Εχθές, 8 Νοεμβρίου 2023, επρόκειτο να πραγματοποιηθεί μια εικονική εκδήλωση έναρξης για αυτό που ονομάζεται ατζέντα “50-σε-5”. Τα Ηνωμένα Έθνη, το Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς και οι εταίροι του Ιδρύματος Ροκφέλερ ξεκινούν μια εκστρατεία για την επιτάχυνση της ψηφιακής ταυτότητας, των ψηφιακών πληρωμών και της κοινής χρήσης δεδομένων σε 50 χώρες υπό την ομπρέλα της ψηφιακής δημόσιας υποδομής (DPI) έως το 2028 (πηγή).
Το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (UNDP) έχει ανακοινώσει σχέδια για την κυκλοφορία “ψηφιακών ταυτοτήτων” παγκοσμίως έως το 2030 και θα είναι υποχρεωτικές για τα άτομα που επιθυμούν να συμμετέχουν στην κοινωνία, λένε οι Reclaim the Net, που υποστηρίζουν την ελευθερία του λόγου και την ατομική ελευθερία στο Διαδίκτυο.
Σύστημα Κοινωνικής Πίστωσης
Η ώθηση για Digital Public Infrastructure (Δημόσια Ψηφιακή Υποδομή, DPI) που περιλαμβάνει τα “ψηφιακά αναγνωριστικά”, τα διαβατήρια εμβολίων και τα ψηφιακά νομίσματα κεντρικής τράπεζας (CBDC) – υποστηρίζεται από το παγκοσμιοποιητικό WEF και χωρίς να μας προκαλεί έκπληξη υποστηρίζεται και από τον Μπιλ Γκέιτς μαζί με τον ΟΗΕ και την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
Ο συντάκτης του Sociable, Tim Hinchliffe, λέει ότι “Οι υποστηρικτές είναι ανένδοτοι ότι η DPI είναι απαραίτητη για τη συμμετοχή στις αγορές και την κοινωνία – όπως είδαμε με τα διαβατήρια εμβολίων – μόνο σε πολύ ευρύτερο πεδίο” και “Εάν είναι επιτυχής, η DPI θα δώσει στις κυβερνήσεις και τις εταιρείες την εξουσία να εφαρμόσουν συστήματα κοινωνικής πίστωσης, που μπορούν να καθορίσουν πού και πώς μπορείτε να ταξιδέψετε, τι επιτρέπεται να καταναλώνετε και πώς θα μπορείτε να συναλλάσσεστε με τα προγραμματιζόμενα χρήματά σας”.
“Σκεφτείτε μεμονωμένους ανιχνευτές αποτυπώματος άνθρακα, ζώνες εξαιρετικά χαμηλών εκπομπών (ULEZ) και CBDC που έχουν προγραμματιστεί να περιορίζουν τις “λιγότερο επιθυμητές” αγορές — όλα αυτά προωθούνται από τους υποστηρικτές της μεγάλης επαναφοράς” (πηγή).
Η καμπάνια “50-σε-5”
Η καμπάνια “50-σε-5” αυτοπροσδιορίζεται ως “μια εκστρατεία που καθοδηγείται από τις χώρες. Μέχρι το 2028, η καμπάνια 50-σε-5 θα έχει βοηθήσει 50 χώρες να σχεδιάσουν, να λανσάρουν και να κλιμακώσουν στοιχεία της ψηφιακής δημόσιας υποδομής τους”, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση. Οι 50 χώρες έχουν οριστεί ως παγκόσμιες δοκιμές (ινδικά χοιρίδια) και οι DPI θα εφαρμοστούν πρώτα στην Αφρική (την υποσαχάρια ιδιαίτερα) και την Ινδία, αλλά το σχέδιο είναι να κυκλοφορήσουν ψηφιακά αναγνωριστικά παγκοσμίως έως το 2030, ώστε να περιλαμβάνουν όλους τους πολίτες των κρατών μελών του ΟΗΕ, σύμφωνα με το Planet Today.
Η καμπάνια “50-σε-5” είναι επίσης αναπάντεχα μια συνεργασία μεταξύ του Ιδρύματος Bill and Melinda Gates, του Προγράμματος Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, της Συμμαχίας Ψηφιακών Δημόσιων Αγαθών και της Co-Develop. Η Co-Develop ιδρύθηκε από το The Rockefeller Foundation, το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates, τη Nilekani Philanthropies και το Omidyar Network. Η Digital Public Goods Alliance απαριθμεί τα ιδρύματα Gates και Rockefeller στον οδικό χάρτη της, παρουσιάζοντας “δραστηριότητες που προάγουν τα ψηφιακά δημόσια αγαθά”, μαζί με άλλους οργανισμούς και αρκετές κυβερνήσεις (πηγή).
Οι DPI πωλούνται ως μηχανισμός οικονομικής ένταξης, ευκολίας, βελτιωμένης υγειονομικής περίθαλψης και πράσινης προόδου. αλλά είναι μια “φράση all inclusive που εφαρμόζεται σε ένα διαφαινόμενο σύστημα τεχνοκρατικής διακυβέρνησης που τροφοδοτείται από τρία θεμελιώδη στοιχεία: ψηφιακό αναγνωριστικό, ψηφιακές πληρωμές όπως τα ψηφιακά νομίσματα της Κεντρικής Τράπεζας (CBDC) και μαζική κοινή χρήση δεδομένων”.
Το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ
Το WEF δημοσίευσε μια σειρά άρθρων τον Σεπτέμβριο πιέζοντας ουσιαστικά για την επιβολή των DPI και φυσικά, το WEF “σκέφτεται τα παιδιά”… “Τα δικαιώματα των παιδιών σε όλο τον κόσμο μπορούν να ενισχυθούν με την επένδυση σε ψηφιακές δημόσιες υποδομές”, λέει μια λεζάντα σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 2023.
“Τα δύο τρίτα των ΣΒΑ (Στόχων Βιώσιμης Ανάπτυξης) που σχετίζονται με τα παιδιά είναι εκτός ρυθμού για την επίτευξη των στόχων: Να γιατί πρέπει να επενδύσουμε στην ψηφιακή δημόσια υποδομή τώρα”.
“Το 2023 σηματοδοτεί το μέσο σημείο για την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών (SDGs)”, μας υπενθυμίζει το WEF, αυτό το μέσο σημείο “είναι μια ευκαιρία να αξιολογηθούν και να επαναβαθμονομηθούν” οι προσπάθειες για την πραγματοποίηση των δικαιωμάτων κάθε παιδιού, παντού και με μόλις επτά χρόνια να απομένουν, μέχρι τον στόχο του 2030, τα δύο τρίτα των δεικτών που σχετίζονται με τα παιδιά είναι εκτός ρυθμού για να επιτύχουν τους στόχους τους, σύμφωνα με μια νέα έκθεση της UNICEF, “Για κάθε παιδί ένα βιώσιμο μέλλον”.
- 1,9 δισεκατομμύρια παιδιά έχουν μείνει πίσω – Εάν η πρόσφατη πρόοδος συνεχιστεί, μόνο 60 χώρες, όπου φιλοξενείται μόλις το 25% του παιδικού πληθυσμού, θα έχουν επιτύχει τους στόχους τους έως το 2030, αφήνοντας πίσω περίπου 1,9 δισεκατομμύρια παιδιά σε 140 χώρες.
- Ο κόσμος σήμερα φαίνεται απίθανο να πετύχει τους φιλόδοξους στόχους που θέσαμε για τα παιδιά το 2015.
- Πείνα – Ο κόσμος επιστρέφει σε επίπεδα πείνας που δεν έχουμε δει από το 2005 και οι τιμές των τροφίμων παραμένουν υψηλότερες σε περισσότερες χώρες, από ό,τι την περίοδο 2015-2019.
- Τα παιδιά δεν έχουν θεμελιώδεις δεξιότητες – Ενώ βρίσκονται στην εκπαίδευση, τα δεδομένα δείχνουν ότι 600 εκατομμύρια παιδιά και έφηβοι δεν αποκτούν βασικές δεξιότητες ανάγνωσης και μαθηματικών και 11 εκατομμύρια επιπλέον δεκάχρονα παιδιά δεν διαθέτουν βασικές δεξιότητες.
Η “Λύση” στο “Πρόβλημα”; Το “Πρόβλημα”, λέει το WEF, ήταν η πανδημία φυσικά, η οποία “επιδείνωσε την κατάσταση” και η ψηφιακή δημόσια υποδομή είναι η “Λύση”, καθώς έχει αναγνωριστεί ως “βασική μετάβαση που απαιτείται για την επιτάχυνση της δράσης και των αποτελεσμάτων των ΣΒΑ για τα παιδιά έως το 2030”.
Η προστασία των “δικαιωμάτων ή της ασφάλειας των παιδιών” ήταν μια τακτική που χρησιμοποιήθηκε και στο παρελθόν από τους μη εκλεγμένους παγκοσμιοποιητές, προωθώντας παράλληλα ένα τεχνοκρατικό σύστημα που θα αφαιρέσει στην πραγματικότητα τα δικαιώματα όλων των ατόμων, συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών.
Οι Reclaim the Net λένε ότι ουσιαστικά, “Το DPI είναι ένα τσιτάτο που χρησιμοποιείται σε κάπως ενδιαφέρουσα/ανησυχητική συμφωνία από οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ, αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), το Ίδρυμα Gates και φυσικά το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ (WEF), που δεν είναι ποτέ εντελώς έξω από οποιαδήποτε τέτοια εικόνα”.
“Αυτό που υποτίθεται ότι θα κάνουν οι DPI, στην καλύτερη περίπτωση, είναι η ανάπτυξη βοήθειας με διάφορους τρόπους. Όσοι εξετάζουν βαθύτερα τις κοινοτοπίες και την “εταιρική γλώσσα” που προέρχονται από αυτούς τους οργανισμούς, ωστόσο, απορρίπτουν τον όρο και την πολιτική ως τέχνασμα για την επιτάχυνση της εισαγωγής ψηφιακών ταυτοτήτων και πληρωμών, με προθεσμία το 2030”.
Το Ίδρυμα Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς θα είναι εκεί για την έναρξη του προγράμματος “50-σε-5” στις 8 Νοεμβρίου, “και γιατί όχι”, μας πληροφορούν οι Reclaim the Net, “η Συμμαχία Ψηφιακών Δημόσιων Αγαθών του ομίλου και η Co-Develop” έχουν αναλάβει τον κεντρικό ρόλο σε μεγάλο μέρος αυτής της προσπάθειας.
Καταλήγουν πως:
“Εάν είστε πολίτης ενός κράτους – μέλους του ΟΗΕ, η κυβέρνησή σας συμβάλλει σε διάφορες προσπάθειες του ΟΗΕ και αισθάνεστε είτε ανήσυχοι, είτε απλώς ανεπαρκώς ενημερωμένοι για όλα αυτά, λοιπόν, κρίμα. Θα προχωρήσουν ούτως ή άλλως”…