστυνόμου για έναν αστυνομικό είναι αδιανόητη γιατί σίγουρα δεν είναι ταχυδρομικός υπάλληλος, αλλά άνθρωπος που έχει ορκιστεί να υπερασπιστεί το κράτος και είναι άνθρωπος που πρέπει να τηρεί έναν αυστηρό κώδικα που τον εμποδίζει, για παράδειγμα, να απεργήσει ή να πραγματοποιήσει πολιτική δραστηριότητα μέσα στο σώμα όπως κάθε άλλος κρατικός υπάλληλος.
Αυτό έγινε με την αποστρατικοποίηση. Τα συνδικάτα αφθονούν σήμερα στο σώμα και δεν ήταν ασυνήθιστο να δούμε ότι έχουν γίνει δεξαμενές ψήφων για να εκλέξουν στη συνέχεια τον αστυνομικό σε υπηρεσία που συνδέεται με την κεντροδεξιά ή την κεντροαριστερά.
Η Αστυνομία έχει γίνει πολιτική, κάποτε αδιανόητη, αλλά σήμερα θλιβερή πραγματικότητα.
Σήμερα υπάρχουν άλλα ενδιαφέροντα που επιδιώκουν αρκετά ανώτερα στελέχη. Πίσω τους υπάρχουν πολιτικές κλίκες και διάφορες στοές και κανείς μέχρι σήμερα δεν σκέφτηκε να ζητήσει, όπως θα έπρεπε για κάθε δημόσιο επάγγελμα, ένστολοι να αποκαλύψουν ή όχι την ιδιότητα του Τεκτονισμού.
Κανείς δεν ρωτά γιατί προφανώς αν το Κράτος κατευθύνεται από υψηλού επιπέδου Τέκτονες υπάρχει κάθε συμφέρον να φιμώσει το θέμα και να μην το αναδείξει.
Και μιλάμε για ένα σοβαρό πρόβλημα ακεραιότητας που σαφώς εμποδίζει τον αστυνομικό να είναι εξαρχής στην υπηρεσία του κράτους αφού έχει ορκιστεί να υπηρετεί μια παράλληλη κοινωνία με σκοπούς ριζικά διαφορετικούς από αυτούς της διατήρησης της κυριαρχίας και της ασφάλειας. του Χωριού.
Πριν από λίγο καιρό, για παράδειγμα, κάποιοι αστυνομικοί που ανήκαν σε μυστική μασονική στοά συνελήφθησαν στην περιοχή Τράπανι . Μια στοά που λειτουργούσε όπου ήταν φυγάς για 30 χρόνια χωρίς να κουνηθεί από το σπίτι του, το αφεντικό των αφεντικών, εκείνος ο Matteo Messina Denaro, που δεν θα μπορούσε ποτέ να είχε «κρυφτεί» στο σαλόνι του σπιτιού του χωρίς την προστασία εκείνης της μασονίας που τώρα όλα όσα μόλυνε.
Κανείς δεν σκέφτηκε ποτέ να ερευνήσει το θέμα πιο διεξοδικά γιατί το θέμα της διείσδυσης του Τεκτονισμού στην αστυνομία είναι ένα θέμα που ενοχλεί πάρα πολλούς ισχυρούς μέσα και έξω από την αστυνομία.
Ωστόσο, υπάρχει μια αχτίδα ελπίδας σε αυτή τη σκοτεινή εικόνα. Η αχτίδα ελπίδας αντιπροσωπεύεται από εκείνους τους ένστολους που ζητούν μια ριζική μεταρρύθμιση της δύναμης ικανής να παράγει σοβαρούς και ευσυνείδητους πράκτορες και όχι ασταθείς υπηκόους έτοιμους να κάνουν τα πάντα για να εξασφαλίσουν τον μισθό τους στο τέλος του μήνα και να ευχαριστήσουν όσους κινούν κάποια βρώμικα νήματα.
Αυτοί οι αστυνομικοί είναι που ζητούν να φέρουν στη δύναμη άνδρες εκπαιδευμένους και κατάλληλους να εκτελέσουν αυτή τη δουλειά.
Πιστεύουμε ακράδαντα όπως γράψαμε και στην αρχή πως και στην Ελλάδα υπάρχουν αυτοί οι αστυνομικοί που τιμούν το λειτούργημα τους και ψάχνουν να βρουν τους τρόπους να φωτίσει ξανά η σκοτεινή πλέον αστυνομία…. Αυτοί οι αστυνομικοί είναι που ζητούν να διώξουν από τη δύναμη εκείνους που έβλαψαν τη στολή τα προηγούμενα χρόνια και τον τελευταίο καιρό επειδή καταδίωξαν αθώους πολίτες που έβγαζαν βόλτα τα σκυλιά τους.
Η αστυνομία χρειάζεται έναν χρόνο μηδέν, όπως τη χρειάζεται η χώρα καθώς βρίσκεται σε ένα είδος τροχοπέδη στο οποίο η διάλυση ολόκληρου του πολιτικού συστήματος και αυτής της συμβιβασμένης «άρχουσας» τάξης που ήθελε αστυνομική δύναμη φαίνεται επικείμενη. Και βέβαια εδώ έχουμε αυτό που λέμε κατ’ εικόνα και ομοίωση, δηλαδή μια σάπια εικόνα και ομοίωση που παρενοχλούσε τους πολίτες αντί να τους υπερασπιστεί κατά τη διάρκεια της φάρσας της πανδημίας.
Ωστόσο, το κακό που πλήττει το πολιτικό σύστημα είναι πολύ βαθιά ριζωμένο… Όμως είμαστε σίγουροι ότι αυτό είναι αναστρέψιμο και επομένως στο μέλλον μπορούμε και πρέπει να ελπίζουμε σε μια χώρα εντελώς διαφορετική από αυτή που τώρα φαίνεται πως κινδυνεύει με εξαφάνιση.
Ακριβώς όπως μπορούμε και πρέπει να ελπίζουμε σε μια νέα αστυνομική δύναμη που μοιάζει πολύ περισσότερο με εκείνη του παρελθόντος και όχι αυτή ενός παρόντος που πρέπει να απομακρυνθεί το συντομότερο δυνατό.
Αυτό που είναι ενθαρρυντικό είναι να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν ακόμα τιμητές στην αστυνομία και από αυτούς θα χρειαστεί να ξεκινήσουμε ξανά για να αποκαταστήσουμε αυτόν τον θεσμό. Η αστυνομία δεν πρέπει πλέον να είναι κάτι που φοβίζει αξιοσέβαστους πολίτες. Το μπλε σήμερα μεταφέρει φόβο και περιφρόνηση σε πολλούς. Αύριο ελπίζουμε να μπορέσει για άλλη μια φορά να εκφράσει εμπιστοσύνη και σεβασμό.