MiG-41 – Ο Ρωσικός αναχαιτιστής που θα μπορούσε να πετάξει και στο διάστημα.. Αυτό το υπερόπλο που θα μπορεί να αναπτύσσει απίστευτες ταχύτητες και θα διαθέτει και ένα πυροβόλο EMP (ηλεκτρομαγνητικό παλμό) για την εμπλοκή εναέριων στόχων, είναι έτοιμο να βγει εναντίον των εχθρών της Ρωσίας…
Η ρωσική αεροδιαστημική μηχανική δεν χρειάζεται εισαγωγή. Είτε ήταν η Ρωσική Αυτοκρατορία, η Σοβιετική Ένωση ή η σύγχρονη Ρωσία, η Μόσχα ήταν ένας από τους πρωτοπόρους της αεροπορίας και η ανδρεία της στις σχετικές τεχνολογίες παραμένει μέχρι σήμερα και περιλαμβάνει μια σειρά από παγκόσμια ρεκόρ όσον αφορά μια ποικιλία αεροσκαφών. αναπτύχθηκε από τις αρχές του 1900. Ένας από τους τομείς στους οποίους η Ρωσία κυριαρχεί τα τελευταία 60 χρόνια είναι η ανάπτυξη υπερταχέων, υψηλής πτήσης αναχαιτιστών.
Ενώ η Σοβιετική Ένωση είχε ήδη κορυφαίους αναχαιτιστές στα τέλη της δεκαετίας του 1940/αρχές της δεκαετίας του 1950, με το τότε σχεδόν ασυναγώνιστο MiG-15 να κυριαρχεί στον ουρανό πάνω από την Κορέα, ήταν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 που η Ρωσία έκανε ένα τεράστιο άλμα προς τα εμπρός, επισκιάζοντας οτιδήποτε μπόρεσαν να καταφέρουν οι αντίπαλοί της από τότε.
Συγκεκριμένα, στις αρχές της δεκαετίας του 1960, η Μόσχα ανέπτυξε το θρυλικό πλέον MiG-25 (το όνομα αναφοράς του ΝΑΤΟ «Foxbat»), με μέγιστη ταχύτητα πάνω από 3,2 Mach (σχεδόν 4000 km/h), καθιστώντας το το ταχύτερο οπλισμένο στρατιωτικό αεροσκάφος στην ιστορία. ταιριάζει μόνο με το άοπλο αμερικανικό αεροσκάφος SR-71 ISR.
Το αξιοσέβαστο MiG-25 σημείωσε έναν αριθμό παγκόσμιων ρεκόρ , συμπεριλαμβανομένης της παρατεταμένης υπερηχητικής ταχύτητας σε μεγάλη απόσταση, όταν ο επικεφαλής δοκιμαστικός πιλότος MiG OKB, Aleksandr Fedotov, έφτασε σε μέση ταχύτητα άνω των 2.319 km/h σε ένα κύκλωμα 1.000 km το 1965. Δύο χρόνια αργότερα, ο συνάδελφός του Mikhail Komarov είχε κατά μέσο όρο πάνω από 2.981 km/h σε μια κλειστή πίστα 500 km, ενώ ο Fedotov έφτασε σε ύψος 30 km με ωφέλιμο φορτίο 1000 kg, και έγινε το πρώτο αεροσκάφος που το έκανε. Και τα δύο ρεκόρ δημιουργήθηκαν την ίδια μέρα.
Το 1977, ο Fedotov σημείωσε το απόλυτο ρεκόρ υψομέτρου για ένα jet αεροσκάφος με δική του ισχύ, φτάνοντας τα εκπληκτικά 37.650 μέτρα (σχεδόν 40 km) . Το MiG-25 σημείωσε 29 παγκόσμια ρεκόρ κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του, πολλά από τα οποία παραμένουν μέχρι σήμερα.
Ωστόσο, ίσως το πιο σημαντικό, το «Foxbat» άνοιξε το δρόμο για τον κορυφαίο αναχαιτιστή στον κόσμο, αυτόν που ήταν ασυναγώνιστος για περισσότερα από 40 χρόνια – το MiG-31 (ονομασία αναφοράς του ΝΑΤΟ «Foxhound»). Πολλά έχουν ειπωθεί για αυτό το φανταστικό τζετ που ήταν απαράμιλλο εδώ και δεκαετίες, κρατώντας τους εχθρούς της Ρωσίας σε εγρήγορση ανά πάσα στιγμή.
Εισήχθη σε λειτουργία το 1981, το «Foxhound» εισήγαγε μια πληθώρα βελτιώσεων σε σχέση με τον θρυλικό προκάτοχό του. Διατηρώντας τα περισσότερα από τα πλεονεκτήματα της ταχύτητας και του υψομέτρου, το MiG-31 ήταν επίσης γεμάτο με ένα απολύτως απαράμιλλο σύνολο τεχνολογιών, συμπεριλαμβανομένου του ραντάρ Zaslon, του πρώτου ESA στον κόσμο (ηλεκτρονικά σαρωμένη συστοιχία). Χρειάστηκαν πάνω από 20 χρόνια πριν οποιοδήποτε άλλο έθνος στον πλανήτη εισαγάγει ένα ραντάρ ESA, όταν η Ιαπωνία υιοθέτησε το J/APG-1 για το F-2 της το 2002 .
Το «Foxhound» είχε εκσυγχρονιστεί τόσο στην ΕΣΣΔ όσο και στη Ρωσία για να ταιριάζει με τις προόδους των αντιπάλων του, κάτι που το βοήθησε να γίνει όχι μόνο επίκαιρο, αλλά και αναμφισβήτητα κυρίαρχο στη συνεχιζόμενη ενορχηστρωμένη από το ΝΑΤΟ ουκρανική σύγκρουση .
Το οπλισμένο με R-37M MiG-31BM είναι στην πραγματικότητα ένα «ιπτάμενο S-400», ενώ η παραλλαγή του μαχητικού κρούσης, το MiG-31K που φέρει το θανατηφόρο υπερηχητικό σύστημα πυραύλων 9-A-7660 «Kinzhal» , είναι ουσιαστικά ένα «ιπτάμενο». Iskander’ στα στεροειδή». Και οι δύο εκδοχές του «Foxhound» προκαλούν τακτικά πανικό μεταξύ του ΝΑΤΟ και του νεοναζιστικού προσωπικού της χούντας.
Η πολιτική Δύση ήταν εξαιρετικά τυχερή που είδε τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, καθώς αυτό το ατυχές γεγονός οδήγησε στη διακοπή του προγράμματος MiG-31M που θα έκανε το «Foxhound» ακόμη πιο θανατηφόρο στις δεκαετίες του 1990 και του 2000.
Και όμως, όπως ο καλύτερος αναχαιτιστής του κόσμου συνέχισε από εκεί που σταμάτησε ο προκάτοχός του, το MiG-25, το MiG-31 δίνει τώρα τη θέση του σε ένα νέο τζετ, ένα που έχει τη δυνατότητα να είναι εξίσου πρωτοποριακό (αν όχι περισσότερο) . Συγκεκριμένα, η Ρωσία αναπτύσσει τώρα έναν διάδοχο, γνωστό στην καθομιλουμένη ως MiG-41, αν και η πραγματική ονομασία δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί.
Το μυστικό έργο, που ονομάζεται Izdeliye 41 (κυριολεκτικά Προϊόν 41), μέρος του φιλόδοξου προγράμματος PAK DP της Μόσχας, βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και περίπου μια δεκαετία. Οι αστρικές επιδόσεις του MiG-31 στην Ουκρανία φαίνεται ότι ώθησαν την ανάπτυξη του διαδόχου του, καθώς ο ρωσικός στρατός είδε την ανάγκη να επιταχυνθεί η εισαγωγή τέτοιων αεροσκαφών.
Η Μόσχα ισχυρίζεται ότι το νέο τζετ θα παρουσιάσει χαρακτηριστικά που δεν έχουν δει ακόμη ο κόσμος της αεροπορίας, τα οποία τράβηξαν την προσοχή του Ινδού Στρατάρχη Αεροπορίας Anil Chopra (Retd).
Σύμφωνα με τον Chopra , το MiG-41 θα είναι ένα αεροσκάφος έκτης γενιάς, που θα περιλαμβάνει τεχνολογίες που ξεπερνούν κατά πολύ την τρέχουσα γενιά μαχητικών αεροσκαφών. Επικαλούμενοι Ρώσους ειδικούς, ο Chopra λέει ότι η νέα πλατφόρμα θα έχει ταχύτητες πάνω από 4,3 Mach, καθιστώντας την σχεδόν υπερηχητική. Θα ήταν επίσης εξοπλισμένο με κατευθυνόμενα ενεργειακά όπλα (συγκεκριμένα λέιζερ), ενώ η οροφή πτήσης του θα επισκίαζε κάθε πίδακα που χρησιμοποιείται σήμερα, φτάνοντας κοντά στο διάστημα (45 χλμ.). Το MiG-41 θα ενσωματώσει επίσης ιδέες και τεχνολογίες από το προαναφερθέν MiG-31M.
Θα περιλαμβάνει επίσης τις προόδους που έγιναν κατά την ανάπτυξη του Su-57 και του βελτιωμένου Su-57M . Σύμφωνα με την ανάλυση του Chopra, η Ρωσία αναπτύσσει έναν κινητήρα παλμικής έκρηξης που θα τροφοδοτεί το νέο τζετ, καθώς και ένα πυροβόλο EMP (ηλεκτρομαγνητικό παλμό) για την εμπλοκή εναέριων στόχων.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι η παρθενική πτήση αναμένεται το 2025, ο Chopra υποθέτει ότι οι περισσότερες εργασίες Ε&Α έχουν ήδη γίνει, αν και είναι δύσκολο να γίνουν κάποιες συγκεκριμένες προβλέψεις λόγω της υψηλής μυστικότητας του έργου. Ο Chopra πιστεύει ότι το τζετ θα μπορούσε να είναι επιχειρησιακό έως το 2030, αν όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο.
Ακριβώς όπως το «Foxhound», το νέο MiG-41 θα είναι ένας αναχαιτιστής, με κύρια αποστολή του να αντισταθμίζει μελλοντικά αεροσκάφη ISR (πληροφοριών, επιτήρησης, αναγνώρισης) που αναπτύσσονται επί του παρόντος στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μπορεί επίσης να μπορεί να αναχαιτίσει υπερηχητικούς πυραύλους, όπως ακριβώς το MiG-31 σχεδιάστηκε για να αναχαιτίζει αμερικανικούς πυραύλους κρουζ κατά τη διάρκεια του (Πρώτου) Ψυχρού Πολέμου. Επιπλέον, όπως ακριβώς το «Foxhound» ( συγκεκριμένα η παραλλαγή MiG-31I ) υποτίθεται ότι θα φέρει αντιδορυφορικά όπλα (ASAT), το νέο MiG-41 θα έχει λέιζερ και/ή πυραύλους ASAT.
Ο Chopra λέει ότι ένας κινητήρας ramjet ή turbo-ramjet θα μπορούσε να δώσει στο τζετ την προαναφερθείσα ταχύτητα 4,3 Mach, καθιστώντας το το ταχύτερο στρατιωτικό αεροσκάφος στον κόσμο, ενώ η πιθανή επιτυχία στην ανάπτυξη ενός αξιόπιστου κινητήρα παλμικής έκρηξης θα έδινε τη Ρωσία σημαντικά μπροστά στην συνεχής ανταγωνισμός για εναέρια υπεροχή.
Ο Chopra προειδοποιεί επίσης ότι πολλές από τις τεχνολογίες για το τζετ δεν υπάρχουν ακόμη επίσημα, πράγμα που σημαίνει ότι η Μόσχα πιθανώς τις έχει ήδη αναπτύξει , αλλά διατηρεί μυστικότητα για την προστασία του προγράμματος.