Οι Αυτοκτονίες αυξάνονται παγκόσμια.. Μπριάν Ντρέσεν: «Οι τραυματισμένοι από εμβόλιο χρειάζονται υποστήριξη καθώς ο αριθμός αυτοκτονιών εκτινάσσεται».. Παραμελημένοι από το κράτος, από το σύστημα υγείας, ακόμα και από την ίδια τους την οικογένεια, εκατοντάδες αυτοκτονούν μην μπορώντας να αντέξουν τις παρενέργειες από τα εμβόλια κατά του κορωνοϊού..
Τα άτομα που τραυματίστηκαν από τα εμβόλια για τον COVID-19 έχουν μεγάλη ανάγκη από υποστήριξη από την οικογένεια και τους φίλους, λέει η επικεφαλής μιας μη κερδοσκοπικής οργάνωσης που στοχεύει να παρέχει αυτή την υποστήριξη.
«Δεν νομίζω ότι οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται ότι, αν δεν υποστηρίζεις κάποιον που ξέρεις ότι είναι τραυματισμένος, πιθανότατα κανένας άλλος δεν θα το κάνει», είπε η Brianne Dressen, επικεφαλής του React19, στο «American Thought Leaders » του EpochTV.
Τα άτομα που εμφάνισαν παρενέργειες μετά τον εμβολιασμό έχουν σε μεγάλο βαθμό διαπιστώσει ότι οι επαγγελματίες του ιατρικού κλάδου -ειδικά στην αρχή της εκστρατείας μαζικού εμβολιασμού- αρνούνται να αναγνωρίσουν ότι τα εμβόλια προκαλούν προβλήματα, επιδεινώνοντας τις δυσκολίες τους. Οι αρχές των ΗΠΑ υποβαθμίζουν επίσης σταθερά τις παρενέργειες και έχουν εργαστεί μόνο παρασκηνιακά για να προσπαθήσουν να καθοδηγήσουν την ιατρική περίθαλψη για τους τραυματισμένους από το εμβόλιο αντί να αναπτύξουν δημόσιες οδηγίες για τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας.
Η ίδια η Dressen υπέστη παρενέργεια μετά τη λήψη του εμβολίου της AstraZeneca για τον COVID-19 σε μια κλινική δοκιμή. Διάφοροι γιατροί της έλεγαν επί μήνες ότι η κατάστασή που βίωνε συνδεόταν με το άγχος, αλλά ένας ψυχίατρος είπε ότι αυτό δεν ήταν αλήθεια. Τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ συμφώνησαν τελικά να τη θεραπεύσουν, αφού της διέγνωσαν τραυματισμό από το εμβόλιο.
Ενώ η πλήρης έκταση των τραυματισμών από εμβόλια δεν είναι γνωστή, η Dressen εκτιμά ότι πολλοί Αμερικανοί γνωρίζουν κάποιον που έχει υποφέρει από μια παρενέργεια ή που έχει πεθάνει εξαιτίας της. «Μιλώντας με ένα τέτοιο άτομο, καταλαβαίνεις την έκταση του προβλήματος», είπε.
Το React19, ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που διευθύνεται από εθελοντές, προσπαθεί να παρέμβει συνδυάζοντας αυτό που αποκαλούν ως «συνήγορο για κάθε άτομο που έχει τραυματιστεί από εμβόλια», με υποστηρικτές που τους βοηθούν να υποβάλουν αίτηση για οικονομική βοήθεια και να βρουν γιατρούς για τη θεραπεία των συμπτωμάτων τους.
«Θέλουμε να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διασφαλίσουμε ότι μπορούμε να επαναφέρουμε τη ζωή σε αυτούς τους ανθρώπους και να σταματήσουμε την εξέλιξη της ασθένειάς τους, επειδή δεν έχουν κανέναν. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους δεν έχουν οικογένειες που τους πιστεύουν, δεν έχουν τίποτα πέρα από τον εαυτό τους. Όλοι έχουμε φίλους που δεν το πιστεύουν αυτό μας γίνεται», είπε η Dressen.
«Η Big Tech είναι σίγουρα εναντίον μας. Και έτσι, δημιουργώντας της React19, ευελπιστούμε να αποτελέσει ένα καταφύγιο για αυτούς τους ανθρώπους. Και με τη σειρά τους, αυτοί οι άνθρωποι θα μπορούν να βρουν το κουράγιο, την φωνή και τη σωματική δύναμη για να μπορέσουν να βγουν έξω, να πιέσουν και να σταθούν μαζί μας και να μπορούν να μοιραστούν τις φωνές τους και τις αδικίες που συνέβησαν για να μας βοηθήσουν να αλλάξουμε ότι συνέβη και να μην το επιτρέψουμε να ξανασυμβεί.»
Εκτίναξη των αυτοκτονιών
Υπήρξαν ανατριχιαστικές στιγμές για την Dressen τους τελευταίους μήνες, η οποία εξακολουθεί να αναρρώνει από τον τραυματισμό της από το εμβόλιο. Το φθινόπωρο του 2022, ένα μέλος του React19 πέταξε ως την Ελβετία και αυτοκτόνησε μέσω ευθανασίας. Έστειλε ένα σημείωμα αυτοκτονίας που εξηγούσε ότι έπασχε από 10 συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένης της νευροπάθειας μικρών ινών, αφού έλαβε ένα εμβόλιο για τον COVID-19.
«Μετά από 18 μήνες ταλαιπωρίας με ακραία νευρική βλάβη και άλλους χρόνιους πόνους, δεν πρόκειται πλέον να συνεχίσω να επιδεινώνομαι/υποφέρω ή να κινδυνεύω να καταλήξω σε οίκο ευγηρίας. Αυτό απλώς μου προκάλεσε μεγάλη ζημιά σε όλο το σώμα για να μπορέσω να συνεχίσω. Δεν ήθελα να βάλω τέλος στη ζωή μου, αλλά έπρεπε να βάλω τέλος στα βάσανά μου», έγραψε ο άνδρας στο σημείωμα, το οποίο σχολίασαν οι The Epoch Times.
Είπε ότι «προσπάθησε να λάβει ιατρική περίθαλψη χωρίς αποτέλεσμα» και πίστευε ότι δεν υπήρχε «καμία γνωστή θεραπεία» για αυτό που περιέγραψε ως «ασθένεια που προκαλείται από αιχμές» ή προκαλείται από την πρωτεΐνη ακίδα που εισάγουν τα εμβόλια στο σώμα.
Η Dressen έστειλε το σημείωμα αυτό στις ανώτατες αρχές των ΗΠΑ, εκφράζοντας τη λύπη της για την έλλειψη υποστήριξης από την κυβέρνηση.
«Ξέρουμε τι μας συνέβη. Για να το ξεκαθαρίσουμε αυτό, ξέρουμε ότι το εμβόλιο το προκάλεσε. Δεν υπάρχει κανένα ερώτημα τι οδήγησε αυτόν τον άνθρωπο στο θάνατό του. Γιατί το να υπάρχει έτσι απλά, κρυμμένος και κακοποιημένος, χωρίς αμφιβολία είναι χειρότερο και από το θάνατο. Εσύ αρνείσαι να το δεις, αλλά εγώ το βλέπω. Το βλέπω σε 20.000 Αμερικανούς κάθε μέρα», είπε, αναφερόμενη στα μέλη του React19. «Ζουν εδώ και καιρό παγιδευμένοι σε έναν εφιάλτη. Δεν μπορώ πλέον να τους πω ότι υπάρχει ελπίδα ή ότι έρχεται βοήθεια».
Υπήρξαν αρκετές δεκάδες αυτοκτονίες μεταξύ των τραυματισμένων από το εμβόλιο και άλλοι σκέφτονται να αυτοκτονήσουν, είπε η Dressen στους The Epoch Times.
Ένας κοινός σύνδεσμος μεταξύ αυτών που αυτοκτόνησαν; Η έλλειψη υποστήριξης και βοήθειας.
«Από όλους οσους γνωρίζω, μόνο δύο έχουν την αμέριστη υποστήριξη και βοήθεια από τις οικογένειές τους. Οι υπόλοιποι ήταν άνθρωποι των οποίων τα μέλη της οικογένειάς τους είτε τους περνούσαν για τρελούς, είτε δεν τους έδωσαν σημασία, είτε ακόμα τους εγκατέλειψαν», είπε η Dressen.
Διηγήθηκε την ιστορία για μια γυναίκα που είχε σύζυγο και ενήλικα παιδιά, τα οποία την εγκατέλειψαν.
«Και αφού ήρθαν έτσι τα πράγματα, πήρε την μεγάλη απόφαση. Υπάρχει άλλωστε το περιθώριο από την καναδική κυβέρνηση. Και έτσι έβαλε τέλος στη ζωή της μέσω ευθανασίας», είπε η Dressen. «Και ξέρω ότι οι άνθρωποι το βλέπουν ως απλώς έναν αριθμό, ως ακόμα έναν νεκρό. Αλλά ήταν ένας πραγματικός άνθρωπος, ήταν κάποια που άξιζε μια καλύτερη αντιμετώπιση».
Πολεμώντας τον πειρασμό
Η Dressen μπήκε στον πειρασμό να δώσει τέλος στη ζωή της για αρκετούς μήνες λόγω της πληθώρας των παρενεργειών με τις οποίες πάλευε.
«Μια παρενέργεια του εμβολίου, δεν είναι κάτι το παροδικό, κάτι το φευγαλέο. Δεν είναι σαν να είναι μια στιγμή που πέρασες μερικές άσχημες μέρες και μετά τελείωσαν», είπε ο Dressen. «Δεν είχα κοιμηθεί για μήνες. Είχα μανιασμένες εμβοές. Ηλεκτρικές αισθήσεις και τρυπήματα σε όλο μου το σώμα, τα οποία τα έχω ακόμα μέχρι σήμερα, κάθε στιγμή της κάθε μέρας. Ο εγκέφαλός μου ήταν λες και έπεσε σε ομιχλη και αυτό φαινόταν και στο σώμα μου. … Δεν ήμουν σε καθόλου καλή κατάσταση».
Η γυναίκα από τη Γιούτα αναρωτιόταν αν άξιζε ακόμα να ζει με τόσο πόνο και «ήθελε να φύγει». Έκανε ένα σχέδιο για την αυτοκτονία της και έγραψε ακόμη και αποχαιρετιστήρια γράμματα στα παιδιά της.
Η Dressen πάλεψε με τον πειρασμό, ωστόσο, και τελικά επέλεξε να μην αυτοκτονήσει, μαθαίνοντας να αποδέχεται τη ζωή της.
«Το ξεπέρασα αυτό το στάδιο και έμαθα να το αποδέχομαι», είπε ο Dressen, προσθέτοντας αργότερα: «Όλα αυτά τα περίεργα πράγματα συμβαίνουν. Και μπορώ να το δεχτώ. Δεν σημαίνει ότι είμαι εντάξει με αυτό. Αλλά σημαίνει ότι μπορώ να το αποδεχτώ και να πω, «Ναι, αυτό είναι μέρος της ζωής μου. Αλλά τα παιδιά μου με χρειάζονται, οι τραυματίες από τα εμβόλια με χρειάζονται». Κι αν νιώθω παγιδευμένη, και το μόνο που κάνω είναι να μιζεριάζω και να υποφέρω μέσα στο κεφάλι μου, δεν κάνω κανένα καλό σε κανέναν. Και επίσης, δεν κάνω καλό στον εαυτό μου, γιατί εκεί πηγαίνει όλη μου η θεραπευτική ενέργεια για τον εαυτό μου».
Η Dressen με βάση αυτά που η ίδια βίωσε, είπε ότι άλλοι τραυματισμένοι από το εμβόλιο πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν είναι οι μόνοι που έχουν φτάσει στο έσχατο σημείο.
«Έκρυψα όλη αυτή τη διαδικασία που βίωσα γιατί ντρεπόμουν τόσο πολύ. Και είναι ταπεινωτικό να πιστεύεις ότι έχεις γονατίσει σε σημείο που δεν θέλεις τίποτα περισσότερο από το να είσαι απλώς νεκρός, σωστά; Κανείς δεν θέλει να παραδεχτεί ότι υπήρξε τόσο ευάλωτος και ότι η ζωή του είναι τόσο άσχημη, σωστά; Γιατί θεωρείται αδυναμία, αλλά δεν είναι», είπε ο Dressen.
Η στιγμή που την επανέφερε στην πραγματικότητα, ήρθε όταν μια φίλη της αυτοκτόνησε. Πριν προβεί στην πράξη αυτή, είχε πει στην Dressen ότι χαίρεται που εκείνη είναι τόσο δυνατή.
«Όταν μου το είπε αυτό, αιφνιδιάστηκα και ντροπιάστηκα, γιατί εκείνη την περίοδο ήμουν πολύ χάλια και το έκρυβα. Και έτσι δεν της είπα τίποτα, της είπα απλά ευχαριστώ. Αλλά στην πραγματικότητα, αυτό που έπρεπε να της πω είναι το σε πόσο άσχημη κατάσταση βρισκόμουν. Έπρεπε να της είχα πει το ταξίδι για τον άλλο κόσμο που είχα σχεδιάσει στο μυαλό μου. Έπρεπε να της πω το πόσο δύσκολο ήταν», είπε ο Dressen. «Επειδή τότε ίσως αυτό θα της έδινε μια αφορμή και έναν λόγο για να συνεχίσει. Ίσως αυτό θα της έδινε να καταλάβει πως δεν είναι μόνη, πως όλοι μας υποφέρουμε. Ήμουν ακριβώς σαν εκείνη. Απλώς έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα. Και ναι, είναι χάλια όλο αυτό».
«Υπάρχει πάντα μια ευκαιρία»
Ο Ρόμπερτ Φουσάρο, μέλος του React19, υπέστη αλλεργική αντίδραση στο εμβόλιο της Pfizer, σύμφωνα με τον ιατρικό του φάκελο. Ο Fusaro χρειάστηκε να κάνει σύντομα εγχείρηση καρδιάς και να βάλει βηματοδότη και υπέφερε από μια σειρά από άλλα σοβαρά συμπτώματα, όπως φλεγμονή της καρδιάς.
Ο Fusaro έχει δει σχεδόν όλους τους φίλους του να απομακρύνονται με την πάροδο του χρόνου. Αν και είχε υποστήριξη από μέλη της οικογένειάς του, ορισμένοι συγγενείς είχαν πρόβλημα να αντιμετωπίσουν τη χρόνια ασθένεια.
Στην κοινότητα των τραυματισμένων από εμβόλια, μερικοί άνθρωποι έχουν βελτιωθεί με την πάροδο του χρόνου. Άλλοι είδαν την κατάστασή τους να χειροτερεύει. Και υπάρχουν περιπτώσεις διακυμάνσεων. Οι άνθρωποι εξακολουθούν να εργάζονται για να βρουν πιθανές λύσεις σε προβλήματα που το κρατικό ιατρικό ίδρυμα έχει σε μεγάλο βαθμό αγνοήσει.
Ο Fusaro είπε ότι ορισμένα από τα συμπτώματά του έχουν βελτιωθεί και τώρα μπορεί να οδηγεί για μικρές αποστάσεις. Για αυτόν, μια από τις καλύτερες θεραπείες ήταν ο βελονισμός από γιατρό.
Άλλα συμπτώματα είναι τόσο άσχημα που ο Fusaro σκέφτεται ακόμα να αυτοκτονήσει. Αλλά αντέχει γιατί έχει ελπίδα ότι μια μέρα η κατάστασή του θα αλλάξει.
«Σκέφτομαι την αυτοκτονία, σίγουρα. αρκετά συχνά», είπε ο Fusaro στους The Epoch Times. «Αλλά δεν θα το κάνω μόνο από την ελπίδα ότι κάποια μέρα θα έρθει κάποιο είδος θεραπείας. Απλώς πρέπει να κρατήσεις την ελπίδα γιατί δεν μπορείς να διορθώσεις τα πράγματα νεκρός. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου. Αυτό λέω σε όλους όσους μιλάνε για αυτοκτονία. Αν ζήσεις μια μέρα παραπάνω, υπάρχει πάντα μια ευκαιρία, υπάρχει πάντα ελπίδα. Αλλά μόλις πεθάνεις, είσαι νεκρός. Δεν μπορείς να το αναιρέσεις».
Ακολουθείστε μας στα social media για να βλέπετε πρώτοι τα άρθρα μας