Ένας απολογισμός της χρονιάς που που πέρασε κατά τη διάρκεια της οποίας κατέρρευσαν οι εντολές για τον covi-d.. Κοιτάζοντας πίσω κατά τη διάρκεια του 2022, είναι δύσκολο να πιστέψουμε πόσο γρήγορα άλλαξε ο κόσμος. Στην αρχή του έτους, οι περισσότερες φιλελεύθερες πόλεις και χώρες εξακολουθούσαν να εφαρμόζουν δρακόντεια συστήματα εισόδου με διαβατήρια εμβολίων. Μερικές από τις πιο φανατικές κυβερνήσεις, όπως αυτές της Αυστραλίας, της Νέας Ζηλανδίας και του Καναδά, εξακολουθούσαν να επιβάλλουν αυστηρά lockdown και περιορισμούς μετακίνησης.
Οι εντολές μάσκας ήταν πανταχού παρούσες. Αμέτρητες χιλιάδες διαδηλωτές ξεχύθηκαν στους δρόμους σχεδόν καθημερινά σε πόλεις σε όλη την Ευρώπη, την Αυστραλία, τον Καναδά και αλλού για να απαιτήσουν τον τερματισμό της αδιάκοπης παραφροσύνης.
Τότε, έτσι ξαφνικά, γύρω στον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο, οι εντολές κατέρρευσαν. Μία προς μία, οι κυβερνήσεις άρχισαν να αντιγράφουν η μία την άλλη, ανατρέποντας τις εντολές τους για τη δημόσια υγεία σχεδόν τόσο γρήγορα, όσο είχαν εφαρμόσει για πρώτη φορά τα lockdown την άνοιξη του 2020.
Η παραλλαγή Omicron τους έδωσε ευκαιρία, αλλά με τα “κρούσματα” σε υψηλά επίπεδα όλων των εποχών, οι κυβερνήσεις δεν είχαν κανένα πραγματικό επιστημονικό λόγο να ανακαλέσουν τις εντολές όταν το έκαναν. Σε κάποιο επίπεδο, πάρθηκε απλώς η απόφαση ότι η λαϊκή δυσαρέσκεια για αυτές τις πολιτικές δεν μπορούσε πλέον να συγκρατηθεί.
Αποφάσισαν ότι η καλύτερη στρατηγική, πολιτικά, ήταν ουσιαστικά να “εξαφανιστούν” από τον τόπο του εγκλήματος – να αναστρέψουν τις εντολές εν ριπή οφθαλμού, να προσποιηθούν ότι δεν είχε συμβεί τίποτα ασυνήθιστο και να αφήσουν το κοινό σταδιακά να ξεχάσει και να προχωρήσει.
Μέρος αυτής της εκστρατείας σήμαινε αύξηση της λογοκρισίας στις πλατφόρμες των μέσων ενημέρωσης, ακόμη και όταν οι περιορισμοί και οι εντολές είχαν καταργηθεί, με την σέκτα απατεώνων της COVID προφανώς να ελπίζει ότι φιμώνοντας τις πιο ενημερωμένες φωνές κατά του lockdown, η συζήτηση γύρω από την προέλευση αυτών των πολιτικών σταδιακά θα πνιγόταν και θα πέθαινε.
Αυτή η στρατηγική ήταν κάπως αποτελεσματική. Με το τέλος των περιορισμών, η συζήτηση γύρω από τις πολιτικές για την COVID έλαβε λιγότερη προσοχή. Πολλοί έχουν προχωρήσει, πολύ λογικά, και προσπάθησαν να ανακτήσουν τις κανονικές τους ζωές. Η συζήτηση για την COVID, σε κάποιο βαθμό, πνίγηκε.
Αλλά το ενδιαφέρον για το θέμα δεν έχει εξασθενίσει. Η απάντηση στην COVID δεν ήταν μια συνηθισμένη αποτυχία πολιτικής. Μια ολόκληρη γενιά παιδιών και νέων στερήθηκαν μερικά από τα πιο λαμπρά χρόνια τους. Αμέτρητοι ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων και όσοι εξαρτιόνταν από αυτούς έχασαν τα προς το ζην.
Οι έντιμοι πολίτες υποβιβάστηκαν και εξοστρακίστηκαν από τις δικές τους κυβερνήσεις, επειδή αρνήθηκαν μια ένεση που δεν ήθελαν ή δεν χρειάζονταν. Τρισεκατομμύρια δολάρια μεταφέρθηκαν από τους φτωχότερους στον κόσμο στους πλουσιότερους. Οι αρχές του ελεύθερου κόσμου καταστράφηκαν. Και όλα αυτά για απολύτως τίποτα…
Οι άνθρωποι ξέρουν ότι τους έχουν εξαπατήσει και απαιτούν απαντήσεις. Σε κάποιο επίπεδο, οι πολίτες φαίνεται να αντιλαμβάνονται εγγενώς ότι το να αφήνουν τους αξιωματούχους, τους υπεύθυνους των μέσων ενημέρωσης και τους δισεκατομμυριούχους χρηματοδότες τους να εφαρμόζουν τέτοιες καταστροφικές, ανελεύθερες πολιτικές χωρίς εξήγηση, λογοδοσία ή συζήτηση, σημαίνει απλώς να εγκαταλείπουν τη δημοκρατική διακυβέρνηση.
Το αίσθημα κατά των lockdowns έχει σταδιακά μεταφερθεί στο πολιτικό ρεύμα. Οι περισσότεροι θέλουν να δουν μια επίσημη έρευνα για το πώς προέκυψαν αυτές οι πολιτικές. Και τώρα που οι διαδικτυακοί λογαριασμοί πολλών από τους αρχικούς ακτιβιστές κατά του lockdown έχουν αποκατασταθεί, είναι πιο πιθανό να την δουν.
Στην αρχή της χρονιάς, λίγοι ένιωθαν αισιόδοξοι. Αλλά το 2022 αποδείχθηκε ότι ήταν το έτος κατά το οποίο όπως είπαμε κατέρρευσαν οι περισσότερες εντολές για την COVID. Τώρα πιστεύουμε ότι το 2023 μπορεί να είναι το έτος κατά το οποίο αρχίζουμε να βλέπουμε έναν πραγματικό απολογισμό για το αφάνταστο κακό που έχει γίνει.
Την περασμένη εβδομάδα, ο Christian Drosten – ο Γερμανός Anthony Fauci – κήρυξε τελικά την πανδημία λήξασα:
Ο επικεφαλής ιολογίας στο Berlin Charité, Christian Drosten, πιστεύει ότι η πανδημία του κορωνοϊού στη Γερμανία έχει λήξει. “Βιώνουμε το πρώτο ενδημικό κύμα του SARS-CoV-2 αυτόν τον χειμώνα. κατά τη γνώμη μου η πανδημία έχει τελειώσει”, είπε ο Ντρόστεν σε συνέντευξή του…
Μετά από αυτόν τον χειμώνα, η ανοσία στον πληθυσμό θα είναι τόσο ευρεία και ανθεκτική, που ο ιός δύσκολα θα μπορέσει να ξεσπάσει το καλοκαίρι. Ο ιολόγος είπε ότι η μόνη του επιφύλαξη ήταν η πιθανότητα μιας άλλης μετάλλαξης. “Αλλά αυτή τη στιγμή δεν το περιμένω ούτε αυτό”…
Ο ιολόγος υπερασπίστηκε τα μέτρα που ελήφθησαν για τον περιορισμό του ιού: “Ποτέ δεν ήταν το θέμα να σταματήσει η πανδημία, ήταν ξεκάθαρο από την αρχή ότι αυτό δεν ήταν δυνατό. Αλλά αν δεν είχαμε κάνει τίποτα απολύτως, θα είχαμε ένα εκατομμύριο θανάτους ή περισσότερους στη Γερμανία στα διαδοχικά κύματα μέχρι και τη Delta. Έτσι έπρεπε να μειώσουμε τις επαφές”.
Υπάρχουν περισσότεροι από 83 εκατομμύρια άνθρωποι στη Γερμανία, γεγονός που καθιστά δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς ένας ιός με (στη χειρότερη περίπτωση) ποσοστό θνησιμότητας από μόλυνση 0,5% θα μπορούσε ποτέ να καταφέρει να προκαλέσει ένα εκατομμύριο θανάτους. Ακόμα πιο δύσκολο να φανταστεί κανείς, είναι ότι ο Drosten κάνει λάθος και δεν λέει ψέματα.
Αυτός και οι άλλοι αστρολόγοι του κορωνοϊού θα πάνε στους τάφους τους υπερβάλλοντας για τον κίνδυνο του ιού, για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους, αλλά κάθε στιγμή όλο και λιγότεροι θα τους πιστεύουν. Το μόνο που έχει σημασία είναι ότι ούτε ο Ντρόστεν δεν μπορεί να το αρνηθεί τώρα. Η εποχή του κορωνοϊού έφτασε στο τέλος της.
Είναι σημαντικό ότι δεν ήταν τα lockdown που τερμάτισαν την πανδημία και δεν ήταν οι μάσκες ή ο μαζικός εμβολιασμός ή οποιοδήποτε άλλο από τα “Cool Tricks” που μας πρόσφεραν οι τεχνοκράτες διαχειριστές της υγείας μας. Ήταν η Omicron, μια πιο μεταδοτική και λιγότερο λοιμώδης γενεαλογία του Sars-CoV-2, που συμπεριφέρεται σαν ένα εντελώς διαφορετικό παθογόνο και που εκτόπισε γρήγορα όλα τα προηγούμενα στελέχη.
Από την ταχύτητα της κατάρρευσης του καθεστώτος περιορισμού το πρώτο εξάμηνο του 2022, αποκτάτε κάποια ιδέα για το πόσο άρρωστος ήταν ήδη ο μηχανισμός, μετά από δύο χρόνια πληθωριστικών πολιτικών, προπαγάνδας και μιας ολοένα και πιο αδύνατης ανοσολογικής μυθολογίας. Οι πιο έξυπνες κυβερνήσεις τερμάτισαν αμέσως τα μέτρα. Οι πιο θαμπές γραφειοκρατίες, όπως αυτές της Γερμανίας, χρειάστηκαν πολύ περισσότερο χρόνο και αφαίρεσαν μεγάλο μέρος της εναπομείνασας αξιοπιστίας τους στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν το πανδημικό τσίρκο σε λειτουργία.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στην χώρα μας με τους ανεκδιήγητους κυβερνητικούς αλλά και ειδικούς να επιμένουν να θέλουν να εμβολιάσουν τους Έλληνες, για έναν ιό που από τα περισσότερα κράτη έχει ήδη χαρακτηριστεί ως μια γρίπη!!!
Αυτό που ακολούθησε μετά τον κορωνοϊό, πάνω απ’ όλα, είναι η εκκωφαντική σιωπή του Τύπου. Αυτή η σιωπή συνεχίστηκε, καθώς οι διεθνείς συγκρίσεις συνεχίζουν να αποκαλύπτουν τα lockdown ως άθλια αποτυχία για την υγεία και την πολιτική, καθώς η θνησιμότητα συνεχίζει να αυξάνεται σε όλο τον κόσμο που έχει εμβολιαστεί μαζικά και καθώς καταρρέει η ζήτηση για τα “εξαιρετικά ασφαλή και εξαιρετικά αποτελεσματικά” ελιξήρια mRNA που υποτίθεται ότι θα μας έσωζαν.
Ωσάν για να γεμίσουν το κενό της ανασφάλειάς τους, οι δημοσιογράφοι φροντίζουν για τον έναν πανικό μετά τον άλλον, φουσκώνοντας μια ολόκληρη ψεύτικη πανδημία της ευλογιάς των πιθήκων ήδη στις στάχτες της ξεθωριασμένης τρέλας τους για τον ιό και παπαγαλίζοντας ασταμάτητα για τον Πούτιν και το τέλος της δημοκρατίας στην Ουκρανία. Μόνο οι οικονομικές και ενεργειακές κρίσεις που εξαπέλυσαν οι κυρώσεις που υποστήριξαν δεν τους ενδιέφεραν…
Η ζωή πριν από την πανδημία έχει φύγει για πάντα. Αν η χρονιά που πέρασε δεν μας δίδαξε τίποτα άλλο, μας έμαθε τουλάχιστον αυτό. Ο μαζικός περιορισμός έχει μεταμορφώσει μόνιμα τις κοινωνίες και τους πολιτισμούς μας. Έχει εδραιώσει τη σχέση συνεργασίας μεταξύ του καθεστώτος και του Τύπου και έχει αλλάξει το περιεχόμενο και το νόημα των μέσων μας.
Το δράμα και ο πανικός πάντα πουλούσαν εφημερίδες, αλλά η νέα μας εποχή χαρακτηρίζεται από έναν ατελείωτο αυτοενισχυόμενο κυκλώνα δημοσιογραφίας του αέρα, όπως δεν έχουμε ξαναδεί. Στο άμεσο μέλλον, νομίζω, θα μας πηγαίνουν από τη μια κρίση στην άλλη. Όσο προλάβουν βέβαια και όσο είναι ακόμα στα πράγματα!!!
Η πανδημία άλλαξε και την πολιτική. Όλοι έχουμε μάθει ότι τα υποτιθέμενα φιλελεύθερα δικαιώματα και ελευθερίες μας είναι γραφικές μυθοπλασίες, που θα εξατμιστούν μπροστά σε οποιαδήποτε ψευδή έκτακτη ανάγκη. Αυτός είναι ένας λόγος που η αδιάκοπη υστερία του Τύπου είναι τόσο δυσοίωνη, γιατί αντιπροσωπεύει μια συνεχή προσπάθεια αποκατάστασης εκείνων των εξαιρετικών συνθηκών, στις οποίες οι διευθύνοντες ασκούν απόλυτη εξουσία. Με το πρόσχημα της έκτακτης ανάγκης, όλα επιτρέπονται.
Η κυβέρνηση μπορεί να σας σφραγίσει μέσα στο σπίτι σας, να σας απαγορεύσει να βλέπετε φίλους και να θέσει εκτός νόμου κάθε διαμαρτυρία. Μπορεί να διώξει κάθε κριτική από τα μέσα ενημέρωσης και με λίγη περισσότερη δημιουργία τρόμου, πιθανότατα μπορεί ακόμη και να σας εμβολιάσει υποχρεωτικά. Στον κόσμο πριν το 2020 φυσικά, οι κυβερνήσεις μας θα μπορούσαν επίσης να κάνουν όλα αυτά τα πράγματα. Αυτό που είναι διαφορετικό τώρα, είναι απλώς ότι πολλοί περισσότεροι άνθρωποι δυστυχώς εγκρίνουν αυτές τις πολιτικές, έχοντας πειστεί για έναν ιό που θα τους σκοτώσει!!!
Τέλος, είναι πλέον σαφές ότι η πανδημία έχει αλλάξει την κοινωνία μας με δραματικούς τρόπους. Οτιδήποτε κάνετε για περισσότερες από μερικές εβδομάδες γίνεται μέρος του εαυτού σας.. Οι έρευνες δείχνουν ότι η εποχή του κορωνοϊού έχει κάνει τους ανθρώπους πιο παχύσαρκους, πιο άρρωστους και υποφέρουν από πολύ υψηλότερα ποσοστά κατάχρησης ουσιών.
Πολλοί αναφέρουν δραστικές μειώσεις στην ποιότητα της κοινωνικής τους ζωής. Τα ποσοστά μοναξιάς και κατάθλιψης θα είναι αυξημένα για δεκαετίες. Όλα αυτά είχαν προβλεφθεί, αλλά αυτό που είναι πιο εκπληκτικό είναι η φαινομενική εξαφάνιση τεράστιου αριθμού ανθρώπων από τη δημόσια ζωή και την οικονομία. Το γραφείο στο σπίτι – το οποίο, ιδιαίτερα στη γραφειοκρατία, είναι ένας ευφημισμός για να κάνουμε όσο το δυνατόν λιγότερα ενώ συνεχίζουμε να συλλέγουμε το μισθό – έχει αλλάξει τον επαγγελματικό κόσμο με τρόπους που μόλις αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε.